Εξαφανίστηκα σε χρόνο μηδέν από μπροστά του. Ενιωθα ακόμη το βλέμμα του καρφωμένο πανω μέχρι να απομακρύνθω από το οπτικό του πεδίο. Αχ,αυτά τα πράσινα μάτια!
"Ε! Που ταξιδεύεις;"η φωνή του κολλητού μου με επαναφέρει στην πραγματικότητα. Κουνάω το κεφάλι κου και συγκεντρώνομαι σ'αυτόν.
"Συγνωμη..."λέω γρήγορα και ρουφάω με το καλαμάκι λιγο ακόμα από το μίλκ σέικ σοκολάτα μου,στο ψηλό γυάλινο ποτήρι μου.
"Τι σκεφτεσαι;" με ρωταει και ρουφαω 'αθωα' λιγο ακομα απο το μιλκ σεικ μου.
"Τιποτα." απανταω γρηγορα μετα απο λιγο και γελαει.
"Σε ξερω Καθριν,αλλα ενταξει δεν σε πιεζω γιατι ξερω οτι θα μου πεις...καποια στιγμη." λεει και πινει λιγο απο τον χυμο του.
"Πως και δεν πηρες να φας;" τον ρωταω το προφανες αφου ολη την ωρα αυτο το παιδι τρωει οπου κι αν ειναι με την πρωτη ευκαιρια.
"Εχω φαει..." ανασηκωνει τους ωμους του απλα και γνεφω. Πιανω το κινητο μου στα χερια μου για να κανω τσεκ ιν. Καποιος περναει το τραπεζι μας και ο Νι σηκωνεται και τρεχει προς το μερος του φωναζοντας...
"Χαρρυ!!" και μετα ακουω μια ακομα γνωστη φωνη
"Ναιαλ!!"
Σηκωνω το κεφαλι μου,κοιταω προς το μερος τους.Ο Νι ειναι πλατη σε εμενα και μπροστα απο τον,οσο μπορω να διακρινω μαυροφορεμενο γνωστο ή φιλο του. Φαινεται να μιλανε με ενθουσιασμο,ισως ειχαν καιρο να βρεθουν. Μα μου φανηκε πολυ γνωστη η φωνη που ακουσα...Κουναω το κεφαλι μου επιστρεφωντας στο κινητο μου και ξαφνικα ακουω τη φωνη του Νι διπλα μου.
"Καθριν..." τον κοιταω "...απο δω ο παιδικος μου φιλος Χαρρυ." στρεφω το βλεμμα μου και ερχομαι αντιμετωπη με δυο πολυ γνωστα και προσφατα πρασινα ματια. Χαμογελαει και τα λακακκια του εμφανιζονται εντονα κατι που κανει την καρδια μου να λιωσει. Εχει αιχμαλωτισει με τα ματια του τα δικα μου και νιωθω εκτος τοπου και χρονου πριν με επαναφερει η ξαφνικη του κινηση.
"Χαρρυ Σταιλς,χαρηκα...Καθριν..." φιλαει την αναστροφη της παλαμης μου κλεινοντας μου το ματι. Μα φυσικα και θυμαται οτι εχουμε ηδη γνωριστει!
YOU ARE READING
For Your Eyes Only
Fanfiction◇ Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα. Κι αν είναι να χάσω τη ζωή μου για κάποιον που αγαπώ, τότε νομίζω πως αξίζει το ρίσκο. ◇