Όταν τα ετερώνυμα έλκονται.

Απαγωγή;

Και έτσι λοιπόν περνούσαν οι μέρες.. εδώ και τρεις μήνες δεν έγινε κάτι διαφορετικό.. Το μόνο κακό είναι πως είμαι συνέχεια στα μαχαιρια με τον Γιώργο και δεν το βλέπω καλά το πράγμα.. Με τον Άλεξ δεν μιλάμε εδώ και κάτι βδομάδες.. Η συμπεριφορά του έχει αλλάξει αρκετά προς το χειρότερο θα έλεγα και αρχίζω να πιστεύω πως είχε δίκιο ο Γιώργος.Όλα τα παράξενα σε μένα θα συμβαίνουν;Βασικά η σημερινή μέρα μεχρι στιγμής είναι απαίσια μαλωσα με τον Γιώργο το πρωί και έφυγε από το σπίτι και ο Άλεξ ξαπλώνει στον καναπέ και βλέπει τηλεόραση.Το θέμα είναι πως θέλω να πάω για ψώνια και πρέπει να του ζητήσω να με πάει με το αυτοκίνητο.. Έτσι κι'αλλιώς δεν έχει να κάνει τίποτα..είναι και απόγευμα..
"Αλεξ;"
"Λέγε"Λέει ξερά.
"Μπορείς να με πας στα μαγαζιά; "Τον ρωτάω.
"Πάνε με το αστικό"Λέει και στριφογυριζω τα μάτια μου.
"Έλα ρε Άλεξ σε παρακαλώ."Τον παρακαλάω μπας και συγκινηθεί.
"Καλά καλά"Λέει και τρέχω γρήγορα να ετοιμαστώ.. Αφού ετοιμάζομαι βγαίνω έξω και μπαίνω στο αυτοκίνητο όπου με περιμένει ο Άλεξ.
Σε όλη την διαδρομή δεν έβγαλε λέξη από το στόμα του..δεν φαίνεται να έχει και πολύ όρεξη αυτές τις μέρες.Σταματάει έξω από τα μαγαζιά και περιμένει να κατέβω για να φύγει.
"Θέλω ακόμη μία χάρη."Του λέω και με κοιτάζει απειλητικά.
"Θα μου κάνεις παρέα; "Τον ρωτάω όσο πιο γλυκά μπορώ.Με κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα και σβήνει την μηχανή του αυτοκινήτου.. Βγαίνω από το αυτοκίνητο χαρούμενη και τον περιμένω.Μόλις κατεβαίνει τον πιάνω αγκαζέ και μπαίνω στο πρώτο μαγαζί που βλέπω.. γεμίζω τα χέρια μου κρεμάστρες με ρούχα και ο Άλεξ απλά με κοιτάζει.
"Λοιπόν.. Εσύ θα κάτσεις στην καρέκλα και θα λες γνώμη. "Λέω ενώ του δείχνω την καρέκλα και μπαίνω στο δοκιμαστηριο..Πρώτα δοκιμάζω ένα μπορντο φόρεμα μέχρι το γόνατο με ανοιχτό μπούστο και αρκετά κολλητό.. Βγαίνω έξω και βλέπω τον Άλεξ να μιλάει στο τηλ κάπως ανήσυχος. Δεν με κοιτάζει καν..κάνω πως καθαρίζω τον λαιμό μου και τότε γυρίζει και με κοιτάει.. Έχει κολλήσει τα μάτια του πάνω μου ενώ με κοιτάζει απο πανω μέχρι κάτω..
"Τι έχεις να πεις;"Τον ρωτάω.
"Εμ Σιμο πρέπει να κλείσω θα σε πάρω μετά.. "Λέει στον φίλο του και κλείνει το κινητό.
"Εμμ.......κοίτα...."Προσπαθεί να βρει τα λόγια του και εγώ γελάω.
"Σεξυ"Καταφέρνει να πει τελικά και εγώ μπαίνω ξανά στο δοκιμαστηριο.Δοκίμασα τόσα ρούχα αλλά κανένα δεν του άρεσε όσο το πρώτο.. και έτσι το αγόρασα.Μόλις βγαινουμε από το μαγαζί τον ρώτησα αν θέλει να κάνουμε μια βόλτα και συμφώνησε..εγώ δεν σταματάω να κοιτάζω βιτρίνες μέχρι που κολλάω πάνω σε μια..
"Τι υπέροχο φόρεμα"Λέω καθώς κοιτάζω ένα μαύρο και μακρύ φόρεμα στην βιτρίνα.. κοιτάζω την τιμή και κοντεύω να πάθω ανακοπή. 150€;
"Αρκετά ακριβό."Λέω απογοητευμένη και συνεχίζω να περπατάω ενώ αυτός με ακολουθεί.
"Εμ σε αυτήν την πολυκατοικία στον 3ο μένει ο Σίμος..θα περιμένεις να πάω να μου δώσει κάτι;"Με ρωτάει και δέχομαι.
Έχει βραδιάσει και έχει βγάλει αρκετό κρύο.. λογικό.. Δεκέμβρης μήνας.. σε δύο βδομάδες έρχονται τα Χριστούγεννα και όλα γύρω είναι στολισμένα.. Μόλις πάω σπίτι θα στολισω και εγώ το δέντρο μου..σκέφτομαι..από τις σκέψεις μου με βγάζει ένας άγνωστος τύπος ο οποίος με πλησιάζει γρήγορα.
Με πιάνει από το μπράτσο και μου ψιθυρίζει στο αφτί..
"Αν βγάλεις αχνα θα σε σκοτώσω. Στο ορκίζομαι!"Λέει ο φαλακρός Τύπος και μου δείχνει διακριτικά το όπλο του.
Έχω χεστει πάνω μου στην κυριολεξία τρέμω ολόκληρη αλλά  δεν μπορώ να κάνω κάτι.. κοιτάζω επίμονα την πόρτα της πολυκατοικίας ενώ με τραβαει και με βάζει στο αυτοκίνητο. Εκεί μέσα ακριβώς δίπλα κάθεται ένας γεροδεμένος τύπος ο οποίος μου βάζει κάτι στα μούτρα και όλα μαυρίζουν.