Οσο οδηγουσα στο αμαξι σκεφτομουν τα λογια της Ροξανης .Τα ιδια μου ειχε πει η Ραφαελα κλαιγοντας μια συννεφιασμενη μερα πισω απο τον κηπο στη σχολη .
Εκεινη τη μερα με εκανε να την ερωτευτω βαθια .. οσο καμια.Ειμαι ηρεμος .. Ελπιζω να παραμεινω για πολυ ετσι.Στο νου μου ερχονται τα μεγαλα πρασινα ματακια της Ραφαελας μου . Καθε φορα που μαλωνα μαζι της θυμωμουν αυτα τα ματακια που ειχαν γινει γυρω γυρω κοκκινα και μεσα το ομορφο ανοιχτο πρασινο . Αχ μωρο μου ... μακαρι οποου και αν εισαι να σου λειπω οσο μου λειπεις εσυ ολα αυτα τα χρονια . Σε θελω ... οσο θα πηδιεμαι με την Ροξανη ... να ξερεις οτι θα σκεφτομαι οτι εισαι εσυ .. το εχω αναγκη .. Μου λειπεις μωρακι μου .. τι θα κανεις .. θα με τιμωρησεις και αλλο για την αρχικη συμπεριφορα μου .. δεν μου φτανει ο αποτυχημενος γαμος μου !!!
Εχω αποσυντονιστει .. το αμαξι παει να στριψει στην ακρη του δρομου .. τραβαω αποτωμα το τιμονι και επιστρεφει στην ευθεια . Το κερατο μου !!! Γιατι δεν το αφησα .. θα πεθαινα και θα ερχομουν παω μαζι σου Ραφαελα..
Καλα Ραφαελα μη τσαντιζεσαι .. τα σκεφτομαι τα παιδια μου δεν ειμαι εγωιστης αληθεια.. οχι μωρο μου μην μου τραβηξεις το μουσι ... αλλα για μισο αφου εισαι μια ζωη ενα πνρυμα στο μυαλο μου πως θα μου τραβιξεις το μουσι ??
Επιστρεφω σπιτι . Γδυνομαι και πεφτω ξερος στον καναπε του γραφειου .Πριν 17 χρονια
Ειμαστε στο κιοσκι . Εχει παρτυ η σχολη . Εχουν καλεσει κατι ραπαδες .. τι απαισιο για εναν καγκουρα σαν εμενα ... με πλησιαζουν οι φιλοι μου απο το εργαστηριο . Λεμε κατι μαλακιες και σχολιαζουμε. Πινουμε . Ομως δεν εχω πιει αρκετα ωστε να μου αναψει το κεφι . Καθως μιλω με τον Γιαννη βλεπω την Ραφαελα με το "Δημοτικο " που κανει για παρεα .. τι φιλες της ... δειχνουν χαρουμενες . Εκεινη κλασικα ... μες τα νευρα.. χμμ.. φοραει ενα ωραιο μαυρο φορεμα .. Οχι Γιωργο .. ειναι απλα η εμφανηση της.. ενα φορεμα ειναι μονο τιποτα αλλο ..
Πινω οτι βρω και νιωθω να εχω κανει λιγο κεφι . Η Ραφαελα πλησιαζει .. παιρνει ενα κουτακι μπυρα και απομακρινεται .
Τη τραβαω απο τον αγκωνα πισω σε μενα
- Τι θες ρε σκασμενε .. εξαφανισου .. και ασε με !!!
- Αυτα τα εξαφανισου και τα φυγε με τρελενουν το ξερεις !!!
- Χεστηκα ! Λεει και τραβαει το χερι της ...
- Εισαι μεθυσμενος !! Λεει υποτιμητικα και απομακρινεται ..
- Και ξερεις τι θα πει αυτο ετσι ?
Της λεω και χαμογελαω
- Οτι παραμενεις το ιδιο σκατα και μεθυσμενος !!!
- Για μισο .. και εσυ εχεις κανει κεφαλι ..
- Ασε με βρωμοκοπας ...
- Ω .. οχι .. ελα μαζι μου ..
Λεω και την τραβαω και ανεβαινουμε πανω στο εργαστηριο . Ξεκλειδωνω την πορτα και την σπρωχνω μεσα .Κλειδωνω την πορτα εχοντας ενα διαβολικο χαμογελο .
Ειναι σκοταδι . Το εργαστηριο ειναι αδειο
- Και τωρα .. οι δυο μας .. λεω
- Τι .. θα με γαμησεις ? Ρωταει
- Οχι ειχα .. αλλα στο μυαλο μου ..
- Ειχες πει να μην εχω καμια ελπιδα οταν τσακωθηκαμε..
- Ειπα ..
- Ξερεις τι θες ? Ο τονος της ειναι ειρωνικος ..
- Φυσικα !
- Ουυυ ναι ..
- Ξερεις οτι οταν πινω .. γδυνομαι ..
- Ουυυ σιγα ..
- Δεν ηταν η απαντηση που περιμενα .. λεω και τη σπρωχνω στη γωνια
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Ακατανίκητες Πλευρές 1
Любовные романыΟ Γιώργος ειναι ενας ευπορος δικηγορος 40 χρονων παντρεμενος με γυναικα που δεν αγαπα εδω και 15 χρονια . Εχει δυο κορες . Η ζωη του ειναι μουντη μεχρι που γνωριζει την Ροξάνη . Η Ροξάνη ειναι 23 ετων και ειναι κριτικος τεχνης , εργαζεται στο μον...