Οδηγούμε εδώ και ώρες μες τη μαύρη νύχτα. Σίγουρα είναι πολύ αργά. Κοιτώντας το ρολόι οι σκέψεις μου επιβεβαιώνονται. Έχει πάει μια το βράδυ. Σε όλη τη διάρκεια κανείς μας δεν έχει μιλήσει αφού μεσολαβούσαν τα τραγούδια απτό ράδιο. Εδώ και ώρα όμως κυριαρχεί η σιωπή.
" Όταν είπες πως ξέρεις τον Χάρρυ...;"παίρνω πρωτοβουλία, ρωτώντας σιγανά αφήνοντας μετέωρη την πρόταση μου. Εκεί που νομίζω ότι δεν θα μου απαντήσει, το κάνει.
" Όχι προσωπικά. Από ότι άκουσα έχει περάσει απτή θέση μου. " λύνει την απορία μου , δίχως να πάρει τα μάτια του από τον δρόμο. Θυμάμαι όταν ο Χάρρυ μου μού εξήγησε τα πάντα για την ζωή του. Την ζωή που δεν επέλεξε.
" Μήπως ξέρεις αν...με αναζήτησε; " ρωτάω ψιθυριστά προς το τέλος.
" Ναι...την στιγμή που ήταν κοντά βρέθηκε τελικά πάλι κυνηγημένος ο ίδιος από τις ανώτερους που τον αναζητούν. Μετά...δεν ξέρω. Ίσως κρύφτηκε. " λέει και σταματάει σε ένα κόκκινο φανάρι, κοιτώντας έξω από το παράθυρο συνειδητοποιώ πως υπάρχουν λιγοστά οχήματα στον δρόμο.
" Γιατί αποφάσισες να με βοηθήσεις; "
"Για να βοηθήσω και τον εαυτό μου. Μόλις σιγουρευτώ ότι είσαι σώα και δεν θα κινδυνεύεις πια, θα φύγω κάπου μακριά, κάνοντας μια νέα αρχή. " εξηγεί και αμέσως ακούω την ελπίδα στα λόγια του.
" Αυτό μπορεί να πάρει καιρό. " αποκρίθηκα.
" Φυσικά και θα πάρει καιρό. Κοίτα Κάθριν, δεν σε ξέρω. Αλλά φαίνεσαι ξεχωριστή κοπέλα και...δεν σου αξίζουν βασανιστήρια. Έχω κάνει άσχημα πράγματα στη ζωή μου και...ήθελα να κάνω μια φορά κάτι καλό. Και το να σώσω μια ζωή...είναι σίγουρα κάτι αξιόλογο. " λέει αφήνοντάς με άφωνη. " Δεν χρειάζεται να με φοβάσαι. Θέλω να σε βοηθήσω. " συνεχίζει και γνέφω. Πόσο καιρό θα περάσω μακριά από τον Χάρρυ; Αναρωτιέμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα. Η επόμενη ερώτηση του Λίαμ όμως με κάνει να το ξεχάσω αυτό για λίγο.
" Πεινάς; " ρωτάει σταματώντας έξω από ένα 24ώρο fast food.
" Σαν λύκος. " χαχανίζει με την απάντησή μου και κατευθυνόμαστε στην είσοδο έτοιμοι για παραγγελία.
YOU ARE READING
For Your Eyes Only
Fanfiction◇ Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα. Κι αν είναι να χάσω τη ζωή μου για κάποιον που αγαπώ, τότε νομίζω πως αξίζει το ρίσκο. ◇