GERİ DÖNÜŞ

Bölüm 14

"Yürümeyi öğrenmiş kızımın peşinde koşuyordum yine.. Evet kızım büyümüş 1 yaşına gelmişti...
Umut... çok seviyorduk onu.. benden 3 ay sonra Naza doğum yapmıştı...ama hâla inanamıyorum. Cinsiyet derdine düştüğünden doktoru hiç konuşturmamıştı. Cinsiyetini doğumda öğrenmişti. Daha doğrusu cinsiyetlerini... ikizleri olmuştu. Biri kız biri erkek.. Yağmur ve Toprak.. Yavuz ve Yağız 2 yaşına gelmişlerdi..."

Sungurlar yine görevden göreve koşuyorlardır. Botan , Cemal ve Yusuf örgütlenip Sungurların karşılarına çok büyük bir düşman olarak çıkmışlardır. Çok zorluyolardır. Görev tehlikeli olduğu için kadınları almamışlardır.

Aslı'dan " Şahin'im yine yok..2 gündür gelmediler . Şu Yusuf başımıza bela oldu..rahat bırakmıyor. Oğlum yine beni çağırıyor."anne mam" artık derdini anlatabiliyordu."

Aslı: hadi gel oğlum mama yiyelim.

Yağız: anne ..baba?

Aslı : baba işte..gelicek....
...

Havin, Naza , Zeynep ve Zelal de aynı durumdadır. Merakla gelmelerini bekliyordur.
...

Cemal: ne kadar güçlü olduğumuzu anlamışsınızdır artık.

Botan: infaz ekibini hazırlayın. Der ve giderler.

Yusuf : görüşücez bakalım...der ve o da gider.
Yarım saat sonra hepsini dışarı çıkıp dizlerinin üstüne çöktürürler. İlk Emre'yi infaz edeceklerdir. Emre'yi karşılarına getirirler.

Şahin : hayır bırak onu..bırak.

Serdar: dokunma lan ona

Botan hiç birini dinlemez ve beklemeden göğsüne doğru ateş eder.
( ben de sürekli Emre'yi vuruyom ya )

Doktor : emre..Hayır.

Şahin hemen arkasındaki adamdan kurtulmaya çalışır. Ama adam silahla başının arkasına vurur.

Serdar: bu yanınıza kalmaz lan !

Hep beraber destek verirler. Cemal ve Yusuf kaçar ama Botan kaçamaz.

Serdar: ecelin benim elimden olucak demiş miydim?Aslında pek bir şey fark etmiyor. Der ve kafasına sıkar.

Şahin ve Doktor Emre'nin yanına koşarlar.

Şahin : Emre dayan kardeşim. .

Doktor : kurşun kötü yerde..aga hadi çabuk araca taşıyalım.

Emre 'yi dikkatlice araca taşırlar ve arkasına yatırırlar.

Emre : Ş-şa-hin.

Şahin : konuşma yorma kendini

Emre: dinle..e -ğer bana bir şey olursa

Şahin : hayır sus!

Emre: Ha..vin ve u umut sana emanet. ..der ve gözlerini kapatır. ..
...

"Aradan 1 saat geçmişti. Çok uzun bir 1 saat. Emre'yi hemen ameliyata almışlardı. Ölmezdi dimi...ölemezdi. Havin, Umut onlar vardı. Umut'la yaşayacakları çok güzel günler vardı daha. Bayılmadan , gözlerini kapatmadan önce son sözleri onlar olmuştu. Onları bana emanet etmişti. Onlara nasıl derim. Kocan..baban öldü diye. Hem o ayı gibi ona bir şey olmaz ki. Havin ve Aslı duyar duymaz gelmişti. Havin ağlamaktan helak olmuştu. Aslı'm ağlama diyordu ama onunda elinden bir şey gelmiyordu ki."

Aslı: Şahin sen de üzülme nolur iyileşir bak gör.

Şahin : bilmiyorum Aslı'm bilmiyorum...çok kötüydü.