Genç kız, yerde yatan genç adamın önünde diz çöktü. Parmakları onun yüzünü avuçlarken yutkundu, genzi yanıyordu. Acı; damarlarından sızarak âdeta kanına karışıyor, her bir zerresinin kavrulmasını sağlıyordu. Aciz bedeni bunu kaldıramayacak kadar düş...
1.) Bağzıları - Zaten Kırılmış Bir Kızsın (Multi'de var.)
2. İkiye On Kala - İyi Ve Güzel Kadınlar Hep Ağlar 👇
Multimedya: Dalya- EfganAkpolat
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DalyaAkpolat
Yağmur sonrası buram buram toprak kokan sokaklarda, yalnızlığı dinliyordum...
Boğazımdaki yumrunun ağırlığını can yaksada üzerinde durmamaya çalışıyordum.
Derin bir nefes alıp, kaldığımız mahalleye doğru ilerlemeye başladım.
Canan Hanım'la olan ranvedu saatim yaklaşık bir saati geçmişti. Bu bir saatte zorda olsa mahalleyi bulabilmiştim. Çoğu sokaklar birbirinin aynı gibiydi...
Cebimdeki telefon ısrarcı bir şekilde çalmaya başladığında bıkkınlıkla ceketimin cebinden çıkarıp, arayan kişiye baktım.
EzgiArıyor...
Cevaplamak yerine sessize alıp, telefonumu tekrar cebime tıktım.
Eski arkadaşlıklarımı acı bir şekilde sonlandırmıştım. Hiç birinin mesajlarına veya aramalarına cevap vermiyordum. Böylesi daha iyiydi...
Aksi halde herşey daha da berbat bir hal alabilirdi. Zor günler geçirmiştim. Bu süre zarfında istediğim tek şey yalnız kalmaktı. Çünkü varlıkları bana sadece onuhatırlatıp, daha çok acı çektirirdi.
Bunları tekrar yaşayacak takatim yoktu benim. Sıfırdan başladığım bu hayatta ailemden başka kimseye yer yoktu...
Kaldığımız apartmandan içeriye girip, ikinci kata doğru merdivenleri tırmanmaya başladım.
Kendimi birazdan yaşanacak olan sorgu suale hazırlayıp, zile bastım. Birkaç dakika sonra annem kapıyı açıp, bana gülümsedi.
"Hoşgeldin, yavrum."derken bir anda kaşları çatıldı.
"Sırılsıklam olmuşsun çabuk geç içeriye! Kurulanman lazım... Çok çabuk hastalanıyorsun sen,"diye hızlıca konuşmaya başladında minik bir tebessüm ettim.
İntihar teşebbüsümden bu yana daha çok üzerime titriyorlardı...
"Bu kadar telaş etmene gerek yok anne..."diye sızlanarak içeriye girdim.
