Ακατανίκητες Πλευρές 1

κεφάλαιο 5

20 χρονια πριν 

Περπαταμε στον δρομο . Την κοιταω . Δειχνει ομορφη . Η μοβ ζακετα της ανεμιζει , φοραει ενα μεταξενιο φορεμα , αρκετα καλλιτεχνικο με ενα ομορφο μοτυβο με λουλουδακια και στην μεση της δεμενη μια μαυρη δερματινη ζωνη σαν δερματινο κορδονι . 

-Το βιβλιο προλαβες να το διαβασεις ? με ρωτα 

-Κοιτα.. ολο αποκλειεται να το διαβασω .. ομως το αποσπασμα που μου εδωσες το διαβασα.. 

-Και ? ρωτα 

Εγω μειδιω 

-Τελικα οι σημειωσεις σου .. δεν ηταν κατι για να κρυψεις οποτε.. 

-Χα.. σου εδωσα το βιβλιο λογοτεχνιας μου της Τριτης λυκειου .. πρεπει να μου δωσεις και εσυ κατι .. 

-Χμ.. οτι θες .. λεω 

-Το τετραδιο .. 

-Α ! Αυτο αποκλειεται .. 

Αμα της εδινα το τετραδιο με τις τρελες θεωριες μου θα την εχανα για παντα .. θα τρομαζε και θα εξαφανιζοταν , θα εβλεπε οτι ειμαι σατανικος και κακος .. 

-Γιατι ? Εγω σου εδωσα τις προσωπικες μου σημειωσεις .. 

-Εσυ ηθελες.. 

-Θα στις εδινα επι πληρωμης .. ξερεις ποσα θα εβγαζα αμα τις εδινα σε παιδι που παει φροντιστηριο ? 

-Ωστε κανεις και τετοια.. 

-Οχι .. αλλα λεμε τωρα.. 

-Θα στο δωσω .. λεω και χαμογελασω 

-Ειδες.. ξερω να πειθω .. 

-Και την προηγουμενη φορα που ειχαμε μιλησει για αυτο στο τελος σου ειπα οτι θα στο δωσω να το μελετησεις.. 

-Ναι ! λεει και περναει το χερι της γυρω απο την μεση μου . Το κεφαλι της ακουμπαει στο πλευρο μου και συνεχιζουμε . 

-Λοιπον θα παμε στο αστεροσκοπειο που μου ελεγες? 

-Ναι , ελα παμε .. λεει 

Προχωραμε ανεβαινοντας την ανηφορα προς το αστεροσκοπειο . 

-Εχεις καμια ιδεα απο αστερια ? Την ρωταω .. 

-Οταν μου δοθηκε η δυνανοτητα να παρω ενα μαθημα για επιλογη πηρα ευρωπαικη λογοτεχνια.. 

-Φλωρακι .. λοιπον .. 

-Ε δεν μου αρεσαν ουτε οι υπολογιστες ουτε η αστρονομια.. 

-Και δεν εκανες τον κοπο να μαθεις για τα αστερια ? 

-Οχι .. εσυ ?