Verborgen in de kussen keek ik naar het witte plafond. Beneden hoorde ik mijn ouders hard discussiëren. Kreunend wreef ik over mijn voorhoofd, en keek naar de witte klok die aan de muur hing, tikkend bij elke seconde. Half twee. 'S nachts.
Ik hoorde mijn deur zachtjes opengaan, licht krakend. Ik keek op naar het geluid, en zag mijn moeder leunend tegen de muur staan, in de deuropening.
"Ja?", vroeg ik haar. Ze gaf me een zwakke glimlach, en ging naast me zitten op mijn bed. Ik voelde het zachte matras inveren, en keek omhoog naar mijn moeders gezicht. Haar mondhoeken waren nog steeds licht opgetrokken in een kleine glimlach. Haar wenkbrauwen waren een beetje opgetrokken, alsof ze medelijden met me had, en ze wreef zachtjes over mijn been.
"Het spijt me lieverd", sprak ze, en ik keek naar mijn handen die losjes in mijn schoot lagen. Nog steeds wreef haar kleine hand over mijn gespannen been, en ik keek weer naar op. Ik zuchtte, en zei tegen haar: "Ik weet het mam. Maar 'het spijt me' zeggen betekent niet dat ik niet meer naar die kostschool moet".
Mijn moeder knikte, langer achter elkaar. "Ik kan je verzekeren dat je het leuk gaat vinden", met een kleine lach,"maar waarom ik hier eigelijk kwam, is om te zeggen dat ik met je vader heb gepraat."
Ik schoof iets naar achter, zodat ik rechter tegen mijn bed aanzat.
"We willen een compromis met je sluiten. Als, en met als bedoel ik dat je het wel moet proberen, als je het na het eerste semester niet leuk vind op die school, mag je weer terug komen naar California, naar deze school."
Ik klapte in opwinding mijn handen hard tegen elkaar, en mijn mondhoeken krulde zich op in een grote lach. Mijn moeder schudde lachend haar hoofd, en begon weer te praten: "Maar bedenk je wel dat je het echt moet proberen. Een kostschool is helemaal niet zo erg, lieverd."
Ik kreunde. "Het zal zeker niet zo erg zijn als was ik er van maak, maar het is gewoon niks voor mij." Mijn moeder streek haar rok glad, nadat ze was opgestaan, en draaide zich nog een keer om voordat ze naar de deur liep.
"Dat weet ik nog niet zo zeker, meid." Ik trok mijn wenkbrauw op, maar mijn moeder was al weg. Ik zakte wat verder in mijn bed en dacht een tijdje na over wat mijn moeder net gezegd had. Een kostschool? Iets voor mij?
-^-
"Selena, kan je de jam aangeven?". Met mijn vrije hand reikte ik naar de aardbeien jam, en gaf hem aan mijn vader. Zwijgend kauwde ik op mijn toast, terwijl ik Jake aan het sms'en was.
Message from Jake:
Zijn ze nog steeds boos?
Met mijn duimen typte ik snel een antwoord, en verstuurde hem naar Jake:
Jup. Gister wel een beetje uitgepraat met mijn moeder, maar mijn vader is nog steeds 'teleurgesteld' in me. Mijn moeders worden, niet die van mij. Geen idee waarom hij teleurgesteld zou zijn in mij.
Even legde ik mijn mobiel weg op de tafel, en nam een klein slokje van mijn water dat in een groot glas op tafel stond.
"Dus ik zei tegen hem, als je nu niet je best gaat doen-,". Mijn vader werd onderbroken door een trillend geluid. Twee hoofden keken mijn kant op toen ik mijn mobiel oppakte, en zag dat ik een berichtje had. Ik keek op van mijn mobiel en gaf mijn ouders een glimlach, waardoor ze weer met elkaar gingen praten, en ik kon kijken naar mijn berichtje van Jake.
Message from Jake:
Je gaat toch nog wel vanavond hé?
Ik zuchtte luid. Shit, het feest, helemaal niet aan gedacht. Zoals elk jaar, houd Travis, een van de team maatjes van Jake, die aan Football doet, een groot feest. Drank, muziek, alles. Zijn broers studeren al, en die helpen altijd voorbereiden, en nodigen ook sommige mensen uit. Dus, iedereen is dronken, het huis is een troep, en het stinkt er naar alcohol en kots. Typical high school party.
Omdat ik met dat kostschool aan me hoofd zat, heb ik het niet meer gevraagd aan mijn ouders, al vinden ze het normaal oké. Maar ik vrees deze keer niet,
Ik schraapte mijn keel,waardoor ik de aandacht van beide mijn ouders kreeg.
Ze keken allebei mijn kant, wachtend te ik zou spreken.
"Jullie weten dat Travis elk jaar een feest geeft, toch? Niet zo groot, een paar mensen." Loog ik tegen mijn ouders. Het moest, anders maakte ik al helemaal geen kans meer.
Beide knikte ze, mijn moeder met een glimlach, mijn vader met een serieus gezicht.
"Daar mag ik toch wel heen?". Ik gaf ze mijn meest lieve lach, hopen dat dit het ijs zou breken.
"Absoluut niet."
"Natuurlijk lieverd.
Beide keken ze elkaar aan. Ik zelf ook.
"Waarom? Omdat ik eergisteren voor mezelf opkwam?", vroeg ik boos aan mijn vader. Boos keek hij naar mij, maar mijn moeder legde snel een hand op mijn vaders arm, waardoor hij naar haar keek. Nadat ze een tijdje elkaar aangekeken hadden, en ik aandachtig had gekeken, pakt mijn vader zijn servet op, veegde zijn mond af, en stormde de kamer uit, waardoor ik hem met open mond nakeek.
"Lieverd, je mag gaan naar dat feest, ik praat met je vader. Maar wees alsjeblieft netjes tegen je vader, en kom niet te laat thuis.", zei ze tegen me, voordat ze ook van tafel stapte, en haar man achter na liep, en mij achterliet in mijn eentje aan de eettafel.
Message to Jake:
Jup, ik kom.
------------------------------------------
Ik heb geen idee of dit een kort hoofdstuk is, sorry als het wel zo is ! Volgende hoofdstuk is het feest (: PARTY WHOOP WHOOP.
vote/read/comment 😘❤😍
JE LEEST
One Way
Teen Fiction'We weten niet hoe we dit het beste moeten zeggen', zei ze, en bij we keek ze weer naar mijn vader, die nerveus aan zijn stropdas zat te trekken. 'Nou, ik weet zeker dat ik het wel aankan, ik bedoel, zo erg kan het toch niet zijn?', vroeg ik mijn...
