Teenwolf ; The sister

Hoofdstuk 2

" Ben je zenuwachtig?" Vroeg Kira.
We waren al bijna bij Scott zijn huis en om eerlijk te zijn ik scheet in mijn broek. Ik was zo bang een verkeerde indruk te maken... ik zette te veel druk op mijn zelf, dat wist ik ook wel, maar het voelde alsof ik nu vrienden moest maken of ik zou alleen zijn. Erg goed in alleen zijn was ik niet.
"Mwaa, een beetje" Antwoorde ik droog, ik weet niet waarom ik niet gewoon eerlijk was misschien kon ze me helpen?
"Dat hoeft echt niet! Ze zullen van je houden, net als ik" Kira wierp me een knipoog.

Ik weet niet waarom maar het hielp toch.
"Hier is het"
We stonden stil voor zijn huis.
"Zullen we?"
Er kwam niks uit mijn mond, dus ik gaf een kort knikje.
Kira drukte op de deurbel, mijn zenuwen werden steeds erger.
De deur ging open.
"Kiraaaa !" Riep het meisje in de deuropening.

Het meisje in de deur opening had kort bruin haar en bruine ogen.
Ze stelde zich voor als Malia.
" Leuk je te ontmoeten Avelin, we horen zo veel over je van Kira"
"Alleen maar leuke dingen hoop ik" Ik kon mezelf wel voor me kop slaan, waarom zei ik dat? Het is de meest afgezaagde zin, wie heeft het bedacht??
Malia glimlachte naar me. "Ja, alleen goede dingen"

"Kom Ave, Je heb de rest nog niet ontmoet" Kira pakte me arm en sleurde me de woonkamer in.
" Kijk jongens, Dit is dus Avelin"
Ze hielden allemaal op met praten en keken mijn kant op.
"Heey" Ik gaf een klein zwaaitje met mijn arm en glimlachte.

Een jongen met zwart kroezig haar, bruine ogen en een vrij.. opvallende neus kwam op me af.
"Ik ben Scott" Hij stak zijn hand uit, Ik schudde hem.
" Hoi Scott, Ik heb al veel over je gehoord !"
"Alleen goede dingen hoop ik" Zei hij met een grote lach op zijn gezicht.
Ha ! ik ben niet de enige die zenuwachtig is zo te zien, Scott gebruikt ook het afgezaagde zinnetje.
In mijn gedachte lachte ik. Ik het echt hield ik me in.
" Alleen goede dingen" Antwoorde ik, ook met een lach.

Iedereen was erg aardig, Jammer genoeg was niet iedereen er.
Wat ik eigenlijk bedoel is: Jammer dat Theo er niet is.
Dat Stiles en Liam er zijn boeie me minder.
Hun hebben ook een vriendin en Theo niet, als mijn bronnen kloppen in ieder geval.

" Ik vul even mijn drinken bij, wil jij ook? " Vroeg ik aan Hayden.
Hayden ik waren even oud. De rest was allemaal minimaal een jaar ouder.
Theo twee jaar ouder.
"Ja, cola graag" Ze gaf me haar beker.
Ik liep net de keuken in toen ik de bel hoorde gaan.
Ik hoorde een paar stemmen op de achtergrond.
voetenstappen die naar de keuken gingen.
" Ooow hallo, Jij moet het nichtje van Kira zijn"
Ik draaide me om.
"Ja, Avelin" Zei ik met een lach. Ik stak mijn hand uit.
"Theo" Hij schudde mijn hand, onze eerste aanraking.
De rest van de avond had ik met Theo gepraat. Het klikte.

Met een blij gevoel, en een paar vrienden rijker, liep ik naar huis.
Kira bleef bij Scott slapen dus ik liep alleen.
De weg werd verlicht door langs rijdende auto en schijnende lantaarnpalen.
Naast me stopte een zwarte auto, ik stopte ook.
Het raampje ging langzaam naar beneden en Theo zijn gezicht kwam steeds meer in beeld. ik begon er spontaan van te glimlachen.

"heb je een lift nodig?"
Ik zei niks, maakt de deur open en stapte in.
"Je bent me redder ! ik heb geen idee hoe ik thuis kom"
We lachten.
"Moet je nu naar huis?"
"Ik heb geen tijd, hoezo?" verbaasd keek ik hem aan.
"Ik ken een heel mooi plekje in het bos, wil je erheen?"
Het was pikdonker en laat, het idee van nu in een bos lopen maakte me bang.
Maar ik wou bij Theo blijven.
"Zolang jij ervoor zorgt dat ik niet word aangevallen door wolven ga ik mee" grapte ik.
"Belooft" Hij glimlachte breed.

Het was angstaanjagend donker. De angst stond in mijn ogen.
"Niet bang zijn, Ik bescherm je" Hij sloeg een arm over mijn schouder.
Ik volgde hem het bos in.

Na een paar minuten te hebben gelopen en een aantal schrik acties om niks kwamen we bij de plek aan.
"Ooow theo, Dit is echt prachtig !"
we stonden op een hoge stuk dan het dorp, het hele dorp kon je zien.
De huizen waren prachtig verlicht.
"Bedankt dat je me dit liet zien"
Hij glimlachte. Hij was nog mooier als hij glimlachte.
Ik was verliefd op zijn uiterlijk, nog niet op zijn innerlijk.
Maar ik voelde de drang om steeds bij hem te zijn, nu al.
Beaconhills begon Super !