Impossible || Mendes

1.9

Shawn ve Deni'nin konuştuğu bölümü Taylor Swift - Innocent
ile dinleyebilirsiniz çünkü ben onu dinlerken yazdım öxöcldövldlgşfşg

***

"Brooklyn'de çok yakın arkadaşım ve onun sevgilisi ile en yakın arkadaşı tarafından aldatılmış olması düşüncesi beni delirtti. Açıkçası o mesajları okuduğumdan beri aklımdan çıkmıyorlardı ve kendi kendimi sürekli bu konu hakkında doldurup duruyordum." 

"Görüyorum ki Brooklyn ile yakın olduğun kadar yakın değiliz, Amy. Bunu, beni herkesin içinde rezil ederek değilde; sadece ikimizin  olduğu bir yerde sormuş ve doğruluğunu öğrenmiş olsaydın gerçekten problem değildi ama senin yaptığına bir bak tüm okul bunu konuşuyor!" elini omzuma koyduktan sonra gözlerini kaçırdı.

"Bunun için gerçekten üzgünüm, çenemi tutmayı öğrenmeliyim."

"Kesinlikle." dedim baygın bakışlar atarken.

"Sonuçta," dedi gülümsemeye çalışarak "Kimse kimseyi aldatmamış ve artık herkes bunu biliyor." dedi omuzlarını sallayarak. Tek kaşımı kaldırdım ve ona bakmaya devam ettim. Ciddi olmadığını umuyordum.

"Her neyse, ben en iyisi derse gideyim." 

"En iyisi." dedim ve arkamı dönüp ondan uzaklaştım. Yaptığı şeyde hâlâ hiç bir iyi niyet bulamıyordum.

Telefonumu çıkartıp, Daisy'nin numarasını tuşladım. Onunlada konuşmalıydım. Bugünümü ilişkilerimi düzeltmeye adamıştım.

"Hey."

"Selam, Daisy. Okulda mısın?"

"Evet, bir problem mi var?" dedi korku dolu sesi ile.

"Hayır sadece, seninle konuşmak istiyorum. Kafeteryada buluşsak olur mu?"

"Olur." dedi ve telefonu kapattık.

Kafeterya bulunduğum katın, bir alt katındaydı bu yüzden merdivenlere yöneldim. Asansör beklemeye tahammül edemiyordum.

Hızlı adımlarla merdivenleri adımlarken birinin kolumdan tutması ile aniden durdum.

Emmet'a döndüm ve utanç bedenimden ayrılıp bir canlıya dönüştü.

"Emmet!" dedim neşeli çıkarmaya çalıştığım sesim ile.

"Deni." dedi benim çabama karşı gayet normal bir tonda.

"Nasılsın?"

"İyi sayılırım. Sen?" dediğinde neyi kastettiğini anlamıştım. Olay sonrasında nasıl olduğumu soruyordu.

"Ah, oldukça iyiyim." dedim ve bir süre ikimizde ne diyeceğimizi bilmeyerek bekledik. En sonunda konuşan ben oldum. Çünkü kendimi ona açıklamak zorundaymışım gibi hissediyordum.

"Bu olanlar için üzgünüm." dedim kırılgan bir tonda. Gerçekten üzgündüm. Bunlar yaşansın istememiştim. Amy, bir tek beni değil, Emmet'ı da zan altında bırakmıştı.

"Problem değil." çekici bir gülümseme ile konuştu. "Anlatmak istersen eğer, dinleyicin olabilirim." diye devam etti.

"Bak, gerçekten ne için nasıl suçlandığını bile bilmiyorsun ve bunun için benden bir açıklama bekliyorsun. Evet, bence de bunu hak ediyorsun. Ama sana olanları anlatamam." dedim anlamasını bekleyerek. Daisy'ye bile anlatmamştım.

"Kaldı ki, Brooklyn'i aldatmadım. Sana yemin ediyorum onu aldatmadım." dedim ve yüzüne baktım. Bunlar ayakta konuşulacak konular değildi ama yakalamışken onunla olan mevzumuza da açıklık getirme fikri fena değildi. Sonuçta; bugünümü ilişkilerimi düzeltmeye adamıştım, değil mi?