ATARLI MELEZ

Özel Bölüm

Arkadaşlar hep 2.kitap istiyorsunuz ama ben konu bulamıyorum. Bu yüzden size özel bölüm yazmaya karar verdim. Sonradan gelen meleklerin kimler olduğunu burada yazacağım. Keyifli okumalar.

"Anne...."

"Efendim oğlum."

"Damatlık provasına gidiyorum. Sende Güneş'in yanına gidecek misin?"dedi merdivenlerden inerken Martin.

"Evet oğlum" dedim. Bana doğru yaklaşan oğluma. Martinime.

"Teşekkürler annemmmm." dedi ve alnımdan öpüp kapıya yöneldi.

Savaş biteli 2 yıl olmuştu. 2 gün sonra ise oğlum Martin'in düğünü vardı. Vampir bir kızla Güneş ile evlenecek.

Lanet dolayısı ile çok çabuk büyüyen oğlum şuan normal bir şekilde hayatına devam ediyordu.

Birden telefon çaldı. Arayan Thomasdı.

"Alo Thomas"

"Masal sanırım bir iz buldum Austin ile ilgili."

Savaş gününden sonra Austin ortalardan kaybolmuştu. Thomas bir şeylerden şüphelendiğini ve onu araştıracağını söylemişti. Aynı zamanda lanetin nasıl geçtiğini de...

(Austin'in kim olduğunu hatırlayamıyanlar için söyleyeyim hani Masal'ın hafızası silindiğinde evinde kaldığı büyücü olan kişi.)

"Nedir o iz"

"Austin'in gizli bir büyü odasını keşfettim. 8.boyutta buldum hemde. Orada çok kuvvetli bir ayin yapmış. Yerdeki izlere bakılırsa ölü birilerini buraya getirmiş olmalı. Ve ben bunu savaşta ki lanet ile ilgili bağdaştırabilirim. Yani sanırım bu öyle."

"Sen neler diyiyorsun. Neredesin yanına gelmek istiyorum."

"Gelemezsin. 8.boyuta sadece büyücüler girebilir."

"Pekala o zaman. Beni haberdar et."

"Tamam merak etme. Akşam yanınıza uğrayacaktım. O zaman konuşuruz. Bende burada araştırma yapayım."

"Tamam o zaman görüşürüz" dedim ve telefonu kapattım.

Yanlız bu adam 8.boyuttan beni nasıl aradı. Oraya danda mı çekiyor bu telefonlar. Teknoloji ilerlemiş.

"Kimdi o arayan hayatım" dedi.

Tabiki de bu konuşan Ateşti.

"Thomas aşkım Austin ile ilgili bir şeyler bulmuş. Akşam gelecek anlatacak." dedim bana doğru yaklaşan Ateşe.

Dudağıma bir öpücük kondurdu.

"Martin gitti mi?" diye sordu.

"Evet" dedim en kısa cevapla. Çünkü ben bu bakışları biliyordum.

"O zaman ev boş" dedi pis pis bakan Ateş.

"Evet de neden?" diye sordum anlamamışçasına.

Birden belimi sardı ve beni kendine doğru hızla çekti.

"Hani diyiyorum ki Martin'e bir kardeş mi yapsak. Lanetsizinden." dedi.

Şapşal bu adam ya...

"Çok işim var sonra bakarız. Gelinlik provasına gidicem." dedim ve dudakların küçük bir öpücük kondurup ondan ayrıldım.

Kapıya doğru yönelirken onun oflama sesini duymuştum.

"Bügün kaçarsın, yarın kaçarsın ama benimsin. Eninde sonunda yaparım" diye bağırdı arkamdan.