Complete the Incomplete [Completed]

Chapter 46 - Hindi ko alam

Chapter 46 - Hindi ko alam

Ethan's POV

"Kanina pa kita tinatawag! Bingi ka na ba ngayon!?" Salubong ko sa kanya

"Tss.. Pwede mo naman pala akong tawagin sa pangalan ko E-tha-nol!?" Nakangising sambit niya

LUNOK!

Napapadalas ata ang pag lunok ko sa araw na ito!

>_____________<

"Bakit hindi ka pumasok kanina sa kwarto ko? Umalis ka na lang ng bigla" seryosong tanong niya at natigilan ako

"H-ha??"

"Kanina.. Kakarating mo lang umalis ka na kaagad"

"Ah eh haha k-kasi mukhang ayos ka naman na k-kaya u-umalis na ako.." Sabi ko

Tumango tango siya

"Bakit ka nga pala andito?" Agad na tanong ko

"Yan kasi. Agad agad na umaalis" sagot niya

d'_________'b

"Andami mo pang sinasabi! Sagutin mo na lang!" Reklamo ko at suminghal lang siya

"Inatake lang ako ng pagod"

"Anong lang!? Hindi ni la-lang ang ganyan!!"

"Tch! Ano ba kasi ang ginawa mo!?" Dagdag na tanong ko

"Galing sa byahe malamang napagod ako tsaka may pinuntahan ako kanina" sagot niya

"Hindi mo kasi iniingatan sarili mo!"

"At sinong may sabi na hindi?" Nakangiting sabi niya

"H-ha??" Utal na naiusal ko

>>____________<<

Damn! Bakit pa kailangan niyang ngumiti ng ganoon!?

Lumapit siya ng bahagya sa akin.

"Baka kailangan ko ng aruga mo?" Nakangising dagdag niya

"Aruga!? The heck is that!" Sabi ko at tumango siya at lumapit ukit sa akin. Ang lapit niya!!!

"Bakit ako!? Mayroon naman yjng best friend mo!!"

"Sayo ko gusto eh.."

"W-what!?"

"Tutal muka ka namang concern sa akin.. Bakit hindi na lang ikaw ang mag alaga sa akin??"

O_______________o

Anong meron sa utak niya at ganito ang pinagsasabi!?

Hindi ako makasagot. Nakatitig lang siya sa akin. I can't stand her stares! Nanghihina tuhod ko!

Ang bakla ko na ba!? Waaaaa ayoko neto!!!

"Hindi ka naman siguro magmamadaling puntahan ako kung hindi ka nag aalala?"

"W-what are you trying to s-say?"

"I'm saying that you care on me"

"No! Hindi!" Sagot ko

"Wag ka ng tumangge.. Okay lang naman sa akin eh haha"

"Nag aalala ka diba?" Tanong niya ulit

"Hindi! Hindi ako nag aalala sayo! Sino ka para alalahanin ko? Ha!? Ha!?"

"Sino nga ba ako sayo??" Nakangiting tanong niya. Dahan dahan niyang inilapit yung mukha niya sa tenga ko at sinambit ulit doon ang tanong niya at napaatras ako!

@________________@

Napalunok ako! Napahinto ako! Ramdam ko ang malakas na pintig ng puso ko!

TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG
TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG
TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG
TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG
TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG
TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG
TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG

Taaaaaaeeeee!

"Alam mo nung nakita mo kami ni Stan, ang itsura mo ay hindi maipinta! Ang bitter!"

"Shut up"

"I'm just stating the truth! Hahaha!"

Mga ilang segundo rin siyang nakangiti habang nakatitig sa akin. Sa mga segundo na yon, iba ang naging epekto sa buong pagkatao ko!

Aboooo! Ano bang ginagawa mo sa akin!?

"Bakit nga ba ganon ang naging reaksyon mo?"

"Shut up"

"Wag mong sabihing.."

"I said shut up!"pigil ang inis na sabi ko.

"Hahahahaha! Mukhang tama nga ang hinala ko.."

"Sinabi ng manahimik ka eh!" Inis na sigaw ko at natigilan siya

"Anong gusto mong palabasin!? Na kaya ako nagkakaganito dahil sayo? Na nagseselos ako kanina kaya umalis ako kaagad!? W-wag mong sasabihin na nasasabi mo yan dahil iniisip mong... M-may gusto ako sayo??" Sabi ko at huminga ng malalim

"Oo.." Sagot ni Abo

@________@

Natigilan ako sa deretsahang sagot niya. Napalunok ulit ako ng ilang beses at kumurap kurap pa ang aking mata!

Pakiramdam ko ay sasabog ang puso, utak at maging ang mga ugat ko sa katawan!!

Hindi ako makapag salita. Nanginginig ang labi, kamay at tuhod ko!!

'Paano mo nalaman!? Paano mo nalaman Abo!? Paano!?'

Naiwan akong nakatingin sa kanya. Sa pagkakataong ito ay ang hirap kong ibuka ang bibig ko para makapag salita!

"Kailan pa yan nagsimula?" Seryosong tanong niya

"H-hindi ko alam"

"Bakit ako?" Seryoso paring tanong niya at mas bumilis ang tibok ng puso ko

"Mas lalong hindi ko alam.."

"Paano nangyari yan?" Tanong niya ulit

"H-hindi ko alam! H-hindi ko alam kung bakit o paano! Hindi ko talaga alam"

Nilalamon ako ng kaba. Hindi ko magawang makipag tagisan sa mga titig niya! Nagatayuan ang mga balahibo ko at nanghihina ang pandinig ko dahil sa malakas na tibok ng puso ko.

"Paano mo nasabing ganyan nga?"

Nakangiti na naman siya. Ang ngiting nagpapakalma at nagpapagulo sa sistema ko!

Pilit kong iniiwasan ang mata niya pero parang inaakit ako nito kasama ng ngiti niya. Parang sinasabi niya na sagutin ko ang tanong niya.

"H-hindi ko alam kung kailan, kung bakit o kung paano.. B-basta ang a-alam ko lang ay m-meron.. Na m-meron akong nararamdaman para sayo.." Wala sa sariling naiwika ko.

---------------------------------
Salamat sa pagbabasa 😘