Ακατανίκητες Πλευρές 1

κεφάλαιο 8

Οδηγω προς την επαυλη . Θελω τοσο να δω την Ραφαελα. Νιωθω οτι θα καλυψω καθε κενο που υπηρξε μετα τον θανατο της Ροξανης . Θα καταφερω να την κανω δικη μου .Το νιωθω .. εγω και αυτη η γυναικα που μοιαζει με την Ροξανη .. πρεπει να ειμαστε μαζι .. ειναι απο τον θεο .. δεν εξηγειται αλλιως..

Εξω ειναι παρκαρισμενα πολλα αμαξια . Εχει κοσμο .. πως θα την βρω ..? Αναρωτιεμαι .. ελπιζω να μην εχει φυγει .. την θελω σαν απεγνωσμενος .. Αρχιζω να σκεφτομαι πως η απομακρη συμπεριφορα που ειχα απεναντι στη Ροξανη στο παρελθον .. πριν την σχεση μας τωρα.. βγαινει στην δεσποινιδα Ραφαελα..

Βγαινω απο το αμαξι . Περνω απο κατι μπραβους της επαυλης . Προχωρω μεσα. Την καλω στο κινητο . Δεν το σηκωνει . Που σκατα ειναι ? Λες να εχει και αυτη τα ιδια κουσουρια με την Ροξανη και να με στησει ? .

Παιρνω ενα ποτηρι σαμπανιας . Βγαινω εξω απο το φουαγιε και καθομαι στην πισινα . Για καποιο λογο μελαγχωλικη μουσικη αντιχει στα αυτια μου . Καθομαι σε εναν καναπε με μαξιλαρια . Παιρνω αγκαλια το ενα και αναμενω .. Της στελνω μηνυμα .

''Ειμαι εξω .. στην πισινα''

Δεν παιρνω απαντηση .. Θα κατσω λιγο ακομα .. και αν δεν εμφανιστει θα εξαφανιστω απο την ζωη της . Δεν με θελει .. δεν ειμαι για αυτην .. ειμαι μεγαλος τωρα πια .. ειναι μικρη .. Εχω ομως το ιδιο συναισθημα που ειχα και με την Ροξανη .. και την Ροξανη την περνουσα .. οχι ομως οσα χρονια περναω την Ραφαελα..

Ακουω φωνες.. Προσπαθω να διακρινω .. Ακουω την Ραφαελα.. ομως .. ακουω και μια ανδρικη φωνη .Σηκωνομαι και ακολουθω τον ηχο των φωνων . Πλησιαζω σε κατι τριανταφυλλιες και βλεπω την Ραφαελα να μιλαει με εναν ανδρα μελαχρινο με μακρια μαλλια πιασμενα σε εναν κοτσο -κεφτε . Λιγες τουφες στο προσωπο του πεφτουν .

-Ραφαελα.. ειμαστε μαζι .. ασε τον αδερφο μου .. ο αδερφος μου δεν προκειται να σε αγαπησει ποτε.. σε χρησιμοποιησε .. τωρα παντρευεται την Νεφελη.

-Σκασε ! Δεν ξερεις ! Δεν ξερεις τιποτα !

-Ραφαελα ! Ακου με ! λεει και την τραβαει προς το μερος του ..

Την κοιταω .. δειχνει πελαγωμενη . Το ιδιο πελαγωμενη που εδειχνε η Ροξανη μου οταν της εκανα τις παραλογες ερωτησεις μου .

-Ραφαελα συνελθε .. την τρανταζει .. εισαι δικη μου το καταλαβες ??? !

-Ασε με ! Δημητρη τελειωσε.. ! λεει εκεινη και αποτραβιεται .. φαινεται ταραγμενη .

Απομακρινομαι .. ξερω οτι θα συναντηθουμε.. παω κοντα στο τραπεζι με τις σαμπανιες . Πινω αλλο ενα ποτηρι . Η αληθεια ειναι οτι η σαμπανια ειναι αρκετα γευστικη .Δεν αντεχω και θελω και αλλο . Επιστρεφω στην εποχη πριν τα 30 που επινα συνεχεια.. Την βλεπω που περναει απο μπροστα μου . Κοιταζει το κινητο .

Γυρναει πισω και με βλεπει . Μειδιω .