Dün Ankara'da olan patlamayı duymuşsunuzdur. Ne diyeceğimi nasıl diyeceğimi gerçekten bilemiyorum. Orada bir sürü hayalleri olan insan vardı. Ygs'den çıkıp dershanesine soru tartışmaya giden gençler, arkadaşlarıyla kafa dağıtanlar, ailesi ile gezenler, yeni doğacak çocuğuna alışveriş yapan yeni çiftler, dinlenmek için oradaki bir banka oturmuş yaşlı çiftler ve bunun gibi bir sürü insan... Orada can verdiler. Orada ölen, yaralanan yüzlerce masum insan var.
Belkide Ygs iyi geçtiği için sevinip, geleceği için plan kuran insanların hayatları soldu dün? Kocasını eksikler için arayan kadının buzdolabı boş kaldı yine? Orada ölen yada yaralanan insanların sayısını bilemem ama orada hayatı solan binlerce insan olduğunu söyleyebilirim. Kızından başka kimsesi olmayan bir anne düşünün mesela, tek yaşam amacı kızı olan; bu hain saldırıda kızını elinden aldıklarını düşünün. Ne demek istediğimi anlayacağınıza eminim.
En ağır gelen ise kesinlikle patlama oduğu bu duyduktan sonra arkadaşlarıma, çevremdeki insanlara "Orada mıydınız?", "Tanıdık var mıydı?" diye sormak.
Unutmayın, bu ülke kolay kazanılmadı. Binlerce şehidin kanı var. Ülkemize sahip çıkmalıyız. Bütün dünya bir de olsa bizi yıkamazlar çünkü tarih tekerrürden ibarettir.
Allah bizlere yardım etsin, ülkemize daha kötülerini göstermesin inşallah.
"Charlie oldunuz! Paris oldunuz! Peki şimdi Ankara olacak mısınız?" (İngiliz müzisyen James Taylor)
-İrem
