Όταν τα ετερώνυμα έλκονται.

Και όμως..

Περπατάω στον δρόμο για το σχολείο..ειναι δέκα λεπτά δρόμος .Δεν με ενδιαφέρει αν θύμωσαν τα παιδιά.Ξερουν πως δεν θέλω ούτε να τον βλέπω και η Άννα έπρεπε να με ρωτήσει πρώτα και όχι να κάνει του κεφαλιού της.Το κινητό μου χτυπάει και το παίρνω στα χέρια μου.Αποκρυψη;Το σηκώνω και ακούω την φωνή του .

"Γιατί έφυγες;"Με ρωτάει.

"Αναρωτιέσαι κιόλας;"τον ρωτάω με ειρωνια.

"Πάνε στο πάρκο που είναι διπλα στο σχολείο ..ερχομαι."

"Όχι δεν θέλω!"Λέω και μου το κλείνει.

Αχχχχχ τα νεύρα μου.πρώτον γιατί με πήρε με απόκρυψη;και δεύτερον δεν θέλω να του μιλήσω.

Περνάω διπλα από ένα περίπτερο που είναι εκεί κοντά στο πάρκο και σταματάω Πλησιάζω και σκέφτομαι..Να πάρω η να μην πάρω;Θα πάρω χρειάζονται!Ζητάω τα τσιγάρα που καπνίζω και πηγαίνω στο πάρκο..βλεπω το παγκάκι και σκέφτομαι αν πρέπει να τον περιμένω από την άλλη έχω απορία να ακούσω τι θα μου πει.Τελικά αποφασίζω και κάθομαι.Αναβω ένα τσιγάρο και περιμένω .Καθως κοιτάω τριγυρω το μάτι μου πέφτει σε ένα ζευγάρι που φιλιούνται είναι λίγο μακριά αλλά φαίνονται .

"Ποιος ο λόγος;"Ακούω την φωνή του και πετάγομαι απτό παγκάκι ολόκληρη.

"Τι;"Τον ρωτάω και αυτός κάθεται δίπλα μου.

"Γιατί καπνίζεις;"Με ρωτάει.

"Ααα τώρα νοιάζεσαι κιόλας;Σοβαρά με συγκινείς πολύ."Λέω ειρωνικά και ξεφυσάει.

"Κόψε την ειρωνεία."Μου λέει και γελάω .

"Λες και ειμαι παιδί σου. .."Λέω ειρωνικά.

"Δεν είσαι παιδί μου αλλά κάνεις σαν παιδί ."Μου λέει.

"Εντάξει μπαμπάκα."Λέω και εκείνος αρπάζει το τσιγάρο απτό χέρι μου και το πετάει κάτω.

"Πας καλά μωρε;"Τον ρωτάω νευριασμένη.

"ναι εσύ όμως όχι."Φωνάζει και τα παίρνω .

"Μη φωνάζεις γαμωτο."Λέω και τον σκουνταω με πιάνει από τα χέρια και φέρνει το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου .

"Το ξέρω ότι με θες.."Μου ψιθυρίζει στα χείλια μου και ανατριχιάζω.Μένω ακίνητη και περιμενω την κίνηση του.Κολλαει τα χείλια του με τα δικά μου και με φιλάει ανταποδίδω για λίγο και τον σταματάω.

"Σε παρακαλώ..μη παίζεις άλλο μαζί μου.."Του λέω και εκείνος κολλάει το μετοπο του με το δικό μου.

"Ποτε δεν έπαιξα μωρο μου και ούτε θα παίξω μαζί σου.Μονος οι πουστιδες παίζουν με κούκλες."Λέει και χαμολαω.Μα γιατί όταν θέλει γίνεται τόσο γλυκός και με καταφέρνει;

"Και αύριο πάλι θα κάνεις πως δεν με ξέρεις."Λέω και κουνάει το κεφάλι του αρνητικά .

"Όχι!Θα δεις αύριο."Λέει και με ξανά φιλάει.

**Την επόμενη μέρα.**

Το πρωί ξύπνησα πολύ χαρούμενη.Ηθελα πολύ να δω τι θα κάνει ο Γιώργος.Η ώρα έφτασε το κουδούνι χτυπάει και βγαίνω γρήγορα γρήγορα έξω στο προαύλιο.Πηγαίνω στα κορίτσια και τους μιλάω για χθες.

"Αντεεεεε ωραιααα."Λέει η Δέσποινα.

"Μην ενθουσιάζεσαι. "Λέει η Χριστίνα.

"Μη πεις τίποτα στην Νάνση."Λέει η Άννα.

"Ναιι ρε χαζ.... "Πάω να πω αλλά βλέπω τα κορίτσια που προσπαθούν ν μη γελάσουν .Γυρίζω πίσω να κοιτάξω και βλέπω τον Γιώργο.Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελη.Προσπαθω να μιλήσω αλλά δεν βγαίνει λέξη.

"Καλημέρα όμορφη."Μου λέει και χαμογελάω .

"Καλημέρα. "Λέω και με πιάνει από την μέση με φέρνει κοντά του και με φιλάει.

Πραγματικά ειμαι τόσο χαρούμενη.Δεν πίστευα ποτέ πως θα έκανε κάτι τέτοιο και όμως το έκανε.