Thank you for making it this far. Sorry if I might disappoint you with this, but, this is what I wanted to be the end of Basha-Jarreb story.
Sana suportahan niyo ang susunod kong story, "Not A Bad Thing".
Thank you.
----------------------------------------------
"Why? What's wrong, B? I--I. . ." naguguluhan kong tanong sa kanya.
"Ssshh. .. ." saka niya nilagay ang hintuturo saking bibig.
Naguguluhan na ako sa mga kinikilos niya. Tatlong araw ng nakakaraan mula ng makalabas siya mula sa ospital at araw-araw akong nagbabantay sa kanya dito sa kanyang kwarto. Minsan nakikita kong umiiyak siya sa tabi kaya lalapitan ko siya at patatahanin habang niyayakap siya ng mahigpit. Nandyan ako parati sa tabi niya para makabawi at maipakita kong mahal ko siya.
"I'll leave." maraan nitong saad habang nakatingin saking mga mata.
"What? Where? I. .can take you there."
Tanong ko at naguguluhan sa kanyang mga sinasabi.
"I can do it all by myself. I want to do it. Alone." saad niya saka ko napansin ang pagluha niya. Kaya hinawakan ko ang braso niya.
"It's best for us to grow in separate ways. I want to accept the pain and forgive myself. I want to accept the loss and pain,whole-heartedly. Gusto kong lumayo para mahilom ang mga sugat at masasakit kong nakaraan aat matanggap ng buo na wala na. Na wala na ang Mamang. . kapatid ko, at ang Papang ko. At gusto kong tanggapin na nagkamali ako, na nagkamali ka at nagkasakitan tayo." paliwanag niya saka siya huminga ng malalim ngunit tumutulo pa rin ang kanyang mga luha.
I cupped her face and wipe her tears.
"How about me? You'll leave me here?
I---I love you,B." saad ko.
"And I love you." sagot niya.
"But this is what I need. This is what we need. Gusto kong pahalagahan ang buhay ko na pinipilit kong patayin. Gusto kong mahalin muna ang sarili ko ng buo bago ako magmahal ng buo."
Agad akong napaiyak sa kanyang sinabi. This is all my fault! Now that I wanted her to be with me, she wanted to be away just to find herself back.
Am I gonna be selfish if I want her to just stay here?
I kissed her cheek.
"Please,don't do this to me.
I--If you wa--want space, I can give you. Just. . just. .please stay,B.
Ma--hal kita." nahihirapan kong saad saka naman tumulo ang aking luha.
Fvck. Fvck. This is so gay. Fvck this.
Niyakap ko siya ng mahigpit at napaiyak na ako sa kanyang balikat.
"P--please. Let me be. Just let me go,Jarreb." saad niya. Ngunit umiling lamang ako.
Fvck! Never would I do that!
Tapik sa balikat ang nagpagising sakin mula sa pagkakatulala.
"Tulala ka na naman! Si Basha na naman?" biglang saad ni Xander.
Umiling lamang ako.
"Weee? Sure ka , 'Pre?" sabad naman ni Kiro. Umiling lang ulit ako.
It's been three fvckin years. Miss na miss ko na siya. The last time I heard about her was she went to Spain with Kuya Dion. Sumunod din daw sila Leriko doon. Then, I tried to stalk her in Instagram and Facebook. Pero, wala eh. Nag-deactivate pala siya.
After that, I never heard about her again.
"Putcha! Birthday mo pa naman pero mukha kang namatayan dyan!
Have fun, Bro!" sigaw ni Ice sabay bigay sakin ng beer.
"Oo nga! Nandito tayo para magsaya!
Happy birthday,Bro!" sambat din ni Enzo saka tinungga ang bote ng beer.
Nagtawanan lang sila kaya uminum na lang din ako saka ngumiti.
I miss you, B.
Saad ng utak ko. Pero pinilig ko na lang ang aking ulo. Nandito kami sa Hangout para uminum at magcelebrate ng birthday ko pati na rin sa Graduation namin next week.
"Ako ay nagbalik, sa init ng iyong yakap
Parang ibong sabik sa isang pugad"
Agad na nanigas ako sa aking kinauupuan.
Fvck! I know that voice!
Gusto kong lumingon para makita ang kumakanta pero pinigilan ko ang aking sarili.
"Nadanas kong lungkot, nang kita'y aking iwan
Na di pa dinanas ng sinuman
Ako ay nagbalik, at muli kang nasilayan
Hindi na 'ko muli pang lilisan
Dahil kung ikaw ang yakap ko,
Parang yakap ko ang langit
At yakap ko pati ang 'yong ngiti"
Shit! Is it Basha?
Kahit na takot ako na lumingon at baka madismaya lang ay ginawa ko pa rin.
At parang huminto ang oras sa pagtakbo nito.
Basha wearing a black dress is in the stage singing her heart out while closing her eyes. Kaya tumayo ako at lumapit sa may gitna na malapit sa entablado.
She's really here! My Basha is here.
Fvck!
Halos namimilipit ng puso ko, kabadingan mang pakinggan pero naramdaman ko ang kaba sa dibdib ko at maluha-luha ng mga mata ko habang nakatingin at pinapakinggan siya. She opened her eyes and look on my direction. She look straight into my eyes.
"Init ng 'yong halik, wala ng kasing init
Yakap pa rin nito yaring init"
Para sakin ba yang kinakanta niya? Shit! O baka naman nanaginip lang ako? Fvck.
Kaya pumikit ako sandali.
"Ako ay nagbalik, at muli kang nasilayan
Hindi na 'ko muli pang lilisan
Dahil kung ikaw ang yakap ko,
Parang yakap ko ang langit
At yakap ko pati ang 'yong ngiti
Oohh. . ."
Nang nagmulat ako ng mata ay nakita kong nasa harapan ko na siya at nakangiti.
"Happy birthday." bati niya sakin at ngumiti ulit.
What do I say? Shiz.. Did I cut my tongue?
"Putcha! Nababading ka na ba, Jarreb?!" sigaw ng tinig saking likod.
Ngunit di ako lumingon at nakatitig pa rin ako kay Basha.
"H--hi.. T--thank you." nauutal kong saad.
Wth? What's wrong with me?
"Wtf! Dude! Did you lost your balls?"muli nilang sigaw.
Tumawa lamang si Basha at tumingin muli sakin. I don't know what to say, so I just pull her and hug her tight.
"I miss you." bulong ko at niyakap siya ng mahigpit.
"I love you." dagdag ko saka ko kinulong ang kanyang mukha at hinalikan siya sa labi.
Soft lips as ever. I don't mind the people watching us, all I know is I'm happy she's with me right now. Narinig ko na lang ang mga sigawan at palakpakan saming paligid.
"I love you, too." anas niya ng matapos ko siyang halikan.
"Wooh! Kasalan na!" sigaw nila Kiro samin. kaya namula ng husto si Basha at ibinaon ang kanyang mukha saking dibdib. Niyakap ko rin siya ng mahigpit.
Thank God, she came back.
And I know, this will be the start.
I will finally end her countless heartache and replace it with new good and happy memories.
Hinalikan ko ang kanyang ulo at niyakap siya ng mahigpit.
