"Χάρρυ..."προσπαθώ να ξεκολλήσω τα χείλη του από τα δικά μου αλλά με κρατάει σταθερά κοντά του χωρίς να μου αφήσει περιθώριο να μιλήσω. Το κινητό μου χτυπάει και είμαι ευγνώμων γιατί με αφήνει να το απαντήσω. Είναι απόκρυψη.
" Παρακαλώ; "δέχομαι την κλήση.
"Μείνε μακριά του! " μια τρομαχτική βραχνή φωνή ακούγεται και ανατριχιάζω. Η κλήση τερματίζεται και έχω μείνει με τα μάτια ορθάνοιχτα.
" Κάθριν ποιος ήταν; "ο Χάρρυ με ρωτάει και την κοιτάω. Για αυτόν μου το είπαν; Να μείνω μακριά από τον Χάρρυ; Γιατί όμως; Δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Κουνάει τα χέρια του μπροστά από το πρόσωπο μου και με "ξυπνάει" ." Όλα καλά; Φαίνεσαι αναστατωμένη. Ποιος ήταν τελικά; "ρωτάει ξανά και προσπαθώ να βρω μια δικαιολογία.
" Εμ...λάθος, έκαναν λάθος."από την έκφραση του προσώπου του καταλαβαίνω ότι δεν το έχαψε αλλά γνέφει παρόλα αυτά.
"Θες να βγούμε ή να αράξουμε εδώ; "με ρωτάει αλλάζοντας θέμα ελαφρύνοντας έτσι το πάρα λίγο αμήχανο κλίμα.
" Να βγούμε. " απαντάω και γνέφει χαμογελώντας μου γλυκά και ανταποδίδω.
" Που θέλει να πάμε το κορίτσι μου; "ρωτάει παιχνιδιάρικα και με σφίγγει στην αγκαλιά του.
" Πάμε...μια βόλτα στη θάλασσα. "προτείνω και χαμογελάει πλατύτερα.
" Σκεφτόμουν το ίδιο πράγμα. " λέει ο Χάρρυ μου και γελάω ελαφρά.
" Παίρνω την τσάντα μου κι έρχομαι. " πηγαίνω γρήγορα μέχρι το δωμάτιο και επιστρέφω βλέποντας τον να με περιμένει στην έξοδο. Αφού βγούμε από το διαμέρισμα, με γρήγορο βήμα προχωράμε στο αμάξι του. Μπαίνουμε μέσα και βάζει μπροστά τη μηχανή.
" Θάλασσα λοιπόν! "αναφωνεί και ξεκινάει.
YOU ARE READING
For Your Eyes Only
Fanfiction◇ Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα. Κι αν είναι να χάσω τη ζωή μου για κάποιον που αγαπώ, τότε νομίζω πως αξίζει το ρίσκο. ◇