Ακατανίκητες Πλευρές 1

κεφάλαιο 29

Ειναι στην αγκαλια μου . Της χαιδευω τα μαλλια . Ειναι απαλα οπως τοτε . Ποσο χαιρομαι που ειναι καλα ! Η αγκαλια της ειναι ζεστη .Μου ειχε λειψει το σωμα της πανω στο δικο μου . 

-Τα χερια μου τρεμουν λεει εκεινη εκπληκτη ! 

Την κοιταω .. δειχνει εκπληκτη .. 

-Δεν εχω βιωσει τετοιο συναισθημα ποτε.. αλλα για καποιο λογο θελω να κανουμε και να πουμε τοσα πολλα ! λεω ενθουσιασμενος 

-Το ξερω .. και εγω καπως ετσι νιωθω .. αλλα παραλληλα νιωθω μουδιασμενα τα ποδια μου .. 

-Απο ανυπομονησια ? 

-Οχι.. με διαλυσαν οι γοβες.. δεν ειμαι πια κοριτσακι .. 35αρισα .. 

-Μπα.. ακομα το ζουζουνακι μου εισαι .. της λεω και την φιλαω πεταχτα 

Εκεινη γελαει και βγαζει τις γοβες της. Φοραει ενα floral φορεμα σαν μακρι πουκαμισο με μια ζωνη που της τονιζει την μεση . Με τραβαει απο το χερι και πηγαινουμε προς την αμμο . 

Την σηκωνω και την φιλαω με ενθουσιασμο . Νιωθω οπως τις πρωτες μερες που ειμασταν μαζι .. που ηθελα να την σηκωνω και να την φιλαω και να την στριφογυρναω .. Ειναι ακομα το κοριτσακι μου . 

-Νιωθω σαν να ειμαι σε καμπο με λουλουδια ενα ανοιξιατικο πρωι ! λεει εκεινη και γελαει 

-Θα σε παω σε οσους καμπους θες μωρο μου ! της λεω δυνατα και χαμογελαω 

-Σε αγαπαω! μου φωναζει 

-Εγω σε αγαπω πιο πολυ ! φωναζω 

Εκεινη με κοιταει μεσα στα ματια . Τα μεγαλα πρασινα ματακια της κοκκινιζουν γυρω γυρω ... λιγα δακρια πεφτουν . 

-Αληθεια ? ρωταει και με κοιταει με αγωνια περιμενοντας μια απαντηση 

-Ναι .. της λεω με τρυφερο τροπο .. και την κατεβαζω απο πανω μου 

Εκεινη καθεται στην αμμο . Δειχνει να μην νοιαζεται για το φορεμα της . Με κοιταει που ειμαι ορθιος και την κοιταω εντονα. Καθομαι διπλα της . 

-Επρεπε να πεθανω για να μου το πεις ? 

-Ειμαι ενα γουρουνι .. θυμασαι ? λεω και σκουπιζω τα ματια της με τον αντιχειρα μου 

-Ο λορδος μου εισαι .. λεει και με αγκαλιαζει σφυχτα 

Τα συναισθηματα της για μενα ειναι το ιδιο γλυκα και αγνα με τοτε.. 

-Μωρο μου .. δεν σου φερθηκα σαν λορδος.. οπως σου αξιζε λεω και της χαιδευω τα μαλλια , ομως τωρα θα επανορθωσω και θα σου δειξω πως ειχες δικιο  .. 

Μου χαμογελαει γλυκα . 

-Γιωργο.. μπορει να μην μου ανοιγοσουν και να αργησες να μου πεις οτι νιωθεις αλλα οι πραξεις σου σε κανουν λορδο περισσοτερο απο τους λορδους.. 

Μειδιω .. νομιζω οτι τωρα μιλησε η μεγαλη και ωριμη Ραφαελα 

-Μεγαλωσε η ψυχη σου .. σχολιαζω χαιδευοντας το μπουτι της 

-Και εγω μεγαλωσα.. σχολιαζει και περναει τα δαχτυλα της δυρω απο τον αντιχειρα μου 

Γυρναω και την κοιταω στο προσωπο . Λιγες ρυτιδες .. αλλα και αυτες την κανουν ακομα πιο ομορφη .. ειναι οπως στην φαντασιωση μου .. ωριμη  και γυναικα με παθος 

-Ζουζουνακι .. της λεω και χαμογελω . 

-Το φορεμα μαλλον φταιει που με φωναζεις ακομα ετσι .. λεει εκεινη και γελαει 

-Αν ηταν το φορεμα θα σε ελεγα λουλουδι .. αν και δεν μου αρεσει .. σε παχαινει 

-Το λουλουδι ? 

-Ναι .. λεω και την χαιδευω στον σβερκο 

-Οι μπουκλιτσες σου .. και το μουσακι σου .. αχ.. εισαι ενας κουκλος τωρα ! αναστεναζει 

-Τα νοσταλγεις? λεω γελοντας

-Ησουν τοσο γλυκουλης.. θυμασαι που επαιζα με τις μπουκλιτσες σου και εσυ με κοιτουσες αγρια ? ή με γαργαλαγες.. 

-Μου αρεσε πολυ αυτο.. εσυ φοβοσουν και εγω εσπαγα πλακα που ψαρωνες 

-Και οι φακοι ? 

-Σου αρεσουν ? 

-Ναι .. σου πανε πολυ τα μπλε ματια .. αν και σε ερωτευτηκα με τα καστανα ναζιαρικα ματια σου .. 

Νομιζω .. οτι ειναι απο τις πιο ωραιες στιγμες.. να νοσταλγεις τα νεανικα σου χρονια , ειδικα οταν ηταν τοσο συναισθηματικα και παρηγοριτικα . 

-Θυμαμαι την πρωτη μερα που σε ειχα γνωρισει .. φορουσες ενα μαυρο φορεμα στενο με εξω τους ομους .. χαμογελασα γιατι αντικρισα μια ομορφη κοπελα στις σκαλες.. και μετα .. στο υπογειο σινεμα στο διαδρομο .. και μετα στο ζεστο μου κρεβατι .. λεω πλησιαζοντας κοντα στο προσωπο της 

Με τραβαει και με φιλαει . Θελω τοσο να την γδυσω και να κανουμε ερωτα εδω στην παραλια .. οπως παλια 

Διακοπτει το φιλι μας 

-Θα ερθεις μαζι μου στην Ζυριχη ? με ρωταει και με κοιταει μεσα στα ματια