Όταν τα ετερώνυμα έλκονται.

Δεν πάμε καλά..

"Ο Γιώργος πως και δεν πήγε μαζί με τον Τάσο;"Με ρωτάει η Άννα.
"Δεν φαίνεται να έχει και πολύ όρεξη."Λέω.
"Ποιος;"Ακούω την φωνή του Γιώργου.
"Εσύ."Του λέω.
"Μια χαρά είμαι..Τώρα θα πάω και εγώ μαζί τους."Λέει ενώ βάζει μπουφάν.
"Ωραία!"Λέω.
"Θες να πάμε και εμείς για καμία μπύρα;"Με ρωτάει η Άννα.
"Πάμε ρε.."Της λέω.Σηκώνομαι και πάω και ντύνομαι.. βάζω παπούτσια και μπουφάν και φεύγουμε όλοι μαζί.Ο Γιώργος δλδ έφυγε μόνος του.
"Θα με περιμένεις στο πάρκο να πεταχτώ στο σπίτι να πάρω λεφτά;"Με ρωτάει η Άννα και δέχομαι. Πηγαίνω στο πάρκο το οποίο είναι λίγο πιο κάτω απο το σπίτι της..Βλέπω κάποιον να κάθεται σε ενα παγκάκι..Τον προσπερνάω και πάω να κάτσω στο δίπλα.
"Εμα;"Ακούω μία γνωστή φωνή.
"Άλεξ;τι κάνεις εδώ;"Τον ρωτάω καθώς τον πλησιάζω.
"Καλή ερώτηση. "Λέει και κάθομαι δίπλα του.Ποτό είναι αυτό στα χέρια του;
"Τι είναι αυτό;"Τον ρωτάω.
"Χυμουλης"Λέει ενώ πίνει μια γερή γουλιά.
"Ουαου! Ουίσκι.."Λεω και στριφογυριζω τα μάτια μου.
"Μάντεψε! Το βρήκες.. "Λέει ενώ χαμογελάει ειρωνικά.
"Καλε εσύ το έχεις πιει σχεδόν όλο!"Λεω καθώς το παρατηρώ καλύτερα.
"Μαλωσε με!"Μου λέει και χαμογελάω.
Βλέπω την Άννα που έρχεται..
"Καλώς την..Πως και από τα μέρη μας;"Την ρωτάει.
"Εμείς φεύγουμε..τα λεμε στο σπίτι."Του λέω και φεύγουμε γρήγορα.
Όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητο η Άννα ξεκινάει τις ερωτήσεις.
"Ουίσκι έπινε;"
"Ναι"
"Και γιατί δεν πάει να το πιει σε ένα μαγαζί ας πούμε;"
"Δεν ξέρω."
"Ο κόσμος δεν πάει καλά.. όντως δεν πάει καλά κάτι με αυτόν.. "Λέει και λέει ενώ εγώ σκέφτομαι την όλη φάση στο πάρκο.
"Ρε Εμα ξύπνα γαμω!Μιλάω!"Με φωνάζει και την κοιτάζω.
"Πας καλά;"Την ρωτάω νευριασμένη.
"Εσύ δεν πας καλα..στα χαμένα Είσαι!"Μου λέει και κοιτάζω έξω από το παράθυρο.
"Απλά σκέφτομαι."
"Τι;"
"Τι παίζει με αυτόν.. "Της λέω.
"Δεν μπορείς να καταλάβεις μέσα σε μια μέρα που τον ξέρεις."Μου λέει και σκέφτομαι πως έχει δίκιο.
"Έχεις δίκιο!Άσε που μου είπε ο Γιώργος να μην ασχοληθώ..δεν θέλω να μαλώνω πάλι μαζί του."
"Και καλά θα κάνεις!Δεν υπάρχει λόγος.. δεν είναι δικός σου αδερφός."Λέει και συμφωνώ.
Φτάσαμε στο μαγαζί και μπήκαμε μεσα..καθίσαμε σε ένα τραπέζι και παραγγείλαμε από μια μπύρα.
"Εσύ πως τα πας με τον Τάσο;"Την ρωτάω και αυτή χαμογελάει.
"Όλα τελεία..ευτυχώς!"Μου λέει ενθουσιασμένη.
"Χαίρομαι για σένα. "Της λέω.
"Είναι πιο καλός από ποτέ.. μακάρι να συνεχίσει έτσι ρε φίλε.."Λέει και χαμογελάω.
"Είναι καλό παιδί ρε."Της λέω.
"Και ο Γιώργος είναι.. "
"Και ο αδερφός του φαίνεται καλός.. "Λέω.
