One Way

5.

"Dus, je gaat naar een kostschool?"

"Jep."

Het was stil in het kleine cafeetje waar Jake en ik onze zondag middag doorbrachten. Mijn klamme handen waren stevig om het koude glas cola geslagen, mijn blote benen plakte tegen het leer van de stoelen. Ik keek omhoog naar Jake, die me met een gefronst voorhoofd aankeek.

"Wow.", sprak hij. Hij schoof on comfortabel in zijn stoel, en aan zijn gezicht te zien, wist hij niet wat hij moest zeggen.

"Dit veranderd niks tussen ons, hoor. Dat je het maar even weet.", zei ik tegen hem, terwijl ik mijn kleine hand op zijn grotere legde. Jake lachte naar me, en draaide zijn hand om, zodat hij mijn hand stevig vasthield.

Hij zuchtte:"Ik weet het, maar dat betekent niet dat ik je niet ga missen."

Ik keek hem aan, en zei: "Ik weet dat je me gaat missen." Jake's mondhoeken sprongen omhoog, en gaven me goed zicht op zijn witte tanden, en het diepe kuiltje in zijn rechter wang.

"Ach Selena, altijd zo vol van jezelf. Waarom moest dit ook alweer?", vroeg hij, nadat zijn lach langzaam verdween.

Nu was het mijn beurt om te zuchten.

"Beter voor me opleiding, of zo iets. Zelf zie ik het punt er niet zo van in, ik moet nog maar twee jaar naar deze school, dus het heeft niet zoveel nut.",antwoordde ik hem.

Jake haalde zijn schouders op, en sprak: "Ach, als jouw ouders het zeggen, zou het vast wel ergens nodig voor zijn. Je ouders zijn meestal best chill."

Ik kon het niet laten om daar even om te lachen. "Dan woon jij zeker niet in mijn huis. Wacht, ik neem dat terug, je woont ongeveer wel in mijn huis.", zei ik plagend.

Na dit antwoord lachte Jake met me mee. We wisten alle twee dat ik gelijk had. Zoveel jaren hebben we logeer partijtjes gehad in het kleine tuin huisje diep verborgen tussen de bomen achterin mijn tuin, vele dineetjes die onze ouders organiseerde, en nog veel meer.

Onze moeders waren hun hele leven al vrienden geweest, en hadden na de universiteit besloten om nog contact te houden. Toen ze beide zwanger raakte, mijn moeder van een meisje, en Jake's moeder van een jongen, vonden ze dat dit een goede manier was om echt familie te worden, inplaats van elkaar zussen te noemen. Snel werden Jake en ik beste vrienden, totaal onafhankelijk van elkaar, we hadden nauwelijks andere vrienden, het enige dat we nodig hadden was elkaar. Toen ik oud genoeg was, had ik mijn moeder verteld dat ik naast de relatie die broers en zussen hebben, niks anders voor hem voelde, en mijn moeder begreep het, gelukkig. Het bleek dat onze vaders een interesse deelde, namelijk golf. Het was normaal dat als Jake en ik aan het spelen waren, onze moeders pratend aan de tafel zaten, en onze vaders terugkwamen van een potje golf, ook druk pratend. Ik beschouwde Jake's moeder, Olivia, als mijn eigen moeder, net als Jake's vader, Zack, als mijn tweede vader. Nog steeds kwam Jake, samen met zijn familie, regelmatig bij ons thuis.

"Tja, wat kan ik zegen, je ouders houden van me.", zei hij, terwijl hij zijn schouders ophaalde en zijn handen in de lucht gooide.

Ik lachte. "En wie was er nou zo vol van zichzelf?".

Het meeste van de middag brachten we nog door in het kleine cafeetje, pratend over van alles en nog wat, dat we blij waren dat het zomervakantie was, tot de arme kinderen van onze Duits leraar, Mr. Schänze. We aten verschillende hapjes die op de kaart stonden, verschillende drankjes die we nog nooit geproefd hadden. Langzaam maar zeker werd het donker in de straat, alleen het licht van de lantaarn palen om ons te helpen de weg te zoeken in het donker.

"Beloof me dat je me elke dag belt, oke? En als je me niet antwoord, stap ik op het snelste vliegtuig richting Engeland,en kom ik je weer terug halen naar onze school.", zei Jack, met een kleine grijns op zijn gezicht.

"Alsof mijn ouders dat goed zouden vinden, Jake." Ik rolde mijn ogen naar hem, en gaf hem daarna een grijns van mijzelf.

"Maak je geen zorgen, je mag zolang wel in mijn kelder wonen.", zei hij, met een knipoog.

Ik lachte om hem, en gaf hem een klein duwtje tegen zijn harde schouder aan.

