Zonder omhaal

Hoofdstuk 7: Lord of the Spaghetti

'IK BEN THUIS!' gilde ik als een speenvarkentje zodra ik de voordeur achter me dicht had gedaan. Normaal gesproken kreeg ik altijd een brul terug, maar deze keer bleef het echter stil, dus probeerde ik het nogmaals. 'Joehoe, pa, ma. Ik ben thui-uis!'

Opnieuw kreeg ik geen antwoord, dus liep ik maar naar de keuken, waar ik mijn tas op tafel mikte, en schonk ik een glas appelsap voor mezelf in. En ik had eigenlijk ook wel trek, dus zocht ik alle kastjes af naar een zak chips.

Precies op het moment dat ik een aangebroken zak vond, hoorde ik de voordeur open gaan. Dus propte ik de zak snel weer terug voordat mijn ouders me snapten terwijl ik de volledige voorraadkast leeg vrat.

'Arwen!' riep de zangerige stem van mijn moeder. 'We zijn er weer, hoor!'

Ik trok een sprintje naar de gang om te vragen waar ze waren geweest, toen ik de enorme doos van het tuincentrum zag.

'Een kerstboom,' stelde ik vol aversie vast, 'een fucking kérstboom.'

Mijn moeder lachte stralend terwijl ze mijn vader bekeek die het ding door het huis richting de tuin aan het slepen was. 'Goed gezien, schat. Een kunstkerstboom zelfs!'

'En waarom kopen jullie een kerstboom in de zomer, als ik vragen mag?'

'O,' antwoordde mijn moeder vrolijk. 'Hij was in de aanbieding, dus dan moet je je slag slaan, toch?'

Ik rolde met mijn ogen. 'En wat zit daar in?' Ik knikte naar het kleine tasje in haar hand.

Ze gaf me een geheimzinnige blik. 'Een cadeautje voor je vader.'

Nee, nee, nee. Alsjeblieft. 'Een cadeautje voor je vader' hield altijd in dat het iets was dat mijn moeder zelf ook leuk vond en dat betekende weer dat het te maken had met Lord of the Rings. Gezien dat dus vrijwel het enige was dat ze beiden leuk vonden.

'Laat me raden.' Ik zakte neer op de onderste trede van de trap. 'Een Lord of the Rings-servettenhouder?'

Mijn moeder lachte hard. 'Nee, gekkie! Het zijn Lord of the Rings kerstballen!'

Mocht ik dood?

Kon er alstjeblieft een meteoriet op dit huis storten?

'Verkopen ze dat überhaupt?'

'Tuurlijk niet,' bemoeide mijn vader zich er nu ook mee, die nu weer in de gang stond. 'We hebben ze laten maken!'

'Wie maakt dat nou weer?!' Ik gilde nog net niet uit pure frustratie.

Toen ik zag dat mijn moeder daadwerkelijk op het punt stond om me een antwoord te geven, slaakte ik een kreet en vluchtte het huis uit.

Arwen: SOS LOTR-ONGEVAL SOS

Liz: Deur is van het binnenslot!

Zodra ik bij haar thuis was gekomen, vluchtte ik naar haar kamer, waar zij al klaar zat met zeven dvd's en een grote zak chips. Pas toen we twee films hadden gekeken, vertelde ik haar wat er gebeurd was.

Het was fijn dat ik Liz al bijna mijn hele leven had om mijn hart bij te kunnen luchten. Ze snapte me altijd volkomen, en als dat niet zo was, kon ze in ieder geval goed doen alsof.

In het begin waren mijn ouders nog wel eens ongerust, maar tegenwoordig wisten ze wanneer ze te ver gegaan waren met hun verslavingen en ze accepteerden mijn afkeer ertegen.

'Dit is serieus het raarste wat ik tot nu toe gehoord heb,' zei Liz lachend, terwijl ze een chippie in haar mond stopte. 'Bijna nog raarder dan dat River-verhaal.' Daarmee bracht ze zichzelf blijkbaar op een idee. 'Trouwens, hoe was dat vandaag?'