Όταν τα ετερώνυμα έλκονται.

Τα φαινόμενα απατούν.

Το μάθημα επιτέλους τελειώνει και μαζί με την Άννα και τα κορίτσια πηγαίνουμε στην τραπεζαρία να φάμε.Παίρνουμε το φαγητό μας και καθόμαστε σε ένα τραπέζι.Καθώς μιλάμε με τα κορίτσια για την ημέρα μας..το μάτι μου πέφτει στον Στέλιο που κάθεται στην παρέα του Γιώργου.Παράξενο!Από που και ως που;Με κοιτάει και μου χαμογελάει ανταποδίδω και γυρίζω το κεφάλι μου πάλι στα κορίτσια.

''Ρε σεις ο Στέλιος κάθεται με την παρέα του Γιώργου.''Λέω.
''Ε πάντα εκεί καθόταν.Είναι ξάδερφος του.''Λέει η Σταυρούλα.
''Εσύ όλα αυτά πως τα ξέρεις;''Την ρωτάω με απορία.
''Γιατί μήπως ο αδερφός μου κάνει παρέα με τον Γιώργο;''Με ρωτάει ειρωνικά.
''Ααα ναι σωστά.''Της λέω.Ο αδερφός της είναι ο Γιάννης.Ναι ναι..δεν μοιάζουν;Καρά μπαμ κάνει αφού και τα δύο χαζά είναι.Δεν πολύ μιλάνε στο σχολείο αυτοί..δεν καταλαβαίνεις ότι είναι αδέρφια μόνο που μοιάζουν λίγο..
''Και εγώ γιατί δεν τον είδα ποτέ;''Ρωτάω.

''Γιατί κάνει και με άλλους παρέα.''Λέει η Σταυρούλα.
''Αχαμ''Λέω.
''Θα μάθω γι'αυτόν από τον Γιάννη.''Λέει.ΩΧ ΚΑΗΚΑΜΕ..
''ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ!!!''Της λέω.
''Ναι ρε ο αδερφός μου είναι τόσο χαζός που δεν θα το καταλάβει.''Λέει και συνεχίζει να τρώει.Κοιτάζω τα κορίτσια και γελάμε.
''Γιατί κούκλαμ εσύ τι είσαι;''Λέω.
''Έξυπνη..''Λέει και κρατάω το γέλιο μου.
''Λοιπόν τι θα κάνουμε το απόγευμα;''Ρωτάω.
''Κοίτα το ζώο κατευθείαν αλλάζει θέμα..''Λέει η Σταυρούλα ενώ γελάει.
''Τι θες να κάνω;''Την ρωτάω.

''Εγώ λέω να πάμε για καφέ.''Λέει η Άννα και συμφωνούμε όλες.
Φάγαμε και ανεβήκαμε στα δωμάτια μας.Καθήσαμε για λίγο και μετά αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε.

''Ρε Άννα εσύ πήρες το πουλόβερ μου το μπορντό;''Την ρωτάω.
''Όχι ρε!!!Δεν το είχες δανείσει στην Δέσποινα;''Με ρωτάει και θυμάμαι πως όντως το δάνεισα στην Δέσποινα.Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω στο διάδρομο.Καθώς κατευθύνομαι για το δωμάτιο της Δέσποινας ακούω τον Στέλιο να με φωνάζει.Γυρίζω και τον αντικρίζω.

''Τι;''Ρωτάω.
''Τι θα κάνεις το απόγευμα;''Με ρωτάει.

''Θα πάω για καφέ με τα κορίτσια.Γιατί;''Ρωτάω.

''Να ήθελα να πάμε μαζί για καφέ..να σε γνωρίσω καλύτερα. ''Μου λέει..και το σκέφτομαι..Γιατί όχι;
''Ναι,τι ώρα;''
''6:30 θα σε περιμένω κάτω.Τα λέμε.''Λέει και φεύγει.
Τρέχω γρήγορα στο δωμάτιο της Δέσποινας για να πάρω το πουλόβερ μου..έχω μόνο δέκα λεπτά.Χτυπάω την πόρτα και η Δέσποινα μου ανοίγει..είναι με την πετσέτα η καημένη..Μπαίνω μέσα το δωμάτιο άνω κάτω από τα ρούχα.

''Τι έγινε;;;''Με ρωτάει.

''Εμ θέλω το μπορντό μου το πουλόβερ ρε.''Της λέω.

''Ααα πάνω στο κρεβάτι είναι πάρτο.''Λέει.Κοιτάω το κρεβάτι αλλά με τα ρούχα που έχει πως να το βρω;Αρχίζω ψάχνω και το βρίσκω...Το παίρνω και τρέχω για το δωμάτιο μου.Ντύνομαι,βάφομαι,ισιώνω τα μαλλιά μου βάζω παπούτσια και κατεβαίνω κάτω.Αχ τόσο όμορφος..Κάθεται σε ένα παγκάκι και παίζει με το κινητό του.Φοράει ένα τζιν και από πάνω ένα αντιανεμικό μπουφάν.Τον πλησιάζω και αυτός σηκώνεται.

''Είσαι πολύ όμορφη.''Μου λέει και με αγκαλίαζει.

''Ευχαριστώ και εσύ.''Λέω.

''Πάμε;''Με ρωτάει.