-JAZZ’S POV-
It’s been two weeks that Basha got back. Pero two weeks na rin siyang kakaiba. Masasabi kong parang hindi siya ang bestfriend ko. Kasama ko siya pero ibang-iba siya sa Basha na nakilala ko. She’s acting so weird. Pag-inaaaya ko siyang magtambay sa bahay marami siyang excuses. Kesyo may lakad daw sila ni Tita Selene. At kapag inaaya ko naman siyang mag-shopping eh ayaw niya, kesyo busy daw siya. I don’t know what’s happening to her. I can feel na may iba na sa kanya. Is it maybe the fact na noong time na hindi siya sinipot ni Kuya? O baka na sapian si Bessy???! Oh my gosh! Naluluka na ata ako nito eh. Wait call ko kaya siya noh? So I dialed her number. After a minute she picked it up.
“Bessssyyy! Mall tayo!!! Pleassse….” Malakas na pagbungad ko sa kanya.
“ Ahmm… Ano.. Wala si Bash. Tawagan mo na lang siya mamaya. Sige. Bye.” Sagotng baritonong tinig sa kabilang linya. At pinutol na niya ang tawag ko. OH-MY-GOSH! May boyfie na si Bessy? Pero akala ko ba love niya si Kuya Jarreb? What happen? Bakit may kasama siyang lalake? At worst is yung guy pa ang sumagot ng phone niya. Arrrghhh! Nakakainis naglilihim na ba siya sa akin?
I was waiting outside sa room nila Kuya Jarreb ng matapos ang panghapon kong klase. Kasi I was planning na makikisabay ako sa kanya sa pag-uwi.
“ Kuya!” I called him as I saw him walking out from the room. Kinakausap ko na siya kahit na alam kong hindi pa siya nag-sosorry kay Basha.
“Oh.. Sasabay ka ba sa akin?” tanong niya sa akin. Tinanguan ko naman siya bilang sagot ko.
“Wait. Sasabay din sila Kiro at Ice.” Sabi niya habang nakamasid sa likuran ko. Narinig ko naman ang yapak ng dalawang tao na papalapit sa amin.
“ Hi Jazz!” bati ni Kiro sa akin.
“ Hello.” Maikling sagot ko sa kanya. At lumakad na ako papuntang parking lot.
“Anong nangyari dun? Ba’t ang tamlay ata?” Narinig kong tanong ni Kiro.
Habang sa sasakyan ay tahimik lang ako. I am still affected sa nangyari kanina nung tinawagan ko si Bessy at ibang tao ang sumagot. She’s hiding something from me. There’s something fishy but I can’t put my hand in it.
“hellooo! Jazz? Say hi to the earth!” narinig kong sabi ni Kiro sa kilid. At sinimangutan ko lang siya. Busy ako sa pag-iisip ditto at bubulabugin niya ako?
“ what? Pwede ba! Tumahimik ka nga! “ I shouted at him.
“ whoa! Kalma lang ha? hindi naman kita inaano ah? Tawag ka ng kuya mo eh. Hindi ka naman nakikinig.” Sagot niya habang dumistansya ng konti sa akin.
“Jazz. What’s happening to you? Kanina ka pa namin tinatawag. You seem drown in your own thoughts.” This time si Ice naman ang nagsalita at nakita ko naman nakamasid lang si Kuya Jarreb sa salamin ng kotse.
“Sorry.” Tanging sambit ko na lang at tumingin sa labas ng bintana.
“ Jazz.” Tawag ni kuya ng papanhik na ako sa may hagdanan ng bahay namin.
“Let’s talk.” Sabi niya ulit at ako’y napahinto.
“ Ano ba ang problema mo? You seem so lost. Ang lalim ng iniisip mo.” Tanong niya sa akin ng siya’y nakalapit na.
“ You can tell me. Share it. It will lessen the burden.” And in that words of my dear brother ay tumulo na ang luha ko.
“ Hey.. ano bang problema?” he asked me again and then he hug me.
“ Kuya…. Si Bash…sha…” ganting sagot ko habang patuloy pa rin sa pagpatak ang mga luha ko.
“Lumalayo na siya sa akin. Kuya…. Ayaw niya na ata sa akin..” kasabay noon ay ang paghagulgol ko.
“ Hey…shhhhh… stop crying. Why? Ano bang nangyari?” tanong ulit niya sabay hagod sa likod ko.
“ She’s acting so weird. Since she got back after niyang ma-ospital. She’s hiding something. Kuya , please… ayaw ko siyang mawala. She’s my only bestfriend. Please kuya.. help me.”
“ shhh… stop thinking things. Baka busy lang siya, since hinhabol niya ang mga lessons.”
“ No kuya! Hindi eh! I can feel it. Iba na. please kuya….”
Hindi nila naiintindihan eh. Iba na si Basha. I can feel it. Bestfriend ko siya kaya alam ko na may nag-iba. Iba na eh. Ibang-iba na. Ayaw kong mawala siya sa akin. She’s a like a sister to me. No matter what, I cannot afford to lose her. I love her like a true family. Siya lang ang umiintindi sa akin. She’s my first real bestfriend. Lahat ng babaeng nagging kaibigan ko noon ay pur mga pakitang tao lang. they were fake. Plastic. Tupperware kung baga. But Basha is different. She is kind. Pure. Lovely. She is real. I just love everything about her. Kaya nga gusto ko siya para kay Kuya Jarreb. But my brother doesn’t seem to notice every good inch in Basha. Because he’s still stuck on the thought of waiting for someone to comeback. Sometimes I wanted to punch Kuya Jarreb so that he would be awaken to the reality. That the one that he is waiting for will not coming back and that Basha is the right girl for her.
-BASHA’S POV-
Kung kalian gusto kong subukan ang lahat, saka naman magkakaproblema. Bakit ba ayaw ako pagbigyan ng Diyos? Things will be harder this time. Ayaw ko man na iwasan si Jazz kailangan ko itong gawin.
Palabas na ako galing sa isa kong klase ng marinig kong may tumatawag sa akin.
“Bessy!!!”
Napalingon ako sa bandang kaliwa at nakita ko si Jazz na papalapit sa akin.
“Mall tayo!” bungad niya sa akin ng siya ay nakarating na sa harapan ko.
“Sorry Jazz. May lakad kami ni Mommy eh.” Pagsisinungaling ko sa kanya.
“ahh..” malungkot na sagot niya sa akin.
“Yup. Anyway, I have to go. Bye. “ at mabilis na akong naglakad palayo sa kanya.
Sorry Bessy. . . tanging nasambit ko na lang ng ako’y nakalayo na sa kanya.
I have to do this. I have to be distant to her. Dahil kapag hindi ko ito magawa babalik ako sa dati,na magiging parang asong sunod ng sunod kay Jarreb. I have to think about my family. Hindi lang sila ang nasasaktan kapag ako ang umuuwing luhaan. I have seen enough. Maybe Jarreb is not for me. That no matter what I do, he will never going to notice my existence. He will never going to love me. He will never care. I just have to accept the fact that I am defeated again. I reach for my phone and dialed a number. After three rings, somebody answered.
“ Hey..It’s me. I’m going tonight. Send me the address.okay. bye”
------------------------------------
SOORYYY..NOW LANG NAKAPAG-UPDATE!
PINNING NA NAMIN SA MONDAY! HAHA
INTERNSHIP NA! GODBLESS! <3
