Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Cath's POV
Nakita ko kung paano mag iba ang emosyon sa mukha ni Rosercl matapos kong ikuwento sa kanya ang napag usapan namin ni Zech kaninang umaga. ''So iiwan mo na talaga ako?'' nalulumong tanong niya kasabay ng pag pigil na punitin ang hawak na folder.
Agad naman bumalik sa isip ko ang nagyari kaninang umaga..
Nagising ako dahil sa malakas na katok mula sa labas ng apartment na tinutuluyan namin ni Rosercl agad akong bumango kahit na nahihirapan akong bumangon dahil masakit ang ulo ko. Nang lumabas ako ng kuwarto at mukhang tulog mantika pa ang kasama ko dahil hindi niya naririnig ang katok sa labas.
Nang buksan ko ang pintuan ay nakita ko ang mukha ni Zech. ''Anong ginagawa mo dito?'' nagtatakang tanong ko sa kanya. ''Papasukin mo muna ako.'' Agad na sabi ni Zech kahit labag sa kalooban ko ay pinapasok ko pa 'rin siya.
Nang makapasok siya ay pinagmasdan niya ang buong apartment na tinitirahan namin ni Rosercl. ''Ano ba kasing ginagawa mo dito?'' naiinis na tanong ko. ''Maayos naman pala ang tinitirhan mo. Pero gusto ko pa rin na ayusin moa ng mga gamit mo.'' Binigyan ko siya ng nagtatakang tingin.
''Anong ibig mong sabihin?'' tanong ko kay Zech na ngayon ay papasok sa kuwarto ko. ''Napag isipan ko na tumira kana sa bahay ko.'' Hindi makapaniwalang tinignan ko si Zech. ''Buntis ka Catherine gusto ko na namo-monitor kita magsimula umaga haggang gabi.'' Hindi ko alam kung maasar ba ako o dapat na mag pasalamat ako dahil pinapahalagaan niya pa 'rin ako.
''Alam mo sana ganya na lang lahat ng lalaki sa mundo ano? Maganda sana ang ekonomiya ng pilipinas.'' Inis na sabi ko at agad na binigyan ng matalim na tingin si Zech. ''Wala kanag mahahanap na katulad ko Catherine. Kaya ayusin mo na ang gamit mo hihintayin na kita sa labas.'' Sabi ni Zech at agad ng lumabas sa kuwarto ko.
