De 89e hongerspelen: The Revolution

Hoodstuk 21

Wanneer ik weer wakker word zit Brice naar het woud te kijken, het woud waarin Mex is verdwenen maar nog niet dood is.

Wanneer ik opsta merk ik al snel dat de bliksem is opgehouden en dat we gewoon veilig zijn, zover je veilig kan zijn in een Arena dan.

Ik loop naar Brice toe en zie ik dat hij treurig kijkt, ik raak heel eventjes zijn schouder aan en ga gehurkt naast hem zitten. Voor hoever vertrouw ik Brice? Eigenlijk weet niemand heel veel over hem terwijl over de meeste winnaars toch genoeg te vinden.

Wat is er vraag ik aan hem, je kijkt nogal treurig. "We zijn in de arena, iedereen is treurig"

'Je weet best wat ik bedoel Brice, je bent anders'

'Ik weet het'

Wat is er dan?

'Ik mis gewoon verdomd veel mijn vader' is hij in 13 vraag ik vrijwel meteen?
Ja dat is hij zegt hij moeizaam, hij is daar altijd geweest..

Ik begrijp hem niet en vraag door, wat bedoel je?

Er is een verdomde moord geweest in District 5!! Een moord schreeuwt hij waardoor Selen haar mes trekt en op me af wil komen, ik wenk haar dat ze mag gaan zitten.

Brice ik snap je nog steeds niet, wat heeft die moord in 5 met je vader in 13 te maken? En wie in vredesnaam is je vader? 'Ik kan het niet uitleggen'

Moord is in Panem eigenlijk verboden, er worden nooit maar dan ook "nooit" moorden gepleegd. Op moord staat de doodstraf (hoe ironisch ook) maar moord is een van de idealen die niet in Panem past volgens het Capitool, en dat is dan de enige rede waarmee ik het eens ben met het Capitool.

'Ik kan het verdomme niet vertellen'

Hij lijkt van streek en ik heb het gevoel dat ik hem heel even niet vertrouw, maar dan barst hij in huilen uit en snap ik hem. Z'n vader.

Brice? Wil je het me uitleggen? Uitleggen wat de moord met je vader linkt?

'Natuurlijk, alleen breng ik daarmee de opstand in gevaar' de opstand.. Met Marcus als hun leider, de Marcus die met een hovercraft Julie en mij wilde vermoorden, de Marcus die misschien door ons te vermoorden de andere tributen kon redden, maar alsnog Marcus de moordenaar.

Vertel het maar zeg ik zacht. "Vertel maar"

'Ik zal je alles uitleggen'

' ik Brice ben geboren in het District 13, district 13 waarvan Marcus de leider is. Maar goed, mijn moeder en vader zijn geboren in district 13 en mijn zusje is geboren in district 13. Op de dag dat mijn moeder in het bos stierf door een verdwaalde kogel wist mijn vader geen raad, we lieten haar achter en reisde dagen lang door de bossen tot we aan moment District 12 en daar lieten we bij een gezin mijn zusje achter. Ik krijste en schreeuwde maar mijn vader was vastbesloten mij naar mijn tante in district 5 te brengen, we werden aangevallen door allerlei bos bewoners maar ik kwam aan in 5 en net toen mijn vader terug wilde gaan heb ik mezelf verzet. Ik schreeuwde en deed er alles aan om mijn vader te volgen maar het enige wat me het opleverde was een groot litteken op mijn boven arm. "Zijn mes" doorboorde mijn arm en in zijn woede zag ik hem een zwangere vrouw vermoorden. Dat beeld krijg ik nooit in mijn leven meer uit mijn hoofd, mijn vader ging terug naar 13 om de rebellen te leiden en te onderhandelen met District 14.

Ineens weet ik niet wat ik moet zeggen, mijn hersenen slingeren al deze informatie als een tornado door mijn hoofd. En wanneer ik opgestaan ben besef ik pas echt dat Marcus de vader van Brice is, dat Marcus de rebellenleider een van de weinige mensen is die een moord heeft gepleegd.

Dit betekend het einde van de opstand.

Of het begin van een verbeterd rebellen leger geleid door een commissie van Winnaars.

Heel even ben ik benieuwd of heel district 13 tegen zichzelf gaat vechten, waarschijnlijk word het district in twee groepen gedeeld en vechten ze op dit moment tegen elkaar.

En dan besef ik dat Brice vertelde over district 14, het onbestaande district. Het bestaat niet. Maar toch weer wel.

De dag door probeer ik de informatie te verwerken en besluiten we allemaal het bos in te trekken en het op te nemen tegen de loyalen winnaars zodat (als district 13 daar tijd voor heeft) ons red en terug brengt.

Onderweg door het woud merk ik dat Brice alle informatie voor Selen en Rif herhaalt die stom verbaasd naar hem zitten te kijken, waarschijnlijk hebben ze het gevoel dat we bedrogen zijn.

Rif bind haar haar in een vlecht en komt al snel op me af, onze vingers worstelen zich in elkaar en ze begint te praten: 'ik dacht dat ik Marcus kende, en hem kon vertrouwen'
Weet ik fluister ik.
'Marcus heeft zijn kinderen in de steek gelaten, Marcus is een van de moordenaars in Panem en niemand wist dit'
De opstand is verloren zeg ik al wat harder, wij moeten een commissie van winnaars oprichten om 13 te redden.
'Dat is een optie. Tenzij iemand in 13 het nu al overneemt'
Misschien Jorge vraag ik?
'Kan altijd'