For Your Eyes Only

Chapter 6

"Ναι...από μικρόςμου άρεσε η φωτογραφία οπότε...κατευθύνθηκα προς αυτό τον κλάδο."εξηγεί ο Χάρρυ,αφού ο Νι τον ρώτησε νε τι ασχολείται και πως προέκυψε. Πραγματικά βαρέθηκα από τις τόσες πληροφορίες που μας έχει δώσει. Έλεος! Δεν μας λυπάται...

"Εσυ με τι ασχολείσαι Κάθριν;"ρωτάει σε λίγο και από την οθόνη του κινητού μου στρέφομαι σ'αυτόν. Τον κοιτάω,σκέφτομαι την απάντηση μου.

"Ασχολούμαι με τη μουσική."λέω γρήγορα και σύντομα πριν προσποιηθω πως κάποιος νε καλεί. Τελικά γλιτωνω το οποιοδήποτε χαζό σχόλιο τού όταν χτυπάει το κινητό μου. Το σηκώνω χωρίς να δω ποιος είναι. Διαπιστώνω ότι είναι Η αδερφή μου που μένει στην Ελλάδα με τους γονείς μου. Χαιρομσι πολύ που την ακούω,καθώς μιλάω νιώθω τα μάτια του Χάρρυ να με σκονάρουν.

"Θα τα πούμε Νικόλ. Φιλιά!"έτσι τερματίζουμε την κλήση μας. Όταν κοιτάω το ρολόι μου η ώρα έχει παει δέκα το βράδυ κι επειδή είμαι κουρασμένη από χθες αποφασίζω να ανακοινώσω στην παρέα μου ότι θα φύγω.

"Λοιπόν αγορια, εγω φεύγω γιατί είμαι κουρασμένη. Νι μου..."σηκώνομαι και δίνω ένα φιλί στο μάγουλο του κι εκείνος κοκκινίζει. "Χάρηκα...που...σε γνώρισα."στρέφομαι στον Χάρρυ κι εκείνος με κοιτάει ενώ σηκώνεται.

"Θα έφευγα κι εγω τώρα, μπορώ να σε πάω με το αυτοκίνητο μου αν θες."μου λέει και ο Νι εκτοξεύεται από την καρέκλα του και μας κοιτάζει. Κοιτάζω μια τον Χάρρυ και μια τον Νι, δεν ξέρω τι να πω.

"Ω..εμ,εγω...δεν χρειάζεται. Έτσι κι αλλιώς έχω συνηθίσει να γυρνάω με το λεωφορείο."καταφέρνω να αρθρώσω κάποιες λέξεις πανω στην αμηχανία μου κι ο Νι με κοιτάει ικανοποιημένος. Ο Χάρρυ κουνάει το κεφάλι του με ένα χαμόγελο.

"Έλα τώρα...μην είσαι δύσκολη."λέει ο Χάρρυ και τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα.

"Μα δεν είμαι δύσκολη. Ευχαριστώ για την ευγενική προσφορά σου να με γυρίσεις σπίτι μου όμως μπορώ να πάρω το λεωφορείο."εξηγώ για εκατοστή φορά στον μπούκλα και γελάει. Που είναι το αστείο ωραίε, μαλάκα;!

"Μα-"

"Είπε ότι θα πάρει το λεωφορείο!"η φωνή του Νι βγαίνει εκνευρισμένη και τον κοιτάω.

"Ναιαλ! Πφφ...ωραία λοιπόν,θα σου κάμω την τιμή να με γυρίσεις σπίτι μου."λέω τελικά γρήγορα και χωρίς να σκεφτώ αλλά τώρα δεν υπάρχει γυρισμος.

"Τέλεια,φύγαμε! Τα λέμε φίλε, Κάθριν σε περιμένω απέναντι στο αυτοκίνητο."μου λέει και γνέφω. Φεύγει και πλησιάζω τον Νι.

"Ναιαλ...εγω-"

"Οχι δεν πειράζει! Φύγε με τον καινούργιο σου κολλητό! Γειά σου Κάθριν!"αναφωνεί εκνευρισμένος και με γρήγορα βήματα απομακρύνεται από το καφέ. Πιάνω την τσάντα μου και πλησιάζω το αυτοκίνητο του Χάρρυ όπου με περιμένει με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω στη θέση του συνοδηγού. Μπορώ να νιώσω το βλέμμα του να με καίει.
"Ξεκίνα και θα σε καθοδηγώ προς το σπίτι μου."λέω χωρίς να τον κοιτάξω. Βολεύομαι καλύτερα στη θέση μου και ακούω να παίρνει μια ανάσα πριν μιλήσει αλλά τον εμποδίζω.

"Χωρίς πολλές κουβέντες!"υψώνω τον τόνο της φωνής μου και ξεφυσάει βάζοντας μπρος το αυτοκίνητο.