"Wat, niet eens in je kamer? Ik had anders van je verwacht, Jack." Ik kruisde mijn armen plagend over elkaar, en keek naar Jake. Zijn mondhoeken waren weer opgetrokken in een grijns, en lachend gooide hij zijn arm over mijn schouder.

"Kom, we moeten naar huis, anders worden jouw ouders nog bozer op je.", zei Jake, zijn ogen rustend op mijn gezicht.

Ik kreunde. "Alsjeblieft, laat me bij jou slapen vannacht, ik heb genoeg van de boze blikken van mijn vader, die nog steeds nauwelijks tegen me praat."

Jake lachte om mijn toelichting, en trok me iets dichter tegen me aan, als we door de donkere straat liepen, naar de parkeer plaats waar Jake zijn auto geparkeerd stond.

"Hoe graag ik het ook zou willen", hij stopte even, en knipoogde naar me, waardoor ik moest lachen,"Ik denk dat het het beste is als je het gaat uitpraten met je ouders. Ze hebben vast een goede reden, en misschien is het niet zo erg, een kostschool. In Wild Child hebben ze best veel lol."

"Ten eerste, ik weet het, ten tweede, je moet niet teveel denken," ik stopte een om met mijn wijsvinger tegen zijn voorhoofd aan te tikken, "En ten derde, sinds wanneer kijk jij meiden films?", zei ik, terwijl mijn mondhoeken zich opkrulde in een geamuseerde lach, en ik mijn hoofd draaide zodat ik recht in zijn gezicht keek.

Snel draaide Jake zijn hoofd weg, maar ik kon nog net de licht roze kleur zien die zich naar Jake zijn wangen dwaalde. Hij haalde zijn vrije hand op naar zijn blozende hoofd, en veegde met zijn duim over zijn kaak. Een paar momenten later keek hij me weer aan, en lachte.

"Waarschijnlijk hebben we die gekeken toen ik een keer bij jou was, je weet zelf ook wel dat ik nooit zo'n chick film in mijn eentje zou kijken."

Ik haalde mijn schouders op, en zuchtte.

"Ja, waarschijnlijk heb je gelijk, maar ik ga die avonden zeker missen." Mijn ogen vonden mijn voeten, en ik bleef staren naar de grond. Weer keek Jake me aan, de grijns die zonet duidelijk af te lezen was van zijn gezicht, veranderde in een frons.

"Ja, ik ook.", gaf hij zuchtend toe. Toen ik weer voor me keek, werd ik verast door het aantal auto's dat nu voor me in zicht stond. Mijn ogen gleden langs de verschillende auto's, totdat ik de bekende zwarte auto zag. Jake's hand gleed ik de zak van zijn jeans, en haalde er een paar sleutels vandaan. Zijn handen gingen door de paar sleutels, totdat hij de auto sleutel vond, en we liepen naar de auto toe.

Ik slipte in de passenger seat, en Jake klom in de driver seat, voordat hij de sleutel omdraaide en de motor tot leven kwam.

-^-

Het was eigenlijk best rustig geweest op de weg, en na een paar minuten rijden, waren we in mijn buurt aangekomen, en reed Jake in de parkeer plaats voor mijn huis.

Ik zakte wat dieper in mijn stoel, en keek uit het raam, naar mijn huis, en toen naar Jake. Zijn handen waren nog steeds om het stuur geklemd, en hij keek mij ook aan. Ik zuchtte, en maakte mijn gordel los. Mijn voeten raakte de grond, en ik stond, en leunde tegen de auto aan, wachtend tot Jake ook uit de auto zou komen. Ik hoorde een deur hard dicht klappen, en voetstappen die dichterbij kwamen. Ik stond op van de auto, en liep richting Jake.

We gaven elkaar een lange knuffel, voordat ik mijn voordeur opendeed, en me omdraaide en Jake uitzwaaide.

Stil stapte ik ik het huis, en duwde de voordeur zachtjes dicht. Op de punten van mijn tenen liep ik richting de trap.

Nog maar een paar stappen en ik was bij de trap. Toen mijn voet lande op de eerste trap trede, schold ik zachtjes tegen mezelf. Onder mijn voeten uit kwam een hard, krakkend geluid, en snel zette ik mijn voet weer neer op de grond.

"Selena, ben jij dat?".

Shit.

---------------------------------------

Euyy nieuw hoofdstuk :D ik ben zelf best blij met dit hoofdstuk, je kan hier zien dat Jake en zij hele goede vrienden zijn (: selena wil trouwens stil zijn omdat ze heel Laat thuis is, en haar ouders als boos zijn op haar, en ze eigelijk niet te laat thuis mag zijn (;

Read/comment/vote 😘❤😍