Devil may cry || n.h ✔️

#37: You're not my mother!

Gwendolyn

Z jękiem, stoczyłam się z łóżka na dywan, cholernie się nudząc. Niall ma dzisiaj mecz nogi i nie ma czasu na rozmowę ze mną, a tym bardziej pisanie. Chloe nadal jest "na przepustce", więc jej też dzisiaj nie odwiedzę.

- ... Zamieszkasz, więc tymczasowo z Gwen, ale kiedy sprzątniemy wszystkie rzeczy z pokoju Ellie to zajmiesz jej miejsce i wprowadzisz się do Gabriel. Uwierz, nie chcesz mieć Gwendolyn za współlokatorkę. - Usłyszałam głos Georgii za drzwiami, przez które właśnie weszła z jakąś dziewczyną.

Owa postać miała krótkie, srebrzyste włosy, które co chwile odrzucała, aby zamigotało w nich światło. Jej nieskazitelną cerę, rozświetlała tylko mała, stara lampka, znajdująca się na moim biurku, jednak widziałam, że jest piękna.

Georgia rzuciła mi spojrzenie typu "zachowuj się", na co ja zazgrzytałam zębami ze złości.

- Nie jesteś moją matką! - Krzyknęłam, kiedy już wyszła, jednak wiedziałam, że napewno mnie usłyszała.

Nie zwracając najmniejszej uwagi na drobną osóbkę, wciąż stojącą w tym samym miejscu, nadal siedziałam samotnie w kącie łóżka, zasępiona jak zwykle.

- Będziesz tak sterczeć czy usiądziesz? - Warczę, kiedy od pięciu minut nie rusza się z miejsca, a ona jak na rozkaz siada, na co uśmiecham się pod nosem.

- Czytasz Potter'a? - Spytała, patrząc na starą, szmacianą, okładkę mojej książki.

- Skoro widzisz to po co pytasz? - Pytam z goryczą. - Nie uda ci się nawiązać ze mną rozmowy, jeśli do tego dążysz.

- Jakby nie patrzeć, właśnie rozmawiamy. - Zaśmiała się cicho, a ja zaczęłam zastanawiać się jaki jest jej problem.

Westchnąwszy, zamknęłam grubą książkę, uprzednio wkładając do niej świstek papieru, który wystawał z niej lekko, służąc jako zakładka.

Przed oczami stanęła mi twarz Niall'a, ale odepchnęłam od siebie ten obraz. Za bardzo za nim tęsknie. To dzięki niemu nie staczam się w mrok, podtrzymuje mnie przy życiu. I na prawdę nie mogę nic na to poradzić.

➖➖➖

Mamy nową postać huhu