'Dus, waar ga je je inschrijven?'
Selena keerde zich naar de stem toe, en glimlachte toen ze zag wie naast aan de tafel was gaan zitten.
'Ik weet het nog niet. Iets dat je me aanraad?', vroeg ze geamuseerd, haar ene wenkbrauw opgetrokken op een speelse manier. Luke grinnikte even, schudde zijn hoofd, en keek toen weer omhoog, zijn blauwe ogen schijnend in het zicht van Selena.
'Schilderen, misschien? Of nee, vergeet dat. Ik denk dat ik de perfecte workshop voor je weet.'
Luke keek naar Selena, een vage grijns spelend op zijn roze lippen. Ze wende haar blik af van het boek dat voor haar op de tafel lag, en keek naar Luke.
'Vertel,' moedigde ze hem aan, en sloeg een pagina om. Luke zuchtte, sloeg zijn andere been over het bankje, en leunde zijn hoofd in zijn hand. Glimlachend ging hij verder.
'Toneel. Écht iets voor jou,' zei hij grinnikend. Selena deed alsof ze diep nadacht, maar zelf wist ze het antwoord al. Met haar hand op haar kin, tikkend met haar vingers, keek ze naar het plafond. Nog steeds grinnikte Luke, zijn hand voor zijn mond geslagen, proberend zijn giechels te verbergen.
'Weet je, ik denk dat ik dat wel ga doen. Bedankt, Luke.' Selena pakte haar spullen bij elkaar, en liep zo snel mogelijk van Luke vandaan, ook haar giechels proberend te verbergen. Luke bleef achter, verbijsterd. Zijn kaak hing laag, maar hij herstelde zichzelf snel. Met zijn hoofd schuddend liep hij achter Selena aan, joggend om haar in te halen.
'Wat bedoel je, je denkt dat je dat gaan doen? Serieus?', vroeg Luke, toen hij naast Selena liep, zijn pas versneld zodat hij naast haar kon lopen. Selena glimlachte, en drukte haar boek tegen haar lichaam aan, haar haar zwaaiend toen ze kleine sprongetjes maakte tijdens het lopen.
'Bloed serieus. Waarom vind je dat zo erg?', vroeg ze, en draaide haar hoofd zodat ze Luke aan kon kijken.
Hij trok zijn schouders op, en liet ze met een diepe zucht weer vallen. Hij krabde de achterkant van zijn nek ongemakkelijk, zijn ogen gericht op de vloer voor zich, terwijl hij langzaam meeliep met Selena.
'Ik, gewoon, ik dacht dat wij wel samen ergens zouden inschrijven.'
'Ik zie het probleem niet. We kunnen toch gewoon samen inschrijven?', vroeg Selena, haar wenkbrauw opgetrokken. Luke keek haar even aan, zijn gezicht afvragend. Begreep ze het nou echt niet? Waarom zou hij in gódsnaam willen inschrijven bij toneel?
'Oh, Selena, komop!', schreeuwde Luke uit, zijn handen zwaaiend in de lucht. Selena grinnikte toen een paar mensen boos naar Luke keken, die hij afwezig afzwaaide.
'Je kan toch ook gewoon inschrijven bij toneel. Ik weet zeker dat ik dat ga doen.'
Selena keek met een grijns naar Luke, die haar met open mond aanstaarde.
'Of durf je niet?', vroeg Selena plagend, terwijl ze Luke een zacht duwtje met haar schouder gaf. Hij haalde zijn schouders op, en schudde toen zijn hoofd.
'Pff, ik, nee... Ik.. Hey, waar zie je me voor aan? Een mietje ofzo? Tuurlijk durf ik het, ik kies er gewoon liever voor om het niet te doen.'
Selena lachte haar vriend uit, terwijl hij haar met een recht gezicht aankeek. Spelend met de kraag van zijn vest wachtte hij tot Selena klaar was met lachen, die tussen haar hysterische gelach door een paar keer hikte.
Selena veegde met de palm van haar hand de tranen van haar wangen, die door het lachen uit haar ooghoeken waren ontsnapt. Luke keek ongemakkelijk om zich heen, en gaf een paar knikjes naar studenten die langs kwamen. De leerlingen keken vooral raar naar Selena, die tegen deze tijd bijna op de grond lag, en haar buik strak vasthield.
JE LEEST
One Way
Fiksi Remaja'We weten niet hoe we dit het beste moeten zeggen', zei ze, en bij we keek ze weer naar mijn vader, die nerveus aan zijn stropdas zat te trekken. 'Nou, ik weet zeker dat ik het wel aankan, ik bedoel, zo erg kan het toch niet zijn?', vroeg ik mijn...