"Ε ρε κόλλημα με τον Άλεξ."Λέει και χτυπάει το μπούτι της νευρικά.
"Ρε μην είσαι κακια! "Της λέω.
"Δεν είμαι κακια..ειλικρινής είμαι!"Λέει και δεν μιλάω.
Καθίσαμε κανα 3ωρο και φύγαμε..με άφησε στο σπίτι και έφυγε.Η ώρα είναι 12 και έτσι ανοίγω σιγά την πόρτα γιατί παίζει να κοιμούνται..μπαίνω σιγά μέσα στο σπίτι και όλα τα φώτα κλειστά.. Παω να βγάλω το μπουφάν μου και ακούω φωνές.
"Αν ήρθες για να μου ξανά διαλύσεις την ζωή καλύτερα να φύγεις."Ακούω τον Γιώργο να λέει.
"Τα παραλες ρε Γιώργο!Άλλαξα σου είπα.."
''Ετσι μου είχες πει και πριν 3 χρόνια."
"Τώρα μιλάω ειλικρινά όμως. "
"Ναι..ξέρω!"
"Τι ξέρεις;"
"Ότι είσαι ο μεγαλύτερος ψεύτης.. Και επίσης ξέρω πως δεν ήρθες για καλό.Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε είχαμε μαλώσει άσχημα το θυμάσαι; "
"Το θυμάμαι και;Αυτό τι σημαίνει; Ότι πρέπει να κρατάμε μούτρα; Αδέρφια δεν είμαστε;"
"Αδέρφια μόνο με την έννοια της λέξεως."
"Χμμ..άλλαξες αδερφουλη..σκληρυνες!"
"Δεν πρέπει; "
"Όχι ο σκληρός της οικογένειας είμαι εγώ..εσυ είσαι ο γλυκούλης."Λέει ο Άλεξ και γελάει.
"Σοβαρεψου!Τέλος πάντων.. μείνει όσο χρειαστεί..αλλά μακριά από την Έμα το καλό που σου θέλω."Λέει ο Γιώργος και πεφτει ησυχία. Βγαίνω έξω από το σπίτι γρήγορα και σιγανά για να μην με ακούσουν. Περιμένω να περάσει Κανά 5λεπτο και χτυπάω το κουδούνι.Ανοίγει την πόρτα ο Γιώργος.
"Καλώς την!Μα καλά.. χωρίς μπουφάν βγήκες έξω; Χειμωνιασε πλέον.. "Μου λέει ο Γιώργος.Αμάν! Το έβγαλα και ξέχασα να το πάρω μαζί μου..τώρα Τι θα πω;
"Εμ Ναι φύγαμε βιαστικά πριν γι'αυτό. "Λέω και πηγαίνω στο δωμάτιο όπου εκεί βρίσκεται ο Άλεξ.Δεν τον κοιτάω καν παίρνω τις πυτζάμες μου και πηγαίνω στο μπάνιο να κάνω ένα ντουζ.Καθώς πέφτει το ζεστό νερό πάνω μου σκέφτομαι την συζήτηση των δύο αδερφών πράγμα που με τρόμαξε και με έκανε να ανησυχώ..όσο πάει οι ερωτήσεις μου γίνονται όλο και πιο πολλές και κοντεύω να σκάσω.Αλλά δεν με αφορά οπότε δεν πρέπει να με απασχολεί όλο αυτό. Κλείνω το νερό και τυλίγομαι με μια πετσέτα.. σκουπιζομαι και ντύνομαι.Βγαίνω έξω και πηγαίνω στο δωμάτιο.Εκεί είναι ο Γιώργος μόνος.. πάλι καλά δηλαδή και κλείνω την πόρτα.
"Όλα καλά; "Τον ρωτάω καθώς τον βλέπω κάπως σκεπτικό.
"Ναι μια χαρά..Πως τα πέρασες;"Με ρωτάει ενώ ξαπλώνω δίπλα του.
"Καλά μωρέ.. Εσύ;"
"Καλά!Εμ..συγγνώμη που σου μίλησα έτσι το μεσημέρι απλά το να δω τον αδερφό μου μετά από τρία χρόνια μου ήρθε πολύ ξαφνικό."Λέει και τον κοιτάζω.Ναι..να ήταν μόνο αυτό.
"Εντάξει μωρέ δεν πειράζει! Εγώ δεν έχω πρόβλημα ας κάτσει όσο χρειαστεί. "Λεω και χαμογελαει.
"Ευχαριστώ."Λέει και με παίρνει στην αγκαλιά του.
"Άντε να κοιμηθούμε γιατί αύριο και οι δύο δουλεύουμε."Λέω και κλείνω το φως.