Όταν τα ετερώνυμα έλκονται.

~ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ~

Πέρασαν τέσσερα χρόνια από τότε που έχω να δω τον Γιώργο,την παρέα του και τα κορίτσια..εκτός από την Άννα με την οποία αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ένα διαμέρισμα και να μένουμε μαζί εδώ στην Αθήνα.Μας άρεσε που ήμασταν μαζί στο ίδιο δωμάτιο έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί και στο ίδιο σπίτι..Έχουμε ανοίξει μαζί ένα κομμοτήριο στην ομόνοια και πάει πολύ καλά μπορώ να πω..Η Άννα χώρισε με τον Τάσο πριν 2 χρόνια γιατί δεν βλεπόντουσαν καθόλου επειδή ο Τάσος θέλει να γίνει προπόνητης ποδοσφαίρου όπως ο Γιώργος και σπουδάζουν  Θεσσαλονίκη..Βασικά δεν ξέρω αν τελείωσαν κιόλας..δεν με νοιάζει..και δεν πήγαινε άλλο..Εγώ με τον Γιώργο χώρισα όταν τελειώσαμε το σχολείο το καλοκαίρι..Ξέραμε πως λόγο απόστασης δεν θα κρατούσε η σχέση μας..Τα κορίτσια σπουδάζουν και αυτά εκτός από την Σταυρούλα που πήγε Αμερική στον μπαμπά της.Μιλάμε μερικές φορές στο τηλέφωνο και στο skype αλλά αυτό δεν αρκεί..μου λείπουν απίστευτα πολύ όπως και της Άννας.Ο Βασίλης έφυγε μαζί με την Δέσποινα Θεσσαλονική και μένουν μαζί.Ευτυχώς αυτοί είναι ακόμη μαζί και χαίρομαι..

Τον έχω ξεπεράσει τελείως τον Γιώργο και είμαι περίφενη με τον εαυτό μου που επιτέλους τα κατάφερα...δεν θέλω να τον ξανά δω..Σίγουρα θα έχει αλλάξει πολύ..Όλοι θα έχουν αλλάξει..


Σάββατο βράδυ.

''Άντε βάλε μπουφάν!Η Χρυσάνθη μας περιμένει..''Με μαλώνει η Άννα..Θα βγούμε έξω σε ένα κλαμπ που συνηθίζουμε να βγαίνουμε τα περισσότερα Σάββατα.Ααα περεπιπτόντως η Χρυσάνθη είναι μία κοπέλα που δουλεύει στο κομμοτήριο μας..έχουμε δεθεί πολύ.

Βάζω τον μπουφάν μου και φεύγουμε γρήγορα..κατεβαίνουμε και μόλις ανοίγω την πόρτα της πολυκατοικίας βλέπω την Χρυσάνθη που μας περιμένει μέσα στο αυτοκίνητο της.Μπαίνουμε γρήγορα μέσα στο αυτοκίνητο της γιατί έχει πάρα πολύ κρύο..και το βρίσκω φυσιολογικό Δεκέμβριο μήνα.Η Χρυσάνθη βάζει μπρος και ξεκινάμε..

''Είστε έτοιμες να ξεσαλώσουμε πάλι;''Ρωτάει η Χρυσάνθη ενώ βάζει τέρμα το τραγούδι που παίζει στο ράδιο.Φωνάζουμε σαν τρελές ''ΝΑΙΙΙ'' και αρχίζουμε να τραγουδάμε και να χορεύουμε.Μετά από ένα τέταρτο είμαστε έξω από το μαγαζί..παρκάρουμε κάπου και μπαίνουμε μέσα..Όπως πάντα γίνεται χαμός..η μουσική τέρμα..από τον πολύ κόσμο δεν μπορείς να κουνηθείς..και τι κόσμο ε;έχει  τόσους ωραίους άντρες...Τέλος πάντων καθόμαστε σε σταντ και παραγγέλνουμε από ένα ποτό..Μετά από λίγο μας τα φέρνουν και αρχίζουμε να πίνουμε να χορεύουμε και να τραγουδάμε..μετά το πρώτο το ποτό πίνω και 2ο και 3ο μας κερνάνε αβέρτα σφινάκια και αρχίζω να ζαλίζομαι..έχω τρομερή αναγούλα και δεν μπορώ καν να πάω μέχρι την τουαλέτα..πάω να σηκωθώ από την καρέκλα αλλά δεν μπορώ..τα κορίτσια χορεύουν και δεν με βλέπουν..πρέπει να κάνω εμετό γαμώτο..πως τα κατάφερα πάλι;Καταφέρνω να σηκωθώ από την καρέκλα..και πηγαίνω σιγά σιγά στην τουαλέτα..ανοίγω την πόρτα και κατευθείαν κάνω εμετό και ξελαφρώνω..ανοίγω την πόρτα να βγω και εκεί ζαλίζομαι και πέφτω κάτω...
Νιώθω να με βαράει κάποιος στα μάγουλα και πολύ κρύο αέρα..ανοίγω όσο μπορώ τα μάτια μου και βλέπω κάποιον άγνωστο..κάποιον όμορφο άγνωστο να προσπαθεί να με συνεφέρει..

