For Your Eyes Only

Chapter 41

Έχουμε μετακινηθεί ήδη τρεις φορές.  Ποτέ δεν με κρατάνε ξύπνια κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού.  Με φιμώνουν και πάντα με έχουν δεμένη. Έχουν περάσει τέσσερις μέρες και δεν έχω καν ακούσει να συζητούν το όνομα του Χάρρυ. Ίσως λοιπόν να μην με έψαξε καν.  Ίσως να μην τον ένοιαξε, ακόμα ίσως να ανακουφίστηκε που με ξεφορτώθηκε. Και αυτοί οι απαίσιοι με κρατάνε εδώ μέχρι να με σκοτώσουν. Πάντα τα μάτια μου είναι δεμένα όπως και τα χέρια με τα πόδια μου. Αυτή τη φορά όμως όχι.  Από ότι έχω καταλάβει βρισκόμαστε σε ένα ξενοδοχείο, που μόνο φτηνό δεν είναι.  Σχεδόν όλα τα έπιπλα είναι γυάλινα και μοναδικά. Το κρεβάτι είναι διπλό και τεράστιο. Τα σκεπάσματα , οι κουρτίνες, οτιδήποτε ύφασμα είναι μεταξένιο. Όλα είναι χλιδάτα.
Κοιτάζω έξω απτό παράθυρο, τη στιγμή που ανοίγει η πόρτα του δωματίου τινάζομαι πάνω απτή κόκκινη βολική πολυθρόνα έτοιμη να αντικρίσω κοιτάω εκείνον.  Αυτόν τον δαίμονα με τα καστανά μάτια και το αφοπλιστικό χαμόγελο. Στην αρχή τουλάχιστον.  Γιατί πλέον με αηδιάζει! Αντίθετα, είναι ο τύπος που γνώρισα την πρώτη μέρα, είναι η δεύτερη φορά που τον ξανά βλέπω από τότε.  Το δεξί του μάτι είναι πρησμένο και έχει μερικά χτυπήματα στο πρόσωπό του.

" Μπορείς αν θες να κάνεις ένα μπάνιο, να πλύνεις τα δόντια σου ή... οτιδήποτε. Είναι τέσσερις μέρες που δεν έχεις πλησιάσει μπάνιο. " λέει ενώ αφήνει μερικές πετσέτες στο κρεβάτι.   " Εσώρουχα και ρούχα έχει στις ντουλάπες από ότι μου είπαν.  " προλαβαίνει τη σκέψη μου.  Γνέφω και βγαίνει έξω κλειδώνοντας την πόρτα πίσω του. Άλλες φορές δεν κλείδωναν, τώρα..γιατί;
Τελικά ακολουθώ την "συμβουλή "του Λίαμ και μπαίνω για ένα ζεστό μπάνιο. Το νερό χαλαρώνει τους μυς μου και με λυτρώνει από όλη την ταλαιπωρία που έχω τραβήξει τις τελευταίες μέρες. Ως επόμενο όμως ακολουθεί η πείνα που νιώθω αφού έχω να φάω τόσες μέρες, το στομάχι μου γουργουρίζει έντονα και νιώθω αναγούλα.  Μυρίζω το άρωμά της σοκολάτας από το αφρόλουτρο και καταλήγω να κάνω εμετό στην λεκάνη μόλις πατάω έξω απτό ντουζ. Πρέπει να βρω κάτι να φάω σύντομα.