Hafızamı Sil

6.2K 367 5
                                    

Sabah kalktım. Elimi yüzümü yıkadım. Dişlerimi fırçaladıktan sonra üzerime cin pantolon ve salaş bir bluz giydim. Aynanın karşısına geçtim.

Bügün büyük gündü. Aynanın karşısında yüzümü inceledim 5-6 dakika kadar. Sonra kapıyı açtım ve aşağıya indim.

Ateş kanepenin üstünde iki büklüm uyuyordu. Gözleri şişmişti. Ateşi hafiften dürterek seslendim.

"Aşkım hadi kalk gidiyoruz." dedim hafiften gözlerini açtı.

"Nereye masal? "

" Thomas'a"

"Ne" diye çıkışmıştı.

"Doğru duydun. Yapalım şu lanet olası işi" dedim ve kapıya doğru yöneldim.

Arkamdan "Hayatım eminmisin" dedi Ateş.

"Eminim Ateş eminim ama biraz daha konuşursan vazgeçicem. " dedim.
" Tamam aşkım " dedi hızlıca yukarıya çıktı.

Üzerini değiştirip indi aşağı. Arabaya atladık nede olsa yol uzundu.

1 saattir yoldaydık. Ateş dokunsam ağlayacakmış gibi duruyordu. Dışarıda bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu.

Çok hızlı gidiyorduk. Ateş ani bir fren yaparak durdu.
" Ateş napıyorsun" dedim

"İn aşağı" dedi sinirle.

"Anlamadım"

"Masal arabadan in" diye bağırdı.

Başımı onaylarcasına salladım. Aşağıya indim. Ateşte indi. Arabanın önüne doğru geldik ve ortada buluştuk.

Ateşin ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım. Sırıl sıksam olmuştuk. Kıyafetlerimiz üzerimize yapışmıştı.

Ateş ani bir hareketle dudaklarıma yapıştı.

"Seni seviyorum seni çok seviyorum" dedi dudaklarımı bırakıp anlımı, anlına dayadıktan sonra.

"Bende seni çok seviyorum Ateş" dedim nefes nefeseyken.

Arabaya binmiştik. Ateş çok hızlı gidiyordu.

Sonunda Thomas'ın evine geldik. Ben dik ve kendinden emin adımlarla içeri girdim. Ateş Thomas'a seslendi.

"Thomas biz geldik. Şu lanet olası büyüyü yaparmısın. " dedi.

Sanki ağlayacak gibiydi. Ateşi hiç böyle görmemiştim.

Thomas onaylarcasına başını salladı.

Bize yolu gösterdi. Baya büyük bir odaya girdik. Odanın tam ortasında yuvarlak bir taştan yapılmış yer vardı. Etrafında şekiller vardı.

Thomas söze girdi.
" Bak masal. Buranın tam ortasına oturacaksın. Büyü boyunca uyumamaya çalış. Uyursan büyü seni içine çekebilir. Ve büyü gerçekleşmez. Acı çekebilirsin ama sakın kendini bırakma" dedi.

" Tamam . Büyü kaç saat sürer? "

" 5 belkide 6 saat. " dedi. Korkuyordum doğrusu. Olacaklardan korkuyordum.

Dediğini yaptım. Şeklin tam ortasına oturdum. Ve gözlerimi fal taşı diye açtım ki uykum gelmesin. Ateş kenardan beni izliyordu.

Thomas yanıma geldi ve bileğimi kesti. Bir kaseye kan doldurdu. Sonra diğer bileğimede Aynı şeyi yaptı.
Kaseleri yerleştirdi ve büyüye başladı.

Kendimi yorgun hissediyordum. Thomas bağırarak birşeyler söylüyordu.

Çok uykum gelmişti. Sonra, sonra birden acı hissettim. Ayak uçlarımdan vücuduma acılar girmeye başladı.

Sanki kemiklerimin parçalanıyor gibiydi. Thomas birşeyler söylüyordu. Duyuyordum.

"Ey yüce ruh! Ey lanetlerin efendisi. Melez in içindeki laneti al ve karnındaki bebeğin ruhuna kat. O lanetler için çalışmayı göze aldı. Melezi rahat bırak. "

Dediğinde, tüm kemiklerim sanki yerlerinden çıkacakmış gibiydi. Sonra Thomas yanıma yaklaştı.

Kan ter içindeydim. Thomas ellerini karnıma koydu. Ve yavaşça ellerini
karnımdan yukarı doğru çekti.

" Bitti" Thomas'ın sözü üzerine Ateş koşarak yanıma geldi.

"Aşkım iyimisin? " dedi.

Yavaşça doğruldum. Ateş den destek alarak ayağa kalktım. Yorgun gözlerle Thomas'a baktım.

" Şimdi, şimdi ne olcak" diye sorguladım.

"Şimdi 1 hafta sonra çoçuk doğacak. Bu bir haftayı benim yanımda geçireceksin. Çoçuk doğar doğmaz hızla büyüyecek, taki kendi kararlarını kendisi verebilecek olgunluğa kadar. Yanı yaklaşık, 20-22 yaşında oluyor bu. 1000 yıl hiç yaşlanmadan böyle kalacak. Ve gücü hiç azalmayacak."

Tamam dercesine kafamı salladım.

1 hafta sonra

Ateş 1 haftadır yanı başımdan ayrılmıyor, ne istesem yapıyordu. Bense acı çekiyordum.

Büyük gün gelmişti. Saatler sonra belime büyük bir sancı girdi. Çoçuk geliyordu. Thomas'ın yardımı ile doğum yaptım.

Bebek ağlıyordu. Sağ omzunda büyük bir iz.

"Bune Thomas" dedim.

"Doğum lekesi" dedi.

Doğum lekesine uzun uzun baktım.

"Thomas hafızamı sil. "

BU ARADA VOTE VE YORUM YAPARSANIZ ÇOK İYİ OLUR.

ATARLI MELEZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin