I know it! Kaya hindi siya makatingin sa akin. Grabe lang ang pamumula ng mukha niya dinaig niya pa ang blush-on ko.
But seriously, He's really cute. ^_____^
"Carlo dali na. Patingin na kasi." Pangungilit ko pa rin sakanya. Andito kami sa mini restaurant sa loob ng Mall.
"Xhieny wag maingay pwede? MAhiya ka naman, gwapo kasama mo." Umandar na naman si Yabang.
"Titignan ko lang naman kung bakit hanggang ngayon tinatakpan mo pa rin yang mukha mo. Aba't ang tagal namang makarecover niyan!"
"Kumain ka na lang kasi tsaka tahimik ok?"
Tss! Like duh, bahala siya. Tampo ako sakanya.
Kinain ko yung mga nakahaing pagkain. Madami rami rin kaya bukas na lang ako magdidiet ^_____^.
Tuloy tuloy lang ako sa pagkain at hindi ko siya tinitignan.
Masubukan nga siya rito.
"Hinay hinay naman ni Xhieny. Mas lalo kang tumataba."
Sumagot ako pero hindi ako nakatingin sakanya, "Wala kang paki! Dati sinasabihan mo akong payatot tapos ngayon nagrereklamo ka?! Manahimik ka na nga lang kumakain ako!"
I know it! I know it! Eepekto to. Hindi uubra yang kasungitan mo sa akin Carlo. Kaya kong higitan yang kasungitan mo!
"Ok look Xhieny, I'm sorry. " Hindi ko pa rin siya tinitignan.
"Xhien..look at me." Isnab!
"Sorry na oh. Tignan mo na ako. I'm not blushing na. Xhieny...?" Wala epek.
"Ok fine."
What the? Did he left me?
Natulala ako sa nangyari. Nung narinig ko ang paggalaw nung upuan niya doon ko lang nalaman na wala na siya.
Seriously, iniwan niya ako dito?!
Waaaah Carlo! Ganyan mo ba talaga ako kamahal?! Iiwan mo lang ako dahil sa nagtatampo ako? Aba mali yata yun!
Tatayo na sana ako para hanapin siya...
"Ate, heto po." May batang sumulpot sabay lahad sa akin ng isang rosas.
"Sa akin ba to--" Hindi niya na ako pinatapos at tumakbo na siya palabas ng restaurant.
Naguguluhan ako sa batang yun. Bakit niya naman ako bibigyan ng bulaklak? Infearness ang cute cute niya. ^____^
Dala dala ko pa rin yung red rose na binigay niya habang naglalakad ako palabas.
"Ganda, here." Nagulat ako nung may nagabot ulit sa akin ng another red rose. Tapos umalis na rin agad. Ano na naman bang kalokohan to? Naguguluhan na ako sobra >____<
This time habang naglalakad ako para hanapin yung magaling kong boyfriend may mga nagbibigay pa rin na roses sa akin. Yung totoo lang, patay na ba ako?!
Waaaah, lumapit sa akin ang isang dalagang babae. "Miss, red rose." I nodded, "T-thank you."
C'mon. I'm freaking clueless of what's happening.
Asan na ba si Carlo?!
"Hi Babes, hmp here red rose for you." nakangiting binigay sa akin ng isang binatang lalaki.
OMG! Nalilito na talaga ako. Bali apat na roses na ang hawak ko ngayon.
"Iha, bulaklak." Babaeng mukhang may-anak na.
"Flowers for you." Lalaking mukhang businessman.
Gulong gulo na talaga ako! Tumigil na ako sa paglalakad sa Mall. Ayoko na! Pinagtitripan yata ako ng mga tao dito!
Carlo...asan ka na ba?!
Nangingilid na yung mga luha sa mata ko. Iniwan na yata ako nung mokong yun!
"Uh. A-apo..He.heto para sayo.." 0_____0?
"Lola? teka.. Bakit niyo po ako binibigyan?" Dahan dahan niyang inabot sa akin ang isa na namang pulang rosas.
Hindi man lang ako sinagot ni Lola at tinalikuran niya na ako.
This is time, is really weird.
Totally weird.
"Oh Apo, tanggapin mo tong pulang bulaklak." 0_____0?!
Anak ng--. Tama ba tong nangyayari? After a couple of minutes may lumapit ulit sa akin na matanda and this time si Lolo.
"Lo--"
"Maiwan na kita, iinom pa ako ng gamot."
Sinasadiya ba talaga nilang hindi ako kausapin ng matino? Ano to?! Anong klaseng palabas ito?! Please! Give me a clue! Don't fool me this way..
Hindi ko na talaga gusto ang nangyayari! Aalis na ako, bahala ng umuwi mag-isa yung Carlo na yun. Tss, bitbit ko pa rin yung walong roses. -____-
Hanggang sa pinto may nagbigay ulit, "Ma'am yes Ma'am! Roses for you!" Medyo malakas niyang sinasabi with maching salute pa.
At and to my very really surprise pagkalabas ko sa Mall,"Ikaw Iha, tanggapin mo itong isang bulaklak." sabi ng... isang PARI?!
"Ah eh father? Ano po ba talagang nangyayari?" tanong ko, grabe lang may hawak pa talaga siyang bibliya.
So yun nga, hindi ako pinansin at umalis na lag din siya sa harap ko.
Nanlalaki talaga ang mga mata ko sa bawat pangyayari. Mas lalong bumilis yung tibok ng puso ko nung mahagip ng dalawa kong mata ang isang lalaking sobrang lapad kung makangiti.
The hell! Andito lang pala siya sa labas!
"Waaah! I hate---!"
0_______0
"Here, don't shout." Sa bigay niya sa aking red rose. Wag niyang sabihin pati siya nakikisama sa kawerduhan ng mga tao ngayon? Tinignan ko yung binigay niya, ipinagsama ko lahat yun sa mga naunang nagbigay at napansin kong ito lang yung naiiba.
"Xhien." Tinignan ko siya. Imbis na sigawan ko ulit siya sa pagiwan niya sa akin nanatili lang akong tahimik.
"Xhieny Castro. That rose i gave to you was the 12th roses you received. And that 12th is fake."
Fake? Anong ibig niyang sabihin? So siya pala ang may gawa nun. Simula sa bata, binata, may-edad, matanda, pati guard at pari. Lahat ng yun pakana niya! Hindi ko alam kung maiinis ba ako o kikiligin sa ginawa niya. Ibang klase kasi siyang manurpresa. Hindi pangkaraniwan.
"Carlo naman, kanina pa ako naguguluhan. Pwedeng paexplain?"
Tumawa ito ng mahina, "You're undeniable slow on picking things up.."
"Oh, Shut up!" I said quite irritated.
"Hahaha, Ok fine. Seryuso na to. Bakit kita binigyan ng pekeng bulaklak? Simple lang.. Mahal kita. I will love you until the last rose dies." He said smiling.
That's it?!
Yun na yun?! Oh my God Carlo! Waaah! Namumula na ako! Ka-kasi..waaaah! Kinikilig ako! Waaaah! ang bilis ng tibok ng puso ko. Tapos yung mga ngiti niya sa akin? Ang sarap dukutin at itago sa bulsa ko.
"Xhien?"
No response.
"Xhieny are you ok?"
Still no response.
"Galit ka ba? Oh- Sorry.. Kung weird yung ginawa ko. Kasi hindi naman ako sanay sa mga ganito, actually laging lumilipad ang utak ko paano kita masusurpresa. Hindi ko naman maintindihan ang pag-iisip ko nagawa ko tong mga bagay na to. Pero sana kung hindi mo nagustuhan pwe---"
0______0 <---- Carlo
I did. I kissed him!
Ang saya ko sobra. Hindi ko maimagine na magagawa niya yung werdong bagay na yun pero sa totoo lang abot hanggang langit ang kilig ko, sukatin niyo pa.
He response to my kiss. Ngayon ko lang alam that we are kissing torridly and passionately as if na walang mga taong nakakakita sa amin.
PROPERTY BY: CHENYAH MOORE
