Lachend keken we toe hoe Sarah, een van de populaire meisjes, met een biertje hoog in de lucht, hard aan het meezingen was met het harde liedje dat er op dit moment uit de speakers kwam, die over het gehele huis verdeeld waren. Man, die zou morgen wel een erge kater hebben.
Het feest was al op volle gang toen Jake, Vanessa en ik aankwamen. Met mijn mond weid open had ik om me een gekeken, naar het prachtige gebouw dat voor me stond, maar niet te vergeten de locatie.
In het daglicht zou het er waarschijnlijk al speciaal uit hebben gezien, maar in de avond zag het er adembenemend uit. Op het eerste gezicht leek het een normaal, groot huis, zoals alle huizen in die straat. Mooi, maar niet speciaal. Maar als je eenmaal langer bleef kijken, zag je alle details; de bomen die perfect op een rijtje stonden, de kleine lampjes op de weg naar de voordeur, die het huis op precies de goede plekken verlichtte.
Zachtjes hoorde je de golven aan de kust slaan, die aan de achterkant van de villa lag. Een paar meter uit de tuin en je was bij een weerzinwekkend mooi strand. Aarzelend was ik samen met mijn beste vrienden naar de voordeur gelopen, bang dat Travis ons het verkeerde adres had gegeven, en dat hier misschien een ander feest was. Maar zodra we op de deurbel hadden geklikt, en Travis de deur had opengetrokken en ons gegroet, wisten we dat dit de locatie was van het feest, en we een geweldige avond zouden hebben.
"En, vermaak je je ene beetje?". Ik werd uit mijn gedachte gerukt door een zware stem. Ik draaide me om naar de jongen, en gaf hem een kleine glimlach, voordat ik me weer omdraaide en een klein slokje van mijn drankje nam.
"Het is wel een goed feest, hé?",vroeg de jongen weer. Ik kreunde. Ik geloof dat deze jongen de hint niet heeft gekregen dat ik niet met hem wil praten. Weer draaide ik me om naar de jongen, met een geïrriteerd gezicht. Maar mijn uitdrukking veranderde snel toen ik zag wat er een paar meter achter de jongen gebeurde, die nog steeds nonchalant tegen de bar aangeleund zat, met een rode beker in zijn linkerhand.
Josh had een meisje tegen de bar aangedrukt, en zo te zien waren ze diep in gesprek. Het meisje draaide een blonde lok haar rond haar vingers, en keek met een verlekkerd gezicht naar Josh, een grote grijns spelend op zijn roze lippen. Ik hoorde de Jongen tegen me praten, maar ik kon hem niet meer horen. Alles dat ik zag was Josh met dat blonde meisje, die dicht tegen elkaar aanstonden.
Ik voelde steken in mijn borst, maar besloot het te negeren. Trouwens, ik vond hem niet meer leuk, toch?
Ik vestigde mijn aandacht weer op de blonde jongen, maar ik kon me niet goed concentreren op de verhalen die hij vertelde.
"Sorry, maar ik ga even naar het toilet toe.", onderbrak ik hem. Zijn handen, die een paar seconden geleden nog in de lucht hadden gezeten, zijn mond die een paar seconde geleden nog in een grijns had gezeten, vervielen allebei. Zijn handen hingen weer langs zijn lichaam, de rode beker nu op de bar, en zijn mondhoeken vielen naar beneden. Hij knikte een paar keer terwijl hij naar beneden keek, en keek toen weer naar mij toe, knikte, en gaf me een glimlach, die ik teruggaf.
Ik wurmde me tussen de feest-gangers door, totdat ik bij een deur aangekomen was waar een kleine zilveren vrouw opstond. Ik duwde de deur open, en liep naar de spiegel.
Mij haar viel nog steeds pin recht langs mijn rug, mijn bruine ogen nog steeds omlijnt met een zwarte lijn, die licht uitgeveegd was door middel van een sponsje, en waarschijnlijk ook een beetje door de warmte en de benauwdheid van het feest.
