For Your Eyes Only

Chapter 3

"Καλημερούδια!!!"η δυνατή φωνή του Νι με ξυπνάει και πετάγομαι από το στρώμα τρομαγμένη. Σε δευτερόλεπτα το γέλιο του γεμίζει το δωμάτιο διασκεδάζοντας με την κατάσταση μου.

"Βλάκα!"τον βρίζω κάτω από την ανάσα μου και γελάει ξανά.

"Καλά...αφού δεν σηκώνεσαι...μάλλον θα εγω τα ντονατσακια με σοκολάτα. Κοιμήσ-"

"Σοκολάτα!"σηκώνομαι από το κρεβάτι βιαστικά και τρέχω πίσω από τον χαχανουλη κολλητό μυ μέχρι την κουζίνα.

[...]

"Come Josephine, in my flying machine, going up she goes,up she goes"καθόμαστε και βλέπουμε Τιτανικό δεύτερη φορά απανωτά.

"Ουφ! Τέλος, δεν θα το δούμε πάλι...εσυ κλαίς από τώρα. Οχι άλλο Τιτανικό για σήμερα."λέω αυστηρά στον κολλητό μου αρπαζοντας το τηλεκοντρολ και κλείνοντας την τηλεόραση. Εκείνο ρουφάει τη μύτη του και σκουπίζει τα δάκρυα του πριν απαντήσει.

"Καλά...μην φωνάζεις..."λέει σαν μικρό παιδί και χαζογελαω.

"Πρέπει να πάω σπίτι μου..."λέω μετά από αρκετή ώρα σιωπής.

"Οκ."απαντάει και γνέφω χαμογελώντας αχνά.

[...]

Μετά από μια ώρα περίπου περπατάω στο δρόμο χαζεύοντας τις βιτρίνες. Βέβαια πέρασα από το σπίτι μου και άλλαξα σε πιο άνετα ρούχα, ενα μαύρο κολάν,μια λευκή μπλούζα και το μαύρο δερμάτινο μπουφάν μου αφού μπαίνει φθινόπωρο και ξεκινάει το κρύο. Πριν γυρίσω σπίτι σταματάω σε ένα καφέ και παίρνω μια ζέστη σοκολάτα,ταιριάζει στον καιρό. Αφού πληρώσω την ευγενική ταμία βαδίζω μέχρι την πορτα κρατώντας στο αριστερό μου χέρι. Ξαφνικά κάποιος αγενής τυπος με σπρώχνει απότομα με αποτέλεσμα η σοκολάτα να τιναχτεί στο χέρι μου και να λερώσει μια κοπέλα σε ένα τραπέζι.

"Χίλια συγνωμή,απλά αυτος ο αγενής έπρεπε να περάσει σχεδόν από πάνω μου για να προχωρήσει."λέω γρήγορα αλλά εκείνη δεν φαίνεται να ικανοποιείται ιδιαίτερα. Χάνω κάθε επικοινωνία με το περιβάλλον όταν τα μάτια μου συναντυν δύο πράσινους πολιτιμους λίθους να με κοιτάνε με προσοχή.

"Κοπέλα μου ακούς;;;"η θυμωμένη πλέον φωνή της κοπέλας με ξυπνάει αλλά εστιάζω ακόμα σε εκείνο το αγορι. Είναι στην ίδια παρέα, ενώ κρατάει αγκαλιά μια πολύ όμορφη ξανθιά κοπέλα περίπου στην ηλικία μου. Εκείνος έχει πράσινα μάτια,καστανες μπούκλες και ροζ ζουμερά χείλη. Πριν λιγο μιλούσε με την κοπέλα αλλά όταν το βλέμμα του με εντόπισε απότομα σταμάτησε και δεν πρόσεχε πλέον εκείνη που προσπαθούσε να τον επαναφέρει.

"Συγνωμή!"αναφωνώ απότομα και με μηδέν βήματα βρίσκομαι έξω από την καφετέρια έχοντας στο μυαλό μου τα πράσινα σμαράγδια που αντίκρισα.