Impossible || Mendes

2.3

...Final...

***

"Hayır, bana göre kadınlar güçlerini farkında değiller." dedi Emmet son derece kararlı bir tonda. "Eminim, isteseler erkek soyunu bile tükedebilirler." dediğinde hepimiz güldük.

"Hayır, dostum anlamıyorsun! Farkedilmeyen bir güç kullanılamaz." Eric inatla kadınların erkeklerden daha zayıf varlıklar olduklarını savunmaya devam ederken, Emmet'ta onun tüm bu düşüncelerini çürütmeye çalışıyordu ve bizde oturmuş onları izliyorduk.

"Emin ol, farketmemeleri soyumuzu güvende tutuyor." diyerek kahkha atan Emmet ile hep beraber gülmüştük.

Okulun bahçesinde oturmuş, beraber bu güzel havanın tadını çıkarmaya karar vermiştik ama şuan baktığımda az sonra Eric'in tadını çıkaracağı tek şeyin dayak olduğunu görebiliyordum. Kesinlikle kaşınıyordu.

"Tanrı aşkına, dönüp bir baksana Eric!  Artık çocuk yapmak için bile bize ihtiyaç duymuyorlar." dediğinde gülüp gözümü bahçede gezdirdim. Herkes bu güzel havaları değerlendirmek için dışarıya akın etmişti. Onca insanın içinde içten içe onu arıyordum. İki haftadır görüşmemiştik. Hatta görüşmek bir yana yüzünü bile görmemiştim. Nasıl olduğunu merak ediyordum açıkçası. Benim kadar hırpalanmış mıydı?

Tüm grup Emmet ve Eric'i dinlemeye devam ederken onlara dersim olduğunu söyleyip yanlarından ayrıldım. Koridor boyunca yürüdüm ve sonunda onun dersliğine geldim. Ne yapmış olursa olsun, suçlu dahi olsa sonunda onun ayağına giden olmaktan nefret ediyordum. Aynı zamanda kendime engel olamıyordum da.

Kapı kolunu aşağı indirip sınıfa girdiğimde yüzüme doğru esen rüzgar titrememe neden oldu. Tanrı aşkına bu cam kaç saattir açıktı ve bu adam bu kadar hissiz miydi?

Sınıfta kimsenin olmaması dikkatimi çekerken camı kapattım ve soyunma odalarının olduğu kısma gittim. Orada da bir fark olmadığını farkettiğimde de yavaş adımlarla kapıya ilerleyip kapıyı kapattım ve Shawn'ın masasına ilerledim.

Son derece düzenli olan kalemlerini inceledim. Kağıtları, dosyaları ve listeleri de...  Sandalyeyi çekip oturdum ve yüzümü avuçlarım arasına alıp duvara baktım. Ne kadar da zavallıydım. Kendime engel olamıyordum!

Gözüme masanın çekmeceleri takıldığında onları açmadığımı farkettim. Kilitli çekmeceler olması merak duygumu kabartırken açmaya çalıştığımda kilidi kapalı olduğu için açılmadı.

Düz mantıkla kalem kutusunu ters çevirip masaya boşalttığımda küçük anahtarı orada bulmam, ilk defa şanslı hissettirmişti.

Beklemeden çekmeceyi açıp içini karıştırdım. Bir kaç liste vardı. Aslında bakmaya devam etmeyecektim ama içimden gelen bir hisle devam ettim karıştırmaya. Ve tam ben vazgeçmiş çekmeceyi kapatacakken bir zarf düştü kağıtların arasından.

Eğilip zarfı aldım. Üzerinde herhangi bir isim yazmıyordu ama içinin dolu olduğu belliydi. Hızla içini açıp baktığımda uğradığım şoksa tarif edilemez derecede fazlaydı. Gözlerim her okuyuşumda daha da fazla sulanırken en sonunda bir damla düştü yanağıma. Tüm bu olanlar çok ama çok fazlaydı. Benim için bile...

***

Davetli olduğumdan şüphe duyulmayacak derecede fazla hazırlanmış ve üçüncü sıradaki son sandalyeye oturmuş onları bekliyordum. Tüm bu şeylerin birer şaka veya yalandan ibaret olmasını diliyordum.

Herkes ayağa kalkıp alkışlamaya başladığında bende yerimden doğruldum. Daha onaşra dönmemiltim ama gözlerim şimdiden dolmaya başlamıştı bile.

