Teenwolf ; The sister

Hoofdstuk 15

Na ons intieme moment had ik Theo niet meer gezien. Waarschijnlijk durfde hij me niet meer onder ogen te komen omdat ik zijn zwakke plek kende, mezelf.
Ik begon er steeds meer aan te twijfelen dat Theo het master-mind achter mijn ' ontvoering ' is. Misschien ook omdat ik dit niet van hem verwacht, zo was hij nooit? Natuurlijk kan het, zoals hijzelf beweerd, allemaal een act te zijn geweest. Maar ik geloof dat gewoon niet.

" Avelin?" Ik schrok op van mijn gedachte. Ik herkende de stem. Hij was alleen niet van Theo.
" Avelin?" Klonk het weer.
" HIEER" schreeuwde ik terug in de hoop dat ik gehoord werd. Niet veel later zwaait de deur open.
" STILES" roep ik terwijl ik in zijn armen spring.
" Kom snel mee" en hij leidde me al mee de kamer uit.
Onderweg naar buiten kwamen we Scott tegen die meteen op me af kwam.
" Gat het? Ik voelde dat er iets met je gebeurde" beweerde hij. Ik knikte en stiles leidde me verder naar buiten. Waar Kira met een auto stond.
" Stap in" beval Stiles me. Ik deed wat hij van me vroeg. Kira reed meteen met mij weg.
" gaat het ave?" Vroeg ze onder het rijden door.
Ik knikte.
" wil je erover praten?" Nu schudde ik mijn hoofd. Kira aanvaarde dit en zweeg de rest van de rit.
Op de radio zag ik dat het 19 januari was. Ik zat dus een week vast... Zo voelde het niet? Hoe kan dit? Een traan verscheen in mijn oog. Niet huilen! Beval ik mezelf. Zo erg was het niet. Ik had opzich best lol met Theo. Maar waarom voel ik me nu dan zo'n slachtoffer?
Kira zetten me bij me huis af.
" Ik ga terug kijken of het goed gaat met de rest". Ik knikte alleen en ging me huis in. Daar viel Rani me meteen aan.
" Liever gaat het? Kan k iets voor je doen? Hoe voel je je?" Ze klonk bezorgd. Bill was achter haar komen staan. Hij had een bezorgde blik op zijn gezicht.
" Het gaat, het was niet erg. Maak je maar geen zorgen" ik gaf een neppe glimlach. Ik had geen zin in bezorgdheid. En al helemaal niet omdat het helemaal niet zo erg was. Mijn gedachte verdwenen naar Theo. Zouden ze hem op dit momenten in elkaar slaan? Of erger vermoorden? Ik raakte in paniek bij het idee.
Waarom?

" Ik ben alleen wel moe. Ik heb niet zoveel geslapen, ik heb veel nagedacht en er verscheen steeds een persoon in mijn gedachte die me dingen uitlegde, het was echt niet zo erg daar. Ik werd goed behandelt ze wouden alleen niet dat ik me krachten zou krijgen" vertelde ik, het was niet gelogen en ik denk dat de week daarom zo kort leek, omdat mijn gedachte me telkens aanspraken. En natuurlijk door Theo.

" Ga maar douche en naar bed, ik kom zo wel even soep brengen" zei Bill. Ik glimlachte naar hem.
" Dankjewel "

Ik vertrok meteen naar de douche.
Zou ik Theo anders bellen? Ik piekerde de heletijd en uiteindelijk besloot ik maar uit de douche te stappen en Theo te bellen. Ik sloeg een handdoek om me heen en liep naar me kamer.
Ik opende de deur en automatisch liep ik naar me kast.
Ik liet de handdoek zakken en pakte een pyjama blouse.
" Je bent nog mooier dan ik me herriner"
Geschokt draaide ik me om.
" Theo?"
" alsjeblieft schatt, doe je shirt aan anders kan ik niet serieus met je praten" me wangen kleurde rood bij het idee dat ik nu naakt voor hem stond. Snel trok ik mijn shirt aan.
" Hoe ben je ontsnapt aan Scott?" Vroeg ik oprecht verbaast.
" Gelukkig was ik er niet op het moment dat ze je gingem bevrijden. Ze weten niet dat ik er wat mee te maken heb en daarom ben ik hier, zodat jij het niet gaat vertellen"
" en waarom zou ik het niet zeggen?" Vroeg ik hem uitdagend.
" Omdat ik anders weg ben" grijnsde hij.
" duss?" Vroeg ik.
" Ave je kan niet zonder me, wie zal je anders strelen" hij haalde een haar uit me gezicht terwijl hij het zei.
" je wil alleen dat ik het niet zeg zodat jij niet gestopt word van je plan" ik keek hem boos aan. Het deed me pijn bij het zeggen maar ik wist dat het waar was. We waren tot elkaar aangetrokken maar hij vond me niet leuk, hij wist dat ik hem wel leuk vind dus hij speelde alleen maar in op mijn gevoel.
" Nee zodat ik bij je kan zijn zonder dat ik gehaat word" beweerde hij.
" Theo we weten allebei dat dat niet waar is en we weten allebei dat ik je moet stoppen van je plan, op dit moment gebruik je me"
" doe niet zo stom ave ! Je weet dat ik om je geef. Ik ben geen mannelijke hoer die met iedereen het bed in duikt maar wel met jou dat zegt toch wat?" Hij had hier een punt maar ik vertrouwde hem gewoon niet meer okal wou ik het zo graag.
" Bewijs dat maar. Als je dat niet kan verklik ik je. Anders verklik ik je pas als je de fout in gaat" hij leek vrede te hebben met mijn antwoord en zetten stappen naar me toe. Ik zette stappen naar achteren tot mijn rug tegen de muur aan kwam. Hij zetten zijn handen tegen de muur naast mijn hoofd.
" Ik zal je op handen dragen, Princess" hij zei het zwoel en ik kreeg er kriebels van over mijn lijf. Wat doet deze jongen toch met me?
Hij drukte zijn lippen teder op de mijnen en hij zoende me vol passie en verlangen, je kon het vuur voelen branden tussen ons van de aantrekkingskracht.
" Ik hoop dat je meent wat je zegt" zei ik toen ik onze lippen van elkaar verwijderden.
" Ik hoop dat ik het je kan bewijzen" antwoorden hij. Hij liep naar het balkon en sprong eraf.
Mijn hoofd was in de war maar mijn hart geloofde hem.
Naar wie luister je?
Het leek me het beste om te gaan slapen, ik moest zoiezo morgen weer naar school, waar ik heel erg tegen opkeek. Iedereen die vragen ging stellen die ik niet wou beantwoorden.
Scott moet het openen de zin schoot plotseling door me hoofd. Ik wou meteen naar zijn huis gaan en het hem vertellen. Hem mijn kracht laten opnen maar ik wist dat dit niet ging, niet zo laat en al helemaal niet nu hij net een gevecht achter de rug heeft en we beide niet weten hoe. Toch was ik nieuwsgierig naar mijn kracht. Zou ik me kunnen veranderen in een weerwolf? Of word ik meer een vos?
Theooo. Van zijn naam begon ik spontaan te blozen en ik viel vredig in slaap, dromend over hem, ons.

----------

Toch nog een hoofdstuk, wat vinden jullie??

Vote follow comment❤️

STUUR ME EEN BERICHT DAT VIND IK LEUK HAHA. ;D