İLK GÖRÜŞTE NEFRET

30.bölüm : Aşk bencildir

Multide - Veni, vidi, vici, VİNİ :D

Multide - bölümün şarkısı;
Model = Antidepresan gülümsemesi

Serenay Topçu

Sara bize bakarken. İçimde kahkahalar atıyordum. Cidden bana inanıp evine almıştı. Salak bu kız ha. Oynadığım oyunu belli etmemek için Nara'yı ne kadar istemesemde üstümde yana attım. Ve hemen ayağı kalktım. "Serenay..." dedi Sara'mız çaresiz bir şekilde. Ah çokta umrumdaydın sarı çiyan! "Sara açıklaya-" sözümü kesmemi sağlayan şey Sara'nın tokatıydı. Sen görürsün bana tokat atmak neymiş! "Sana inanmıyorum Serenay! Be-ben sana güvendim! Hani Ayaz'ı seviyodun." Diye çirkefleşince sinşrim bozuldu. Ama belli etmedim. "Ayaz'ı seviyorum zaten. Eve geliyodum ben. Nara'yla kapıda karşılaştık. Çok içmişti. Durduk yere dudağıma yapıştı bırakmadı." Diye suçu Nara'ya attım. Maksat; Sara Nara'ya kızıp affetmesin. Ve plan tamam. Sara ışık hızıyla neredeyse, evden çıktı. Nara'ya baktığımda uyuduğunu gördüm. Aslında, Nara'yı seviyorum. Belki. Sadece Sara'dan intikam almak için yapıyorum. Şimdi diyeceksiniz Sara'dan ne istiyon kızım! Söyliyim; düğünümü mafetti. Çocukluk aşkımı elimden aldı..defalarca yalan söyledi. Ne yapmadı ki. Siz olsanız ne yapardınız. Benim yerimde olsanız. Tamam 'bencil' diye bilirsiniz bana ama ben aşkım için savaşıyorum. Hem aşk bencildir. Ben Nara'ı seviyordum...

yada sırf Sara'ya inat olsun diye yapıyorsun! Diyen iç sesime umursamayıp yere attığım sarhoş Nara'ma baktım. Nara'yı kaldırıp odasına götürmeye çalıştım. Çocukta kas mas yok ama dana gibi ağır maşallah! Şimdi siz bana sorcaksınız 'sen danamı kaldırdın nerden biliyon ağırlığını?' Diye. Bilmiyorum. Sadece ağırdır diye umuyordum. Her neyse...

Nara'yı odasına çıkarıp yatağına yatırdım. Tam odadan çıkacaktım kolumu tutup o tatlı sesiyle "gitme..." dedi. Tabi ben bu sese nasıl kıyayım? Yanına yattım hemen (yazardan; tam bir sürtük kdkfkfk) ve göğüsüne başımı yaslayıp uyumaya çalıştım.

★☆★

Sara Yıldırım

Onları öyle gördüğümde canımım nasıl yandığını bilemezsiniz. Serenay böyle bir şey nasıl yapar ya! Benim Nara'ya aşık olduğumu bile bile! Oda Ayaz'a aşıktı, yalanmıydı yani... Acaba tekrar Nara'yı kazanmak için mi böyle bir şey yaptı?!

"Allah benim belamı versin! Serenay'a güvenmekle en baştan hata yaptım zaten!"diye kendime kızdım. Ciddi anlamda malım! Gebertin beni ya! Ölüyim ben!

Üstümde Pijamalarla sahile inip bir banka oturdum. Bir kaç saat öylesine denizi izledim. Güneş ufuktan gözükmeye başladığında güneşin doğuşunu izledim.

Sonra ayağı kalkıp son kez ufuğa baktım. Gökyüzü ve denizin birleştiği yer. O güzel manzarayı ortaya çıkaran yer. O kadar güzeldi ki denize atlayıp ufuğa kadar yüzesim geldi. Ama biliyorumki ufuğa hiç bir zaman ulaşamayacağım. İmkansız bir şey. Gökyüzü olasım geldi. Gece olunca yıldızlarımı denize döküp sabah olunca denizle bakışmak istiyordum. Yada deniz olup hiç bitmemek... Ben imkansızı istiyordum.

Lan ben Şair olmuşum haberim yok! Vay anassını! Ben gidiyom ya! Eve vardığımda anahtarı almadığım için kendime kızdım. Kapıyı çalıp beklemeye başladım.

Lan madem kapıyı çaldın niye bekliyon. Kaç, git polisler gelecek şimdi!

Diye salaklaşan iç sesime sabır çekip (fesat time) susması için ağızının ortasına bir tane geçirdim. Artık nasıl yaptıysam onu.

Kapı açıldığında sinsirella'yla karşılaştım. Yanaklarını sıkıp kucağıma aldım. Sonra ayağımla kapıyı kapattım. Odama gitmek üzere merdivenleden çıktım. Nara'nın odasının kapısının açık olduğunu görünce yaklaşıp kapıdan içeri kafamı Sokup içeride ne olduğuna baktım. Kucağımdaki sinsirella'yı-ismini unuttum aq-yere bırakıp hiç birşey göremediğim için odaya yavaşça girip yatağa baktım. Ve Nara ve Serenay'ı birbirine sarılmış bir şekilde uyurken buldum.

Gözlerim anında yanarken kendimi tutup göz yaşlarımın akmasını engellemeye çalıştım.

Allah'ım bana yardım et! Daha fazla bu acıya katlanamıyorum.

Serenay'a da kızamıyorum zaten. Nara onun çocukluk aşkı. Ben sonradan gelmeyim. Of! Kendimi çok aciz hissediyordum. Hemen odadan çıkıp kendi odama girdim. Yatağa oturdum. Sinsirella'da arkamdan girdi. Yanıma gelip elini uzattı ve yanağımı okşamaya başladı. Ben ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. "Ağlama..." dedi fısıltı bir şekilde. Sesi titremişti. Ağladığımı o zaman fark ettim.

Hemen göz yaşlarımı yanağımdan silip sinsirella'yı kucağıma aldım. "Ağlamıyorum kuzum." Dedim. Oda destek olurcasınas kollarını bana sardı. Bende kollarımı beline sardım.
Sanki hiç doğmadan ölen, bebeğim gibi... Öyle güzel histiki bu...

♡♥♥♥♥♡♥♥♥♥♡♥♥♥♥♡♥♥

Nasıl olmuş?

Yeni bölüm yazmayı geciktirdim. Özür dilerim.

Okuldan dolayı bölüm yazamadım.