IF I LET YOU GO(1)-(Completed)

Chapter 11

HABANG abala si Aslea Dennisse sa kanyang opisina ay biglang tumunog ang intercom. Kaya agad siyang napaangat ng mukha sabay dampot niya ng telephone.

"Yes?"

"Ma'am, may naghahanap po sa inyo." Anang secretary ni AD.

Huminga muna ito ng malalim bago nagsalita. "Papasukin mo." Utos niya sa kanyang secretarya. Hindi nagtagal ay bumukas naman ang pinto ng kanyang opisina at pumasok dito ang taong kinaiinisan niya. "Anong ginagawa mo dito?" Galit nitong tanong sa dumating.

"I want to talk to you." Malungkot na turan ng kaharap. "At ano naman ang pag-uusapan natin aber?" Taas kilay nitong tanong.

"Bakit ganyan ka?" Malumanay na tanong ng kausap ni AD sa kanya.

"Bakit ako ganito? Why you don't asked your damn fvcking ass, kung bakit?" Pasigaw nitong aniya. Hindi niya itinago ang galit niya sa kaharap. Dahil subra siyang naiinis dito. After all ng paghihintay niya ay gagagohin lang pala siya nito.

"H-honey?"

Bigla niya itong hinarap na parang leon na handang sumugud ng ano mang oras. "Don't ever call me honey asshole." Nag-uulap na ang mga mata niya dahil sa galit na nararamdaman.

"But. Why?" Taka naman nitong tanong.

"Wag kana magmaang-maangan pa Yugene. Alam mo bang ginawa mo akong tanga, umasa sa mga pangako mo pagkatapos makikita kong may kasama kang iba at buntis. Yugene, sana hindi kana lang nangako kung mapapako lang naman," hindi niya napigilan ang isang butil ng luha na tumakas sa kanyang mga mata.

"I'm not blind. At mas lalong hindi mahina ang pang unawa ko. I saw with my two eyes, Yugene. Kaya wag na wag mong sabihing kaanak mo lang ang nakita kung kasama mo o kapatid. Dahil kilala ko ang buong angkan ninyo. Kaya wag muna ako gawing tanga ulit. Dahil masakit dito," sabay turo niya kung saan ang dibdib.

"Kaya hanggat may natitira pa ako para sa sarili ko ay umalis kana. Please, get out of my office or I call my brother's." Anito sa binata.

"No. I'm not leaving hangga't hindi ka nakikinig sa'kin. Just now, please listen to me. Gusto kung magpaliwanag." Puno ng pagsusumamong ani Yugene sa dalaga.

Napabuntong hininga naman ang dalaga. "Fine." Pagsuko nito. "Go ahead, makikinig ako. You have five minutes to talk." Anito.

Agad namang umupo si Yugene sa upoang nasa harapan ng mesa ni AD sabay hilamus nito ng mukha gamit ang kamay. Muli ay tumingin ito sa dalagang nakamata lang sa kanya sabay hinga nito ng malalim. "Look, hindi ako nagsisinungaling sa'yo. It's true na babalikan kita, pero mayron nangyari habang nandoon ako," parang pinipiga ang puso ni AD. Pero hindi siya nagpahalata sa kaharap na apektado siya dito.

"Hindi ko alan kung paano nangyari ang lahat. Dahil nagising na lang akong nasa ibang kwarto at may kasamang iba. But God knows na hindi ko alam kung ano ang totoong nangyari." Sabay buga nito ng hangin.

"Kaya kung anak ko talaga ang ipinagbubuntis ni Stella ay handa kung ibigay ang pangangaylangan ng bata. Pero hanggang dun lang ang kaya kung ibigay. Dahil iisang tao lang ang mahal ko at gusto kung maging ina ng magiging anak ko." Kitang-kitang naman sa mga mata ni Yugene ang senseridad sa mga sinasabi nito.

"Honey, believe me. Ikaw lang ang mahal ko at mamahalin ko. Give me a change to prove how I love you." Sumamo ng binata sa dalaga.

Pilit naman tinatagan ni AD ang loob. "I'm sorry Yugene I can't. I'm trying to move on now. Kaya please layuan muna ako." Anitong bahagyang tumalikod sa binata.