Αφιερωμένο στους ανεκπλήρωτους ερωτες που μας στιγμάτισαν ..και στον φίλο μου τον Γιώργο που δεν θα το διαβασει ποτε αυτο .
Γραφω στο τετραδιο μου σιωπηλα οσο εκεινη ειναι στο ντουζ .
''Παντα ελεγες οτι σε κανω χαρουμενη . Ακομα δεν μπορω να καταλαβω γιατι με αγαπας τοσο .Σου μιλησα ασχημα , σε ειρωνευτηκα , σε προσβαλα . Εσυ ομως πεισματαρα. Ακομα και οταν σε πειραζα εμενες..Μου εμαθες πολλα . Δεν ηξερα να αγαπαω Ραφαελα . Ποιος θα μου μαθαινε ? Δεν ηξερα πως να εκφραστω .. πιστευα οτι με το να σε πειραζω και να σε ειρωνευομαι και να σε αποφευγω οτι θα σε εκανα να μεινεις . Τους ειχα διωξει ολους . Το ξερεις καλα . Ειχα μεινει μονος .. εγω και ο Αργυρης .. αλλα και παλι εσυ εκει .. Ξερεις τι αλλο μου εμαθες? Οτι οταν αγαπας καποιον δεν του ζητας να αλλαξει . Ειμαι ενας κακιασμενος καλλιτεχνης της πενταρας και εσυ με βρισκεις τελειο . Εχω τριχες σαν μαλλιαρη αρκουδα και με βρισκεις σεξι . Οταν χαμογελαω σατανικα εχοντας κανει αταξια εναντιον σου παλι δεν μου λες κατι . Μαζωχα δεν εισαι .. σε εχω μαθει πια .. Σ'ΑΓΑΠ..
-Γιωργο τι γραφεις εκει ? λεει η Ραφελα και ειναι τυληγμενη με μια κιτρινι πετσετα και τα μαλλια της σταζουν σταγωνες νερου
-Τιποτα σημειωσεις για την εποπτεια .. λεω και βαζω κατευθιαν το τετραδιο μου στην τσαντα
-Καταλαβα παλι Σολωμικη μαγεια.. βρε τι εχουμε πει ?
-Τι εχουμε πει .. ? λεω για να την πειραξω και στραβωνει τα χειλη της .
-Παω να στεγνωσω τα μαλλια μου .. ειπες οτι θα δουμε ταινια..
-Αυτη τη φορα θα την δουμε .. μουρμουραω
Εκεινη γελαει .
Καθε φορα αυτο λεγαμε..''θα δουμε ταινια '' . Οσο κινεζικο και οσες πιτσες να παραγγελναμε η επιθυμια μας να κανουμε σεξ δεν κρυβοταν .
Κοιταω πισω μου και την βλεπω να πεταει κατω την πετσετα και να μενει ολογυμνη .
Ξερω οτι παλι θα καταληξει στο κρεβατι ολη αυτη η ιστορια . Αυτο θελω. Πρωτη φορα νιωθω οτι κατι μου ανηκει εξολοκληρου . Εχω δεθει μαζι της και δεν θελω να λυθω ποτε . Ακομα και τωρα που ειμαστε στην Ρωσια για Erasmus ..Αυτη τη φορα τιποτα δεν μας ενοχλει . Βεβαια καταλαβαινω οτι πολλες φορες νοσταλγω το Κιατο . Ομως περναω πολυ ωραια μαζι της .
Την κοιταω που στεγνωνει τα μαλλια της χαμογελαστη . Της παει πολυ η χαρα . Παντα της λεω τι νιωθω για αυτην εμμεσα . Ειναι εξυπνη το καταλαβαινει .. ομως μου αρεσει πολυ να κρυβομαι πισω απο τις λεξεις γιατι φοβαμαι να πω τι πραγματικα νιωθω . Αυτο που νιωθω ειναι ερωτας.. ποθος , λαγνεια !
Τρεχω προς το δωματιο . Την ριχνω στο κρεβατι και την χαιδευω και την φιλαω παντου . Εκεινη γελαει . Ειναι τοσο ομορφη .. Την πειραζω λιγο και συνεχιζω τα χαδια . Κανουμε ερωτα .
Ακουω την Ροξανη να μου λεει οτι η Ραφαελα αυτοκτονησε..Οταν εγινε το ατυχημα ημουν στην Ρωσια . Ημουν στο αεροδρομιο . Ειχα χασει ηδη δυο πτησεις . Οταν πηγα στο νοσοκομειο μου ειπαν οτι ο δρομος που τρακαρε ηταν σε ασχημη κατασταση και η νταλικα με το φορτειο επεσε πανω στο τζιπ και την σκοτωσε. Ειμαι σιγουρος οτι δεν αυτοκτονησε..
-Σταματα να λες μαλακιες .. πεταω εκνευρισμενα..
-Μπα.. μαλακιες? λεει εκεινη ειρωνικα
-Ξερεις κατι που δεν ξερω Ροξανη ?
-Ναι .. εχω κατι που εσυ δεν το διαβασες ποτε ! λεει και μου πεταει ενα χαρτι . Το κοιταω. Ειναι τα γραμματα της Ραφαελας , καλιγραφικα και πλαγια χωρις σημεια στιξης .
-Που το βρικες ? λεω ..
-Ο Βαιος ..
-Κατι δεν μου κολαει .. λεω .. αφου ειναι του Βαιου .. γιατι τα εχεις εσυ τωρα? Για ποιο λογο τα εχεις κρατησει ?
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Ακατανίκητες Πλευρές 1
Любовные романыΟ Γιώργος ειναι ενας ευπορος δικηγορος 40 χρονων παντρεμενος με γυναικα που δεν αγαπα εδω και 15 χρονια . Εχει δυο κορες . Η ζωη του ειναι μουντη μεχρι που γνωριζει την Ροξάνη . Η Ροξάνη ειναι 23 ετων και ειναι κριτικος τεχνης , εργαζεται στο μον...