Ik waste snel even mijn handen, en leunde ze toen aan beide kanten van de wasbak. Ik keek naar mijn spiegelbeeld, en zuchtte. Snel ging ik nog even met mijn handen door mijn haren, maar mijn hele lichaam verstijfde toen ik een persoon zag bewegen in het spiegelbeeld van de spiegel. Langzaam draaide ik me om, en kwam wel heel dichtbij het gezicht van die persoon, ik stapte snel wat achteruit, en keek naar weer naar boven. Er zat een gemene grijns op de lippen van deze man, en zijn ogen twinkelde. Zijn donkere, krullige haar zat onder de gel, een lichte baard op zijn kin, terwijl hij me van top tot teen uitgrondig bekeek, waardoor zijn grijns alleen maar breder werd.
Ik stapte nog wat naar achter, maar voelde nu de aanwezigheid van de wasbak, wat betekende dat ik nu met mijn rug tegen de wasbak aan was geduwd, met de man maar een paar meter voor me. Nou, lekker is dat.
"En, wat doet zo'n mooi meisje zo alleen hier op dit feest?", vroeg de engerd, en keek me recht in mijn ogen.
Komop Selena, verman je.
"Ik, uhm, ik heb een vriendje," zei ik snel, "hij kan hier elk moment zijn."
Zijn grijns verzakte een beetje, maar kwam daarna weer terug, gemener en sluwer.
"Hmm, maar jij ziet er wel uit als een meisje die graag lol wil hebben. Wat als je lieve vriendje hier niet achter komt?" Ik slikte de brok weg die zich zonet bevond in mijn keel, en rechte me rug.
"Ga alsjeblieft weg." De man lachte alleen maar harder door mijn zwakke poging om hem af te schrikken, en drukte me tegen mijn schouders tegen de wasbak aan. Ik keek vlug om me heen om te zien of er misschien iemand was om me te helpen, iemand die mijn schreeuw zou horen, maar er was niemand.
De man's hoofd kwam steeds dichterbij, en ik sloot mijn ogen. Ik voelde zijn adem dicht bij mijn oor, en probeerde mij hoofd weg te draaien, maar hij pakte mijn hoofd ruw vast voordat ik de kans had.
Alles gebeurde zo snel. Het ene moment zat de vieze man nog dicht tegen me aan, op het punt me te zoenen, en nu lag hij op de koude tegels van de toiletten, met zijn knieën opgetrokken naar zijn maag.
Geschrokken keek in naar de man, wiens gezicht bleek was van de pijn, die kreunend op de vloer lag. Ik voelde een klopje op mijn schouders, en draaide me om naar degene die de man had geslagen. Voor me stond dezelfde blonde jongen die bij de bar tegen me gepraat had, met een bezorgd gezicht.
"Gaat het wel?", hij hield me stevig vast bij mijn schouders, en keek me recht in mijn ogen. Mijn ogen keken even naar de man op de grond, maar daarna weer naar de jongen, en ik glimlachte naar hem.
"Ja, ik ben oke, hij heeft niks gedaan."
Even keek de jongen opgelucht, en hij liet zijn handen weer langs zijn lichaam vallen.
"Goed,dat is goed.", mompelde hij, en hield toen mijn hand vast, en sleepte me uit de toiletten. Verbaasd dat hij mijn hand zo stevig, en plotseling, vastpakte, liep ik achter hem aan.
Ik stopte even, en omdat hij mijn hand nog steeds vasthad, stopte hij ook, en draaide zich om naar mij.
"Wacht, ik weet je naam niet eens." De jongen glimlachte even naar me, en zei: " Stephen."
Ik glimlachte terug. "Selena." Hij ging weer lopen, en samen liepen we weer naar de bar toe.
----------------------------
Wheeeeeh nieuw hoofdstuk! Het volgende hoofdstuk zou nog een beetje van het feest zijn. (:
Vote/read/comment 😘❤😍
JE LEEST
One Way
Teen Fiction'We weten niet hoe we dit het beste moeten zeggen', zei ze, en bij we keek ze weer naar mijn vader, die nerveus aan zijn stropdas zat te trekken. 'Nou, ik weet zeker dat ik het wel aankan, ik bedoel, zo erg kan het toch niet zijn?', vroeg ik mijn...