''Έμα είσαι καλά;''Με ρωτάει ανήσυχος..μααα πως ξέρει το όνομα μου;

''Πως ξέρεις το όνομα μου;''

''Το μάντεψα..Πες μου..πως νιώθεις;''Ανοίγω καλύτερα τα μάτια μου και βλέπω πως κάθομαι σε ένα παγκάκι..απέναντι από το κλαμπ.

''Καλά είμαι..ζαλίζομαι λίγο όμως.''Λέω.

''Ωραία..''Λεει και μου χαμογελάει..αυτό το χαμόγελο κάτι μου θυμίζει ρε γαμώτο.

''Από κάπου σε ξέρω εσένα..''Λέω και κάνω να τον πλησιάσω αλλά τραβιέται..

''Εγώ πρέπει να φύγω..''Λέει και φεύγει..Τι θα κάνω τώρα εδώ μόνη μου;

Ακουμπάω πίσω το κεφάλι μου και ξεφυσάω..που είσαι ρε Άννα σκέφτομαι..

''Εμα!!!''Ακούω την φωνή της.

''Ελα.''Φωνάζω και με πλησιάζει μαζί με την Χρυσάνθη.

''Είσαι καλά;''Με ρωτάει τρομαγμένη.

''Όχι..''Λέω και ξανά κάνω εμετό...Μολις τελειώνω τα κορίτσια με πηγαίνουν στο αυτοκίνητο και φεύγουμε...Φτάνουμε σπίτι..η Άννα με ξεντύνει και μου βάζει πυτζάμες..

''Ευτυχώς κατάλαβαις ότι έλειπα..αλλιώς θα έμενα εκεί έξω μόνη μου.''Λέω ενώ με ξαπλώνει στο κρεβάτι μου.

''Αφού μου έστειλες μήνυμα.''Λέει και κάθεται δίπλα μου.

''Όχι ρε δεν σου έστειλα..''Λέω και χαμογελάει.

''Ε δεν θα το θυμάσαι..Άντε καληνύχτα.''λέει και πάει να βγει από το δωμάτιο..

''Αλήθεια σου λέω..θυμάμαι..Με βοήθησε κάποιος..''Λέω και γυρίζει και με κοιτάει.
''Ποιος;''Με ρωτάει τρομαγμένη.

''Δεν ξέρω..πάντως μου φαινόταν πολύ γνωστός..''

''Σου φέρθηκε καλά;''

''Ναι ρε..Μπορείς να μου διαβάσεις το μήνυμα;''Της λέω και φέρνει το κινητό της.


''Είμαι έξω,απέναντι σε ένα παγκάκι.Είμαι χάλια..έχω μεθύσει πολύ και κάνω εμετό..σε παρακαλώ μόλις δεις το μήνυμα έλα γρήγορα.Έμα''Διαβάζει το μήνυμα η Άννα και σκέφτομαι για λίγο.

''Ρε συ Άννα αφού ήμουν πολύ χάλια πως θα σου έστελνα μήνυμα;Και τον αριθμό μου τον έχεις..αυτός δεν είναι ο αριθμός μου..''Λέω ενώ βλέπω την οθόνη του κινητού της.

''Σωστά.Τέλος πάντων..κοιμήσου θα το συζητήσουμε αύριο.''Λέει κλείνει το φως και φεύγει.



Στο προηγούμενο παρτ σας είχα πει πως την επόμενη φορά θα βάλω μεγάλο παρτ..συγνώμη που δεν το έκανα αλήθεια..δεν έχω χρόνο..ελπίζω να καταλαβαίνετε.
Η ιστορία μου έχει φτάσει στην 18# θέση χάρη σ'εσας και σας ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ..Χωρίς εσάς δεν θα είχα φτάσει ως εδώ..είστε οι καλύτερες!Σας λατρεύω<3