Genç kız, yerde yatan genç adamın önünde diz çöktü. Parmakları onun yüzünü avuçlarken yutkundu, genzi yanıyordu. Acı; damarlarından sızarak âdeta kanına karışıyor, her bir zerresinin kavrulmasını sağlıyordu. Aciz bedeni bunu kaldıramayacak kadar düş...
BölümŞarkısı: Zakkum - Eylül Ağrısı ( Şarkıeşliğindeokumanızıtavsiyeeder, keyifliokumalardilerim.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya: DalyaAkpolat ve Tanıtım videomuz var.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonbaharın içinde bir günün nahifliği miydi, bilinmez... Yine her zaman ki neşesi yoktu, Batıkan'ın. Bir hayli düşünceli ve hüzünlü duruyordu. Gözlerinin karası bir başka bakıyordu sanki o gün.
Her okul çıkışı olduğu gibi sevgilisinin elini sıkıca kavrarken yanında usulca yürüyordu... 2 ay önce liseye başlamışlardı. Yine önceki yıllarda olduğu gibi aynı sınıf, hatta aynı sıraları paylaşıyorlardı...
Göz ucuyla sevdiği adama bakan genç kızın içi titriyordu. Farklıydı onların âşkı... Öyle her insanın imreneceği türden. Genç kız da çok iyi biliyordu bunu. İçinde dolan bu duyguyla hafifçe gülümsedi.
Dalgın olmasına rağmen bu minicik gülümsemeyi yakalayan Batıkan, biricik sevgilisine âşkla bakmayı ihmal etmiyordu. Edemezdi ki zaten. Kıyamazdı onun bir hüzünlü bakışına, üzüntüyle akan bir damla göz yaşına...
Ağlama diyemezdi, ama her ağladığında yanında olur, sımsıkı sarmalardı onu. Öyle duygusuz bakamazdı ona, bir baktı mı içi titrerdi, Dalya'nın.
"Niye durgunsun?"
Dalya'nın sorusuyla suratına hemencecik bir gülümseme yerleştiriverdi. Canı sıkkın olduğun da bile hep öyle yapardı çünkü. Oüzülmesin yeter kiderdi hep.
