Friends. Or more? » l.t

The Phone Call

Ik weet dat ik de wedstrijd heb. Maar ik doe pas opdragen als ik de winnaars heb gevonden ! Maar ik heb niks te doen. Dus New Chapter.x

Paar dagen later

POV Lynn

Ik en Louis hebben elkaar niet neer gesproken. Louis probeert me wel te bereiken. Maar ik negeer hem steeds. Of ik laat hem gewoon afgaan. Elke dag belt hij meer. Mijn telefoon gaat weer. Ik zucht en kijk op mijn telefoon. Onbekend nummer. Hm oke. Ik neem toch op.

"Met Lynn." Zeg ik.

"Lynn. Ik mis je." Zegt de stem. Ik herken die stem. Dat is Louis.

"Laat. Mij. Gewoon. Met. Rust." Zeg ik geïrriteerd.

"Lynn luister. Voordat je ophangt moet ik dit zeggen. Ik en de lads missen je. Eleanor zegt dat ik voor jou moet kiezen. Ik wilde dat eigenlijk allang. Maar toen jij naar Nederland vertrok was ik het gewoon helemaal de weg kwijt. Ik wilde je weer zien. Eleanor zei dat jij in de weg stond. Maar dat wilde ik niet geloven. Later heb ik het uiteindelijk toch geloofd. Ik heb het zelfs echt tegen haar gezegd. Als je me nu toch nooit meer wilt spreken. Spreek ik maar liever even de waarheid. Ik ben al blij dat je naar dit hebt geluistert." Ratelt hij aan een stuk door.

"Dus je hebt gezegt dat IK in de weg stond ?" Vraag ik. Ik voel en beetje woede opborrelen.

"Ja." Hoor ik hem zacht zeggen.

"JIJ BENT ECHT NIET TE GELOVEN. IK DACHT DAT WE NOOIT TEGEN ELKAAR GINGEN LIEGEN. ZOALS BELOOFT. MAAR NEE MENEER TOMLINSON HEEFT HET WEER EENS GEBROKEN." Ik barst helemaal uit. Toen was het opeens stil.

"Goed ik ga niet meer tijd aan jou verspillen. Doei Tomlinson." Zeg ik en daarmee hang ik op.

POV Louis (Daarvoor.)

"Louis kom godverdomme die kamer uit !" Schreeuwt Liam aan de andere kant van de deur. Ik geef geen antwoord terug en blijf liggen. "Louis ik weet wel dat je daar bent." Zegt Liam. Opeens wordt de deur open getrapt. "Jullie mogen dat gaan betalen." Zeg ik. "Bel Lynn gewoon op met een onbekend nummer." Zegt Liam. Ik twijfel even maar besluit het toch te doen. "Kom we-" "We hebben al een nieuwe telefoon." Onderbreekt Liam me. "Oh." Zeg ik. Hij duwt zijn telefoon in mijn handen. "Bel haar." Zegt Liam. Ik druk langzaam haar telefoonnummer in. Twijfelend druk ik op het groene hoorntje.

"Met Lynn." Zegt Lynn

"Lynn. Ik mis je." Zegt ik zonder na te denken.

"Laat. Mij. Gewoon. Met. Rust." Zegt ze geïrriteerd.

"Lynn luister. Voordat je ophangt moet ik dit zeggen. Ik en de lads missen je. Eleanor zegt dat ik voor jou moet kiezen. Ik wilde dat eigenlijk allang. Maar toen jij naar Nederland vertrok was ik het gewoon helemaal de weg kwijt. Ik wilde je weer zien. Eleanor zei dat jij in de weg stond. Maar dat wilde ik niet geloven. Later heb ik het uiteindelijk toch geloofd. Ik heb het zelfs echt tegen haar gezegd. Als je me nu toch nooit meer wilt spreken. Spreek ik maar liever even de waarheid. Ik ben al blij dat je naar dit hebt geluistert." Ratel ik snel aan een stuk door.

"Dus je hebt gezegt dat IK in de weg stond ?" Vraagt ze beetje boos.

"Ja." Zeg ik voorzichtig.

"JIJ BENT ECHT NIET TE GELOVEN. IK DACHT DAT WE NOOIT TEGEN ELKAAR GINGEN LIEGEN. ZOALS BELOOFT. MAAR NEE MENEER TOMLINSON HEEFT HET WEER EENS GEBROKEN." Ze barst helemaal uit. Ik durf niks meer te zeggen.

"Goed ik ga niet meer tijd aan jou verspillen. Doei Tomlinson." Zegt ze en daarmee hangt ze op. "En ?" Vraagt Liam. "Ze is woedend." Zeg ik en ga weer naar m'n kamer. Zonder op antwoord te wachten.

~

Miniiii hoofdstuk :P Oke ik had gwn niks te doen en zin om te schrijven :Dx