Sesinde Kayboldum | Taylena

➡️1⬅️

I'll never forget you
Seni asla unutmayacağım
And you'll always be by my side
Ve her zaman benim yanımda olacaksın
From the day that I met you
Seni tanıdığım günden beri
I knew that I would love you till the day I die
Seni öleceğim güne kadar sevmek isteyeceğimi biliyordum  

Zara şarkının provalarını bitirdiğinde herkes memnun olmuş sesler çıkardı ve onu tebrik etti. Gerçekten sesi çok hoştu. Müzik piyasasına yeni atılmış,yetenekli ve şirin bir kız için şarkı yazmış olmak beni gerçekten mutlu ediyordu. İleride hak ettiği yerde olacağından emindim. 

Zara tebrikleri kabul ettikten sonra benim yanıma gelip ona destek olduğum için teşekkür etti. Dediğim gibi bu benim için gururlu bir şeydi. 

Zara ve ekibi her ne kadar şarkıyı beğenmiş olsalarda benim ekibim aynı şeyi düşünmüyordu anlaşılan. Stüdyodan çıkıp,arabaya bindiğimizde Aleen'ın yüz ifadesinden bunu anlayabiliyordum. Herkesin yüzünde bir hoşnutsuzluk vardı. Onların konuşmayacaklarını anladığımda ben konuşmaya başladım.

''Evet,sizi dinliyorum millet?'' dedikten sonra hepsinin yüzünde teker teker bakışlarımı gezdirdim. Kısa bir süre Tom ve Aleen göz göze geldikten sonra, göz temasıyla Tom'un konuşmasına karar verdiler. 

''Bak Taylor, senin inanılmaz yetenekli bir söz yazarı olduğunu hepimiz biliyoruz. Şimdiye kadar yazdığın şarkılar yaşın için çok büyük bir yetenek. Bunları söylememize gerek bile olmadığını sende biliyorsun...''

Gözleriyle devam etmesini söylermiş gibi Aleen'a baktığında bende ona döndüm.

''Ama bugünlerde sanki ilhamını kaybettin. Eskiden çoğu ünlü sanatçı senden şarkı almak için sıraya giriyordu şimdi ise 'belki başka bir albümde' gibi ucuz yalanlarla reddediyorlar. Kendine biraz çeki düzen vermelisin. Belki de tatile çıkmalısın, dinlenmelisin.''

Kafamı sallayıp hiçbir şey söylemedim. Haklılardı. Bugünlerde kendimi çok bitmiş hissediyordum. Yazmak içimden gelmiyordu. Sanki yeteneğimi kaybetmişim gibiydi. Bu beni ölümüne korkutuyordu ve bu korku beni daha da engelliyordu. Kısır bir döngünün içindeydim. Belki de dedikleri gibi biraz dinlenmeliydim. Yetenek kaybedilmezdi sadece körelirdi. Belki de benimde biraz körelmişti. Kafamı, kendimi, kelimelerimi dinlendirebilirsem, bu yorgunluk ve beraberinde yarattığım korku hissinden kurtulabilirdim. 

Ben konuşmayınca Tom tekrar araya girdi.

''Bunları senin iyiliğin için söylediğimizi biliyorsun değil mi?''

''Tabi ki biliyorum çocuklar ve haklısınız. Bilmiyorum,kendimi bitkin hissediyorum. Belki de dediğiniz gibi biraz kendime zaman ayırmalıyım.''

''Kesinlikle T.''

''Pekala, o zaman bir süre burada kalayım ve evde vakit geçireyim. Daha sonra gerçekten kendimle kalabileceğim başka bir yere giderim.'' 

''Telefonunu da evde bırakarak'' Aleen'ın kaşlarını kaldırmış yüzüne bakıp güldüm ve kafamı olumlu anlamda salladım. 

Telefonumu evde bırakıp sadece kendim,kedilerim ve kalem-kağıtlarım ile güzel bir tatile çıkabilirdim. 

Not: Taylor bu hikayede şarkıcı değil sadece söz yazarı.  

Bir de eğer baştaki şarkıyı merak ederseniz Zara Larsson,MNEK -Never Forget You