Zonder omhaal

Hoofdstuk 20: Op je muil, gauw

Ik nam me voor om zodra ik River zag, het hem te vertellen. Maar blijkbaar ontliep River mij ook, want ik kon het voor geen mogelijkheid vinden. De eerste twee dagen op het strand liggen en niks doen, waren al om, en telkens als ik een glimp van hem opving, was hij direct weer weg.

Daarom besloot ik in een opwelling om hem te bellen. Hij nam niet op, natuurlijk nam hij niet op.

Dat was dan ook de reden dat ik maandag besloot om hem te gaan zoeken. Eerst in het hotel, daarna rondom het hotel en uiteindelijk vond ik hem achter het hotel.

Op een of andere manier verwachtte ik dat ik hem opnieuw met een fles sterke drank aan zou treffen, of een sigaret tussen zijn lippen, maar hij zat haar gewoon. Hij kauwde op iets.

'Waar kauw je op?'

Wauw, gaf me een prijs voor het beste een gesprek openen, graag.

Met een ruk draaide hij zich om. 'Arie, hé! Heb je het naar je zin?'

Schouderophalend keek ik naar het ding in zijn mond.

'Zoethout,' antwoordde hij vervolgens zuchtend. 'Ik ben gestopt met roken, en dit leidt me een beetje af.'

'O,' zei ik, ook al wilde ik het liefst zeggen hoe trots ik op hem was.

'En drinken,' vertelde hij, 'dat doe ik nu ook niet meer. In ieder geval niet zo veel.'

Ik kwam naast hem op de stoeprand zitten. 'Waarom?'

'Gewoon,' zei hij, 'ik wil mijn leven beteren. En... ehm...'

'Wat?'

Hij zuchtte en keek me aan. 'Ik ben verliefd.'

Voor een kort moment staarde ik hem aan. Ik overwoog om heel hard te gaan gillen, heel hard te gaan huilen of om als een klein kind op de grond te gaan stampen. In plaats daarvan glimlachte ik naar hem en zei: 'Wat fijn!'

'Ja.' Hij knikte. 'En voor haar wil ik mezelf graag verbeteren.'

Ik slikte. 'Wat goed van je.'

'Wilde jij nog wat tegen mij zeggen?' River hield zijn hoofd schuin.

Ik knipperde een paar keer met mijn ogen om het brandende gevoel achter mijn ogen kwijt te raken. 'Eh, nee. Niet echt, nee. Ik zag je gewoon zitten opeens, dus vandaar. Maar ik moet weer gaan.'

Voordat hij iets kon zeggen, was ik al weggerend. Met tranen in mijn ogen zocht ik zo snel mogelijk de lift. In mijn haast merkte ik niet dat er nog iemand liep, waar ik dus tegenaan knalde. Het was Yeni Wee.

'Hé,' zei ze, toen ze de tranen in mijn ogen zag, 'wat is er aan de hand?'

'Niks, niks.' Ik wuifde het weg en probeerde langs haar te lopen.

Ze fronste even en stapte toen voor me aan de kant. Gelukkig maar, ik had namelijk geen enkele zin om haar een verklaring te geven, ondanks dat ze zo'n aardig meisje was.

De rest van de dag sloot ik mezelf op in mijn slaapkamer. Liz was weg, ze zei dat ze met Timo en zijn vrienden naar de stad ging, en ik vond het prima, ik was toch niet echt in een praatbui.

Ik had het kunnen weten; dat River op een ander verliefd was. Natuurlijk was hij dat, Liz zat me gewoon voor de gek te houden.

Om een uur of vier begon ik me zo erg te vervelen, dat ik besloot om een rondje te gaan wandelen. Bovendien was ik niet van plan om mijn humeur te laten verpesten door een afwijzing die ik had moeten zien aankomen.

Toen ik de deur open maakte en naar buiten wilde stappen, zag ik opeens twee mensen staan. De ene was Liz en de andere was Lucas en ze waren aan het zoenen.

Ik knipperde een aantal keer verwoed met mijn ogen voordat ik de deur met een klap achter me dichtgooide en op die manier hun aandacht opeiste.

'O,' zei Lucas, 'hallo, Arwen.'

'Voel je vooral niet bezwaard,' zei ik, met een blik op Liz. 'Ik ga toch weg, dus jullie kunnen ongestoord rollebollen.'

Hoe kón ze! bedacht ik me, toen ik naar de lift rende. Als het niet erger kon, loog Liz me ook nog eens voor.

Waarom vertelde ze me niet gewoon dat ze een date had met Lucas in plaats van dat ze ging chillen met haar neef?

En dat vroeg ik haar ook, toen we 's avonds na het eten weer terug op onze kamer waren.

'Ik vond het zielig voor je,' zei Liz. 'Nu het net uit was met River, en zo. Ik dacht, straks maak ik haar nog meer overstuur.'

Ik slikte. 'Oké.'

'Echt, Arwen. Ik deed het juist uit respect voor jou.' Ze klonk een beetje wanhopig.

'Het is niet erg,' antwoordde ik, en ik vond het niet erg, want River was de enige waar mijn gedachten naar uit gingen. 'River heeft een ander.'

'Wát?'

Ik haalde mijn schouders op. 'Gewoon, hij zei dat hij verliefd was geworden. Hij is ook gestopt met roken en drinken.'

'Wow, oké.' Liz stond op van het bed en begon in haar koffer te rommelen. 'Dan is dat een goed moment dat jij je over hem heen zet en jij ook verliefd wordt.' Ze haalde een jurkje tevoorschijn.

'Ik geloof het gewoon niet,' zei Liz, terwijl ze het ding naar me toe gooide. 'Heeft hij dat echt gezegd? Ik was er zo overtuigd van dat hij jou ook leuk vond.'

'Wat is dit?' probeerde ik het onderwerp te veranderen. 'Hier pas ik nóóit in.'

'Tuurlijk wel,' antwoordde Liz, terwijl ze ook iets voor haarzelf zocht. 'We gaan vanavond stappen en jij gaat een lekkere Fransman versieren.'

Zo gezegd, zo gedaan. Om half tien stonden we in een Franse club waar de helft van onze klas ook was. Liz probeerde me constant dronken te voeren, en het lukte haar aardig. Op een gegeven moment was ik zó aangeschoten dat ik stond te dansen met een jongen.

Het lapje stof dat Liz me gegeven had, bleek een ontzettend sletterig jurkje te zijn maar dat boeide me niet echt. Ik was toch single en het boeide me geen zak meer wat mensen van me vonden.

'Hé,' zei de jongen, toen we iets later aan de bar wat zaten te drinken, 'ben jij ook op examenreis?'

Ik knikte en nam een slok van mijn wijn. 'Jij ook?'

'Ja,' gaf hij toe, 'ik verblijf in he-'

'Arie!' River dook naast me op. 'Ik heb je overal gezocht! Waarom rende je vanmiddag zo snel weg?'

Ik klemde mijn kaken op elkaar en gunde hem geen blik waardig. 'Ik ben in gesprek, River.'

'Maar ik wil met je praten!' probeerde hij.

'Ik niet met jou,' snauwde ik, kwader dan ik bedoelde, en ik stond op van mijn kruk en probeerde weg te lopen. Ik was echter vergeten dat ik wat gezopen had en op hoge hakken liep, dus ik verzwikte mijn enkel en viel met een doffe klap op de grond, waarbij mijn hoofd tegen een punt van de bar knalde.

A/N: HAHA, sorry voor de titel van het hoofdstuk, dat moest even. En ik raak echt door mijn opdragingen heen, dus aan wie zal ik het volgende hoofdstuk opdragen, hm...