My Psychopat Cousin | Harry Styles Fanfic|

"I will be yours. So, I guess."

Merhaba arkadaşlar. Yeni yıl size inşallah mutluluk getirir. Ben yeni yıla boktan girdim. Nedenler;

1) Harry ve Kendall teknede yiyişirken görüntülendi.

2) Louis'in sağır olma durumu varmış. Haber doğru mu bilmiyorum ama güvenilir bir sayfadan aldım.

Buna rağmen size iyi haberim şu ki, yeni yıla özel bie iyilik yaptım ve bu bölümün sonunda sevineceğiniz bir şey duyacaksınız.

Ve ithaflara gelince,

Bundan sonra yorumları okuyacağım. En güzel yorum yapan birine ithaf vermeyi düşünüyorum. İstediğiniz kadar yorum yapabilirsiniz ve yaparken rahat olmanız beni daha çok mutlu eder.

İyi okumalar xx

Havluyu üzerime geçirip banyodan çıktım. Bedenim odamdaki soğuklukla buluşunca titredim.

Banyoda her yerimi iyice liflemiştim. Onun dokunduğu her yerimi... Bir iz bırakmak istemiyordum. Boynumdaki sızı ve morluk hariç. Onu istesemde silemezdim.

Ağlamaktan gözlerim kızarmıştı. Burnum ise sızlıyordu. Kaç saattir ağladığımı bilmiyordum ama banyodan çıkarken ağlamamı kesebilmiştim.

Gözlerim boynumdaki morluğa ve iki santim üstünde olan dövmeye kaydı. Boynum o kadar morarmıştı ki, mosmor ve yara gibi duruyor, sızlıyordu. Şey, en azından aynadan iğrenç olduğumu görebiliyordum.

Elimin tersi ile akmakta olan göz yaşımı silip daha fazla ağlamamak için dudaklarımı birbirine bastırdım. İğrençtim. Hayatım iğrençti. Bazı davranışlarım iğrençti. Duygularım iğrençti. İğrenç kelimesi bana en uygun olan kelimeydi.

Havluyu çıkardım. İç çamaşırlarım zaten üstümde olduğu için sadece pijamalarımı giydim.

İkinci olarak ilk yaptığım şey kapıyı kitlemek olmuştu. İkinci bir Harry vakası ile karşı karşıya kalmak istemiyordum. Yoksa gelip gece bana bir şeyler yapabilirdi. Öldürebilirdi mesela. Neden olmasın? O kendisi. O Harry.

İç çekip yatağıma doğru giderken merdivenlerden gelen ayak sesleri ile tedirgin oldum. Birkaç saniye sonra ise kulağıma bir kız kahakahası geldi. Ve bir "Harry" kahkahası.

Kaşlarımı çatıp odamın kapısına doğru ilerledim.

Gitme aptal kız. Gitme.

İç sesimi rahatlatırcasına iç çektim. Zaten gitmeyecektim. Sadece kapımı aralayıp bakacaktım. Yada konuşulanlaru dinlerdim.

Merakına bir gün sokacağım Amber.

İç sesime tekrar gözlerimi devirdim. Ben böyle bir kızken o nasıl Briana gibi oluyordu anlayamıyordum.

Kilidi yavaşça açtım. Tam kapımı açacakken kulaklarımı dolduran seslerle olduğum yerde kalıp, konuşulanları dinlemeye başladım.

"Bu gün çok eğlendim." Kahkaha sesleri yaklaşırken yüzümü buruşturdum. Kızın sesi kulaklarımı gece vakti becerecek kadar cırtlaktı.

"Zayn sağ olsun, ben de." Harry'nin sesi ile bedenimi bie korku kapladı. Bunun nedeni sanırım hâlâ olanların etkisinde olmamdı.

"Ama eğlence bitmedi." İkinci kez onun sesini duyduğumda, ne demek istediğini anlamıştım. Bu gün bana yaptıklarını unutmamıştım ama gözlerimden şeffaf sıvılar akmaya başladı.

Neden? Neden düşünüyordum ki? O istediğini yapabilirdi. Sonuçta genç ve yalnızdı. Neden istemiyordum?

Sanırım, bunları yaşadıktan sonra baska biriyle olması ağır geliyordu bana.