Sonunda görüş acıma girdiklerinde ağlamamak için yanaklarımı dişledim çünkü şuan, burada ağlayamazdım.

Yanındaki kızı inceledim. Shawn ile yaşıt olduğu belliydi. Siyah saçları, beyaz teni ve mavi gözleri ile oluşturduğu uyum mükemmeldi. Kabul etmeliydim ki benim yerime onu seçmesi çok haklıydı. Kadın çok güzeldi ve beyaz gelinliği içinde,  Shawn'ın koluna girmiş yürümüyor adeta süzülüyordu.

Shawn'ı inceledim. Mutlu ve mükemmel görünüyordu. Sanki hissetmiş gibi gözlerimiz birleştiğinde gülümsemesi dondu. Dolu gözlerime tezat oluşturacak şekilde ben ona güldüğümde ise şaşkınlığı devam etti.

Onlar mihraba yürürlerken daha fazla bu saçmalığa dayanamayarak bahçemsi alanı terk ettim. Okyanusun kıyısında esen şiddetli rüzgara üzerimdeki incecik ve minicik elbiseyle meydan okudum. Ve oraya çöküp ağladım.

O kadar çok neden vardı ki beni ağlatan... İlk başta zayıflığıma ağladım ama. Sonra salaklığıma... Listem bu şekilde uzayıp giderken saatler geçti. Bu saatler içinde ise en çok hâlâ onu beklememe ağladım. Gerçek bir salaktım. Büyük ihtimalle şuan güzel karısı ile balayı yolundaydı. Kendimi daha fazla onun için harap etmemeliydim.

"Biliyordum." dedi tanıdık ses. Ona döndüğümde yanıma oturmuştu. Anlamsızca yüzüne bakmaya devam ettim ama o sözünü tamamlamadı. Galiba şuan benim sıramdı.

"Neyi?"

"Tanrı aşkına tam olarak ne buldun Bay Mendes'te?"

"Bilemem." dedim.

Emmet bana biraz daha yaklaşıp sarıldı.

"Sabah beni dinlemedin. Halbuki senin için söylemiştim çoğunu."

"Ne söyledin ki?"

"Bir kadının bir erkek için ağlamasının ne kadar saçma olduğunu anlatmıştım, kısaca." dedi gülerek.

"Bencede saçma."  dediğimde sustuk. Ne kadar öyle sessiz oturduk bilmiyorum ama soğuk iyice bedenime işlemişti. İstemsizce titredim.

"Üşüdün."

"Üşüdüm."

"Isıtabilirim."

"Kalbim buzlarla çevrelenmiş durumda. Sanmıyorum ısıtabileceğini."

"Eritebilirim." dediğinde ona döndüm şaşkınlıkla. Ne ara bu kadar yaklaşmıştık, fark etmemiştim.

"Nasıl?" dedim dudağına doru fısıldarken. Bunu yapmak istemiyordum. Tam bir kaşar gibi davranıyordum ama kalbim kırıktı ve kafamı dağıtmak istiyordum.

Bir anda dudaklarımı yakalayıp alt dudağımı emmeye başladı ve saniyelik his anında yok oldu.

Gözlerimi açtığımda, yanımda ne Emmet vardı ne de ben dışarıdaydım. Üzerimdeki ayılı pijamalarımla yorganımdan kurtulup ayağa kalktım ve deli gibi öten alarmı kapatıp telefonumu elime aldım.

Grup mesajlarına bakarken şaşkınlık tüm bedenimi eline alıp benimle oynadı ve beynimi akıttı. Hemen telefonumun takvimini kontrol ettiğimdeyse neredeyse bayılacaktım.

10 Ağustos 2015

<<Duyduklarınıza inanamayacaksınız ama inanmalısınız!  Okula yeni stajyer dans hocası gelmiş!  -Amy>>

***

ANLAMYANLAR İÇİN KÜÇÜK BİLGİLENDİRME:

YİRMİ BEŞ BÖLÜMDÜR OKUDUKLARNIZ RÜYAYMIŞ MSMFKMFKVMVKVKKVÖKVÖGKGÖGKÖGKFÖKVÖFKFÖFKMFKVÖGLL

BİZİM KIZ YEDİ SANİYEDE GÖRMÜŞ YİMİ BEŞ BÖLÜMÜ MMFÖVMXÖKVÖXKVÖCÖMVÖVÖVÖVÖGLGLGLLGLGLÖVLGÖCKÖVKV