Chapter 38# Amnesia

31 3 0
                                    


Pagkahatid sakin ni Nate sa bahay ay nagtataka ako bakit bukas ang mga ilaw. At napakaraming mga sasakyan ang nasa garahe maging sa labas.

Napakunot noo ako at nagpalinga linga kong anu ba ang ngyayari. Habang papasok ako sa bahay ay may narinig akong pamilyar na boses.

Boses ng isang taong labis kong pinanabikang makita at madinig. Ang marahang paglalakad ko ay unti unting naging malalaking hakbang at kalaunan ay naging takbo na.
Saking pagmamadali ay hindi ko namalayang paparating si Tessie.

Nabangga ko sya upang mawalan ako ng balanse. At ayon nga muntikan na akong nadama kundi lang sa mabilis na reflexes ng isang Tao.

Bumilis ang Pag kabog ng puso ko. Singbilis ng kabog nito ay ang unti unti kong pagtingin sa taong nakasalo sakin. Napalonok ako at hindi alam kong akoo ba ay magsasalita o mayutulala na lamang at tititigan ang gwapo nyang mukha.

"Cl--loud." Sabi ko na ewan ko ba kong naisatinig ko.

Sya nga ang aking asawa. His back! he really back. Agad akong umayos ng pagkakatayo at hindi ko alam kong bakit kusang gumalaw ang mga kamay ko at hinaploa ang kanyang pisngi.

Wala akong pakelam kong may mga tao sa paligid. Alam kong ang buong pamilya Penendale ay narito nakikita ko yon sa gilid ng aking mga mata. Mata ko na ngayon ay nag-uulap na dahil sa mga luhang naghihitay nalang na pumatak.

Kitang kita ko ang pagkabigla sa mukha ni Cloud, he still the same mga isang bwan din kami hindi naglita. Nagpasalamat ako sa dyos na ibinalik nyang buhay ang asawa ko. May ilang bahid pa sya ng sugat sa mukha at parang pumayat sya ng kaunti. Pero sya padin ang asawa ko.

At ng ngumiiti sya ay hindi ko napigilan ang sarili kong yakapin sya. Ngunit bago palang makalapat ang katawan ko sa kanya ay...

"Sino tong magandang binibini sa harap ko Red?"

sabay lingon sa mga tao sa likod nya.

Hindi ko alam pero parang nilamig ako. Sobrang lamig. Napaatras ako at hindi ko inaasahan ay pumatak ang mga hula ko, na kanina ay luha ng sobrang saya. Ngayon ay luha ng sobrang nasasaktan.

" Ang akala ko pa naman ang tumatakbo kanina ay si Sophie. Pasensya kana miss huh! Akala ko kasi yong girlfriend ko yong tumatakbo." Girlfriend nya? Si Sophie ang tinutukoy nya. Parang hindi ako makahinga at parang gusto kong kainin na ako ng lupa ngayon.

Nang tingnan ko ang mga tao sa paligid ko ay labis din silang nagtaka. Tinitigan ko si Cloud. I miss this guy so much. But why this is happining. Binibiro nya ba ako? Plsss naman oh wag naman ganito oh.

Nilapitan ko sya at hinawakan ang kamay nya. Hinaplos ko iyon ng marahan at tinitigan ko sya,at napatitig naman din sya sakin.

"I.....- ,"

"Sorry miss, but Are you one of our family friend?"

"Kuya she is ate.. Ate Aliah she is your wife! Napalingon si Cloud sa bunso nyang kapatid na lumapit sakin at niyakap ang aking binti.

"Are you crying ate?"

"No.. Baby thunder. Ate is just happy coz your kuya Cloud is finally back."

Pagpapalusot ko pa sa bata. At umastang magpapakarga pa. Kinarga ko naman sya atuling tiningnan si Cloud,kitang kita ko ang malaking pagkagulat nya

my only youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon