Hoofdstuk 20

774 26 1
                                        

Theo zijn hart begon steeds sneller te kloppen naarmate hij doorvertelde. Ik keek hem recht in zijn ogen aan. Een glimlach verscheen rondom mijn lippen en mijn wangen kleurde wat roze doordat hij ook naar mij bleef staren.

" Germanos had geen pack meer, en iedereen weet dat een wolf zonder pack eigenlijk geen wolf meer is. De wolf heeft zijn pack nodig. Dus mijn theorie is dat hij een pack probeerde te maken"

Scott en ik knikte begrijpelijk. Ik had al een paar verhalen van Kira gehoord en je kom al snel de conclusie trekken dat ze alleen konden redden omdat ze samen waren. Alleen zijn ze sterk maar teamwork maakt een winnaar.

" Hebben jullie the dread docters verslagen?" Vroeg ik een beetje onzeker. Ik wist dat het onderwerp zwaar bij ze lag. Dit had te maken met lydia die er geestelijk aan onderdoor ging en naar wat ik weet bevind ze zich in een soort ziekenhuis. Ze praten er eigenlijk nooit over en ik heb haar ook nog nooit ontmoet.

" Ze zijn verdwenen" antwoorde Scott stug, hij keek meteen weg en ik wist dat ik er niet verder op in moest gaan. Aan Theo moest ik het ook niet vragen en ik denk dat de problemen tussen hem en de groep toen waren veroorzaakt, gelukkig is het nu goed gekomen anders had ik hem nooit ontmoet.

" the beast is ook verdwenen" voegde Theo er aan toe. Een lichte spark verscheen in zijn ogen.

" the beast?" Vroeg ik.
" Dat was me nog eens een weerwolf" lachte hij naar Scott. Scott knikte alleen. " die hadden we netaan weg kunnen jagen en die komt zeker niet meer terug" voegde Theo er nog aan toe.
Hoe langer ik in BeaconHills was, hoe meer mindfuck me brein moest verwerken. Al die avonturen van deze groep en alles wat ze zijn en kunnen, voorheen had ik iedereen die geloofde in weerwolven en vampiers uitgelachen, nu weet ik niks meer zeker en durf ik te wedde dat er kabouters bestaan.  Wat ze nou bedoelde met the beast ik wist het niet en ik denk ook niet dat ik het ooit te weten kom. Ik wou ook niet alles van hun verleden te weten komen, dat zouden alleen maar herrineren van hun zijn waar ik niet vij was en ik ook nooit bij zou horen en dat is oke want wij kregen nu onze herrineringen en dat waren de dagen die telde. Natuurlijk was ik geintresseerd in hun leven, maar ik wou niet het gevoel krijgen er niet bij te horen nu Scott en de rest zo hun best deden mij in de pack thuis te laten voelen.

" ik ga, tot zo" groette Scott, hij gaf me een knuffel en Theo een soort van mannelijke vriendschapps handdruk. Ik keek hem vaag na. Dit was random?
" Kom maak je mooi ik neem je mee uit" beweerde Theo, ik wist dat dit eigenlijk ging om de surprise party die ze voor mij hadden maar zoals ik Scott had belooft speelde ik mee.
" ooww waar gaan we heen?"
" zul je zo zien " hij had een grijns op zijn gezicht en knipoogte naar me.
We liepen naar de auto en hij reed me naar huis zodat ik me kon omkleden.

" ik ga even douche" riep ik naar achteren terwijl ik alvast de trap op liep.
" heb je hulp nodig" riep hij me na. Een glimlach verscheen op mijn gezicht, maar ik liep gewoon door.
Ik nam een snelle douche en deed een joggingsbroek en oversized shirt aan om niet naakt gezien te worden door Theo. Ik liep me kamer in.

" Deze moet je aan" hij hielde een rode jurk voor me hoofd.
" heb je in mijn kast gezeten?" Ik keek hem nep boos aan waar ik trouwens heel slecht in ben.
" trek nou maar gewoon aan " drong hij aan. Ik pakte de jurk van hem aan en liep naar de badkamer om hem aan te trekken. Het was een simpele rode jurk. De jurk had twee bandjes zoals een hemd en de jurk kwam ruim over me kont heen maar was zeker korter dan me knieen. Ik had de jurk ooit gekocht omdat hij mijn naam gewoon riep maar daarna nooit een gelegenheid gehad om hem aan te doen. Misschien was dit inderdaad de beste gelegenheid en dat Theo hem had uitgezocht gaf een rare zelfvertrouwen boost. Ik voelde me onoverwinnelijk. Ik bracht snel wat contouren aan en een beetje mascara en deed mijn wenkbrauwen, ik zou op veel fotos komen te staan ik moest er flawless uit zien. Toen ik de badkamer uitliep zag ik Theo in de gang op me wachten leunende tegen de muur. Zijn mond viel lichtjes open toen hij mij zag en hij was me overduidelijk aan het checken.
" Wow ave ! Draai je eens om"
" zodat je naar me ass kan kijken zeker" grapte ik, hij grinnikte om mijn opmerking en we liepen de trap af. Hij reed me naar het bos en ik begon zenuwachtig te worden. Als mijn reactie maar geloofwaardig is.
Theo pakte mijn hand en leidde me door het bos heen. De slingers, lampjes en tafels met hapjes kwamen langzaam in zicht.

" Theo wat is dit?" Vroeg ik zo verrast mogelijk.
" een verrassing" beantwoorde hij mij en gaf een kus op mijn haren.

Toen sprong hierheen van achter de bomen riep " SURPRISEEEE"
Ik schrok oprecht van de actie en begon daarna keihard te lachen door me eigen faal. Scott stak zijn duim naar me op als teken dat me reactie goed was en dit zag een opluchtend gevoel.

" Thomas heeft het geregeld" fluisterde Malia in mijn oor.
" Thomas?" Na al mijn vuile blikken en hattelijke opmerkingen die ik hem gaf, en niet te vergeten hij mij had hij toch een surprise party voor mij geregeld.

Meteen zocht ik naar Thomas, hij stond in de hoek van het huis met een beker in zijn hand. Hij was aan het praten met Stiles. Meteen liep ik er op af.

" Hey guyss" begroette ik ze beide.
" Hey Ave " begroette Stiles me terug.
" Mae " zei Thomas met een knikje.
" mag ik jou even spreken" vroeg ik aan Thomas en hij gaf een knik als antwoorde en stapte van de muur af.
" Waarom heb jij dit voor me georganiseerd" begon ik straight to the point.

---------------------
Dit was het hoofdstuk maar weer wat vinden jullie?

Wat vinden jullie van Germanos ?😜

Vote, comment, follow❤️

Teenwolf ; The sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu