Genç kız, yerde yatan genç adamın önünde diz çöktü. Parmakları onun yüzünü avuçlarken yutkundu, genzi yanıyordu. Acı; damarlarından sızarak âdeta kanına karışıyor, her bir zerresinin kavrulmasını sağlıyordu. Aciz bedeni bunu kaldıramayacak kadar düş...
Bubiryenibölümdeğildir! Yeni bölüm diyeaçıp, hüsranauğrayançiçeklerimdençoközürdilerim. Sizinlepaylaşmakistediğimbirşarkıvar. Bubirazdahikâyemizintemelinedokunanbirşarkı. Benhissettim, dinleyincesizdehissedeceksinizbunainanıyorum.Evet. Biraz da heyecanlıyım. Sizebizimşarkımızıdinletmeyegeldim.
Ve... Gelelim önemli bir konuyadaha! Hikâyemizinisminiuzunbirdüşünmeevresinden geçerek sonundabirkararvererekdeğiştirmeyiönesürdüm. Yeniismimizçoközel!
Benim içime sindi, umarımsizdebeğenirsiniz... KalbimdekiMelek yeni ismiyle veyarın,geceyarısı atacağım yeni bölümüylesizesunulacak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✴✴✴
"Ölüm, iki ayrı insanın sevdiklerini ellerinden almıştı. Yıldız çiçeği ve bir okyanus gözlü. Onların kalbinde yatan kanatsız melekleri, hayata küskünlükleri ve de güzel sevmeleri acıya dem vuruyordu. Onların rengi ne siyahtı ne de beyaz. Onların rengi topraktı. Sevdiklerini ellerinden alan toprağın rengi... "
