"Wauw, er is echt niks veranderd hier, hé?", vroeg mijn broer, terwijl hij een grote hap nam van zijn hotdog.
"Hmm," mompelde ik met mijn mond vol. Snel slikte ik de brok weg, en veegde mijn mond met de achterkant van mijn hand. Ik schraapte mijn keel, en zei: "Nou, blijkbaar niet," terwijl ik naar hem lachte.
Hij lachte terug, en draaide zich om, zodat hij een uitzicht over de Grote oceaan*, en klom op het kleine stenen muurtje dat voor ons stond. Met gekruiste armen over mijn borst heen keek ik toe, en glimlachte.
"Ik heb je gemist California!", schreeuwde hij, terwijl hij zijn armen weid spreidde. Ik gooide mijn hoofd in mijn nek, en lachte hard. Jessie draaide zich even naar mij om, en lachte met me mee. Hij hield zijn handen op naar zijn mond, als ene toeter, en juichte. Weer draaide hij zich naar om, en stak zijn hand uit.
Met mijn rechterhand pakte ik hem stevig vast, en terwijl hij me optrok, zette ik een voet neer op het muurtje voor steun. Ik klopte mijn short af met mijn handen, en keek omhoog.
Weer begon Jessie te juichen, en keek hem lachend aan. Uit zijn ooghoeken keek Jessie me ook aan, en gaf me een klein duwtje met zijn heup. Glimlachend rolde ik mijn ogen, en gooide mijn armen in de lucht.
"Whooooo!", schreeuwde ik hard. Meerdere mensen bleven staan, en kijken. Sommige schudde lachend hun hoofd, andere trokken alleen een wenkbrauw op.
"Selena?". Lachend draaide ik mijn hoofd, maar mijn lach verzakte toen ik zag wie er achter me stond.
"Josh," zei ik met een strak gezicht. Naast me was Jessie nog hard aan het lachen. Josh glimlachte voorzichtig naar me, maar ik kruiste mijn armen en keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan, waardoor hij naar de grond keek. Josh schraapte zijn keel even, voordat hij over zijn kaak wreef, en weer naar me opkeek.
"Wat ben je aan het doen?," vroeg hij, terwijl hij me met grote ogen aankeek. Gast, die ogen gaan echt niet werken.
"En dat maakt jou uit, omdat?," vroeg ik hem, en ging op het muurtje zitten, voordat ik er afsprong. Weer kruiste ik mijn armen, en keek hem met een gefronst voorhoofd aan.
Onschuldig gooide hij zijn armen in de lucht, en trok zijn schouders op.
"Wow, ik vraag het alleen maar." Ik rolde mijn ogen.
"Hey Josh!". Ik draaide me om naar Jessie, die ondertussen ook van het muurtje afgesprongen. Ik schudde mijn hoofd nam hem, en gebaarde dat hij niet moest gaan praten met Josh. Jessie keek me alleen verbaasd, glimlachte naar me, en keek weer langs me naar Josh.
"Hey man, weer terug uit Australia?", vroeg Josh, terwijl ze een 'man knuffel' gaven.
"Ja gast, het was echt cool. Maar-eh, wat gebeurd hier?," vroeg Jessie aan Josh, die met zijn handen in zijn zakken naar mij keek. Jessie wees tussen mij en Josh.
De zon scheen hard vandaag in California, dus ik pakte mijn zonnebril van mijn hoofd en zette hem over mijn ogen heen, maar ik bleef Josh boos aankijken.
"Niks, en we moeten gaan, Jessie." Ik stapte naar voren, greep hem bij zijn pols, en sleurde hem achter me aan. Josh mompelde een gedag, net zoals Jessie, die me raar aankeek.
"Wat? Is er een probleem? Moet ik iemand in elkaar slaan?," vroeg Jessie. Ik draaide me om, zodat ik tegenover Jessie stond, en liet zijn arm los.
"Nee? Argh, laat maar. Kom, we gaan naar huis." Ik pakte mijn mobiel uit mijn zak, en belde mijn moeder.
"Hey, mam? Kan je ons ophalen?", vroeg ik aan mijn moeder door de telefoon.
Even leek ze te twijfelen, maar zei daarna: "Ja, natuurlijk. Waar ben je nu?"
Ik zette even een stap nar voren, en keek om me heen of ik een straat naam boordje zag.
"Uhm, dichtbij Newport Beach? We zijn net bij het strand geweest. Wacht even." Weer keek ik om me heen, en mijn blik bleef vast staan op een klein wit bordje dat tegen de muur van een klein bakkerijtje stond.
"Ja, we zijn in 32nd streat.", antwoordde ik mijn moeder, en kruiste mijn armen. Jessie was ondertussen op een bankje gaan zitten, met zijn benen over elkaar gekruist, en zijn armen over de leuning.
"Hmm, oké we zijn er binnen 10 minuten, zie je zo! Hou van je!", zei ze, en ik lachte.
"Oké, bedankt! Hou ook van jou, tot zo!", zei ik tegen haar, en haalde mijn mobiel weg van mijn oor.
"Jessie, zeg gedag!," schreeuwde ik naar mijn broer, die opkeek toen hij mijn stem hoorde, en zag dat ik mijn mobiel ophield naar hem.
"Doei!", schreeuwde hij naar mijn mobiel, en met dat drukte ik het gesprek weg.
-^-
"En, was het nog hetzelfde?", vroeg mijn moeder, en keek toen even naar Jessie, maar richtte daarna haar aandacht weer op de weg.
Jessie keek op van zijn mobiel, en naar mijn moeder. Knikkend zei hij: "Ja, er is echt niks veranderd," en keek weer naar zijn mobiel.
Mijn moeder knikte ook, maar zei verder niks, en versterkte haar greep om het stuur. Met één hand pakte ze het kleine spiegeltje vast dat voorin de auto stond, en draaide hem een beetje zodat ze beter zicht had op de weg achter ons. Door het spiegeltje heen keek ze even naar mij, en we glimlachte naar elkaar, voordat ze weer naar de weg keek. Ik keek uit het raam, en leunde met mijn hoofd op mijn hand, en zuchtte. Rond deze tijd, over een week, zit in in Engeland.
-----------------------------------------
WHOOOOO 200 REAAADS AAAA THANK YOUUUU <3 in hoofdstuk 11 of 12 gaat Selena naar Engeland, dus blijf verder lezen (;
Vote/read/comment/fan 😘❤😍
JE LEEST
One Way
Teen Fiction'We weten niet hoe we dit het beste moeten zeggen', zei ze, en bij we keek ze weer naar mijn vader, die nerveus aan zijn stropdas zat te trekken. 'Nou, ik weet zeker dat ik het wel aankan, ik bedoel, zo erg kan het toch niet zijn?', vroeg ik mijn...
