Friends. Or more? » l.t

Sad Louis

Paar dagen later.

POV Lynn

Over een paar dagen mag ik naar huis. Ik mag nog niet nu naar huis want het is niet echt normaal dat je flauwvalt als je astma aanval hebt. Maar ja. Louis verwent me de heletijd ik zeg dat het niet hoeft maar hij doet het toch. "Lynn ik moet je wat vertellen." Zegt Louis. "Ja ?" Zeg ik. "Eleanor heeft spijt van wat ze heeft gedaan en we zijn weer samen." Zegt Louis. "Oh." Zeg ik. Niet dat ik jaloers ben op Eleanor. Maar ik mag haar niet. Ze is snel boos enzo. Ze heeft het uitgemaakt voor niks. "Hoezo oh ?" Vraagt Louis. "Louis ik vertrouw haar gewoon niet." Zeg ik. "Ben je jaloers ?" Vraagt Louis. "Nee maar ze heeft het uitgemaakt omdat ze dacht dat ik ertussen zat en nu wilt ze je opeens weer. Is dat niet erg toevallig." Vraag ik. "Lynn mensen kunnen veranderen." Zegt Louis serieus. Ik zucht. "Vind je haar echt heel leuk ?" Vraag ik. "Ik weet het niet maar .... Ik kan gewoon niet kiezen." Zegt Louis. "Kiezen voor wat ?" Vraag ik. "Voor wie ik moet kiezen. Ze zei dat je minder contact met me kan zoeken later." Zegt hij. Dat raakt me. "Echt ....?" Zeg ik en ik voel mijn ogen al waterig worden. "Ja sorry Lynn." Zegt Louis. "Maar ik ...." Ik maak mijn zin niet af. Ik berg mijn hoofd in mijn handen. En er rollen tranen over mijn wangen. Ik kan dit niet aan, mijn leven is zonder Louis geen leven meer. Hij hielp me bij alles. En nu kan het niet meer. Het doet pijn, het doet pijn om te weten dat je weinig contact met je geboorte Bff kan hebben. Ik voel een hand op mijn rug. Hij weet zelf denk ik ook dat ik zo niet verder kan. Hij hielp me bij alles. Van iets oprapen tot iemand in elkaar slaan. Alles.

POV Louis

Mijn woorden raakte Lynn. Maar ik kan niet anders. Ik moet wel. Ik vindt haar leuk. Maar management zei dat ik een beroemde vriendin moest zoeken. Dus dat deed ik, maar ik wil Lynn niet breken. "Lynn ik .... Het spijt me." Zeg ik. Ze begint nog harder te huilen. "Louis je moet luisteren naar je hart. Mij maakt het geen bal uit. Dat je met Eleanor date. Maar ik wil je gewoon niet kwijt. Ik kan naar niemand anders toe. Uithuilen als iemand me pest, naar jou toe om iets te bespreken. Alles." Zegt ze snikkend. Op dat moment komen de jongens naar binnen. Harry komt naar me toe. "Wat is er ?" Fluistert Harry in mijn oor. "Vertel ik je later wel." Fluister ik terug. Harry knikt en loopt naar de rest. "Lynn ik moet nu gaan anders word management erg boos op me. Ik kom daarna zo snel mogelijk hiernaartoe." Zeg ik en geef een kusje op haar voorhoofd. Ze knikt. "Veel plezier." Zegt ze met een zwakke glimlach. Ik zwaai nog even en loop naar buiten. "Lou wat is er aan de hand ?" Vraagt Harry. "Ik zeg het in de auto niet nu met al die paparazzi." Zeg ik. Hij knikt en loopt met grote stappen naar de auto.

"Dude wat was er nou ?" Vraagt Harry. "Kijk , ik en Eleanor zijn weer samen en daardoor kan Lynn minder contact kan zoeken." Zeg ik. "En dat heeft haar erg geraakt, want ze wordt wel eens gepest ofzo en dan heeft ze me nodig. Want haar oude vriendin is een bitch." Zeg ik. "Ja maar wat nu ?" Vraagt Liam. "Weet ik niet. Ik wil haar niet in de steek laten. Maar ik kan Eleanor ook niet laten stikken." Zeg ik. "Waarom niet ?" Vraagt Niall. "Niall je weet heus waarom." Zeg ik met een boze blik. "Sorry ....." Zegt Niall. "Maar wat moet ik nou ?!" Vraag ik. "Louis je moet het uitmaken met Eleanor." Zegt Liam. "Maar ....-" Liam onderbreekt me. "Louis geen gemaar. Eleanor is een model en wat is Lynn ? Niks .... Niet stom bedoelt maar je moet haar niet breken." Zegt Liam voorzichtig. "Weet ik." Zeg ik en sla mijn handen voor mijn gezicht.

POV Lynn

Ik zit in mijn bed. Na te denken over wat Louis zei: "Ze zei dat je minder contact met me kan zoeken later." Het herhaald de hele tijd in mijn hoofd. Waarom moet ik eigenlijk bestaan ?! Louis had dan een gelukkig leven. Ik had alle wortels die hij wilt, hij krijgt geen blauwe plekken om voor me te vechten en hij hoeft dan niemand te breken. Ik staar naar het plafond. Opeens hoor ik iemand op mijn deur kloppen. "Binnen." Zeg ik schor. Als ik opkijk zie ik Louis staan. "Hey." Zegt hij. "Hey." Zeg ik zacht. "Lynn ik moet je iets vertellen." Zegt hij. "Ja." Piep ik. Bang voor wat hij nog gaat zeggen. "Ik .... Ik ehm ..... Ik blijf bij je zoals ik had beloofd." Zegt hij. "Maar Eleanor dan ?" Vraag ik. "Ze is een model, ze red het wel. Maar wij hebben elkaar nodig Lynn. Zonder jou was ik niks." Zegt Louis. "Door mij is dit alles gebeurt Louis. Dus ja .... Door jou heb ik leren leven, van wortels houden." Zeg ik. Eerlijk gezegd lustte ik vroeger helemaal geen wortels. Maar Louis zei dat het super lekker is dus ik moest het wel geloven. "Weetje ik heb dagen gehuild toen we die ruzie hadden in groep 7." Zegt Louis opeens. "Hoezo dan ?" Vraag ik. "Ik was bang dat ik je kwijtraakte." Zegt hij. "Louis onthoud dit je moet nooit denken dat je me kwijtraakt." Zeg ik. "Jij ben mijn beschermengel." Zeg ik. Louis glimlacht.