κεφάλαιο 17

1.8K 105 1
                                    

Αφιερωμένο στους ανεκπλήρωτους ερωτες που μας στιγμάτισαν ..και στον φίλο μου τον Γιώργο που δεν θα το διαβασει ποτε αυτο . 

Γραφω στο τετραδιο μου σιωπηλα οσο εκεινη ειναι στο ντουζ . 

''Παντα ελεγες οτι σε κανω χαρουμενη . Ακομα δεν μπορω να καταλαβω γιατι με αγαπας τοσο .Σου μιλησα ασχημα , σε ειρωνευτηκα , σε προσβαλα . Εσυ ομως πεισματαρα. Ακομα και οταν σε πειραζα εμενες..Μου εμαθες πολλα . Δεν ηξερα να αγαπαω Ραφαελα . Ποιος θα μου μαθαινε ? Δεν ηξερα πως να εκφραστω .. πιστευα οτι με το να σε πειραζω και να σε ειρωνευομαι και να σε αποφευγω οτι θα σε εκανα να μεινεις . Τους ειχα διωξει ολους . Το ξερεις καλα . Ειχα μεινει μονος .. εγω και ο Αργυρης .. αλλα και παλι εσυ εκει .. Ξερεις τι αλλο μου εμαθες? Οτι οταν αγαπας καποιον δεν του ζητας να αλλαξει . Ειμαι ενας κακιασμενος καλλιτεχνης της πενταρας και εσυ με βρισκεις τελειο . Εχω τριχες σαν μαλλιαρη αρκουδα και με βρισκεις σεξι . Οταν χαμογελαω σατανικα εχοντας κανει αταξια εναντιον σου παλι δεν μου λες κατι . Μαζωχα δεν εισαι .. σε εχω μαθει πια .. Σ'ΑΓΑΠ..

-Γιωργο τι γραφεις εκει ? λεει η Ραφελα και ειναι τυληγμενη με μια κιτρινι πετσετα και τα μαλλια της σταζουν σταγωνες νερου 

-Τιποτα σημειωσεις για την εποπτεια .. λεω και βαζω κατευθιαν το τετραδιο μου στην τσαντα 

-Καταλαβα παλι Σολωμικη μαγεια.. βρε τι εχουμε πει ? 

-Τι εχουμε πει .. ? λεω για να την πειραξω και στραβωνει τα χειλη της . 

-Παω να στεγνωσω τα μαλλια μου .. ειπες οτι θα δουμε ταινια.. 

-Αυτη τη φορα θα την δουμε .. μουρμουραω 

Εκεινη γελαει . 

Καθε φορα αυτο λεγαμε..''θα δουμε ταινια '' . Οσο κινεζικο και οσες πιτσες να παραγγελναμε η επιθυμια μας να κανουμε σεξ δεν κρυβοταν . 

Κοιταω πισω μου και την βλεπω να πεταει κατω την πετσετα και να μενει ολογυμνη . 

Ξερω οτι παλι θα καταληξει στο κρεβατι ολη αυτη η ιστορια

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

Ξερω οτι παλι θα καταληξει στο κρεβατι ολη αυτη η ιστορια . Αυτο θελω. Πρωτη φορα νιωθω οτι κατι μου ανηκει εξολοκληρου . Εχω δεθει μαζι της και δεν θελω να λυθω ποτε . Ακομα και τωρα που ειμαστε στην Ρωσια για Erasmus ..Αυτη τη φορα τιποτα δεν μας ενοχλει . Βεβαια καταλαβαινω οτι πολλες φορες νοσταλγω το Κιατο . Ομως περναω πολυ ωραια μαζι της . 

Την κοιταω που στεγνωνει τα μαλλια της χαμογελαστη . Της παει πολυ η χαρα . Παντα της λεω τι νιωθω για αυτην εμμεσα . Ειναι εξυπνη το καταλαβαινει .. ομως μου αρεσει πολυ να κρυβομαι πισω απο τις λεξεις γιατι φοβαμαι να πω τι πραγματικα νιωθω . Αυτο που νιωθω ειναι ερωτας.. ποθος , λαγνεια !

Τρεχω προς το δωματιο . Την ριχνω στο κρεβατι και την χαιδευω και την φιλαω παντου . Εκεινη γελαει . Ειναι τοσο ομορφη .. Την πειραζω λιγο και συνεχιζω τα χαδια . Κανουμε ερωτα . 

Ακουω την Ροξανη να μου λεει οτι η Ραφαελα αυτοκτονησε..Οταν εγινε το ατυχημα ημουν στην Ρωσια . Ημουν στο αεροδρομιο . Ειχα χασει ηδη δυο πτησεις . Οταν πηγα στο νοσοκομειο μου ειπαν οτι ο δρομος που τρακαρε ηταν σε ασχημη κατασταση και η νταλικα με το φορτειο επεσε πανω στο τζιπ και την σκοτωσε. Ειμαι σιγουρος οτι δεν αυτοκτονησε.. 

-Σταματα να λες μαλακιες .. πεταω εκνευρισμενα.. 

-Μπα.. μαλακιες? λεει εκεινη ειρωνικα 

-Ξερεις κατι που δεν ξερω Ροξανη ? 

-Ναι .. εχω κατι που εσυ δεν το διαβασες ποτε ! λεει και μου πεταει ενα χαρτι . Το κοιταω. Ειναι τα γραμματα της Ραφαελας , καλιγραφικα και πλαγια χωρις σημεια στιξης . 

-Που το βρικες ? λεω .. 

-Ο Βαιος .. 

-Κατι δεν μου κολαει .. λεω .. αφου ειναι του Βαιου .. γιατι τα εχεις εσυ τωρα? Για ποιο λογο τα εχεις κρατησει ? 

Ακατανίκητες Πλευρές 1Место, где живут истории. Откройте их для себя