'Of jij gaat terug in de Arena, en helpt je vrienden overleven, maar ja er kan toch maar een winnaar uit de arena komen, en sinds de 75e hongerspelen maken we geen uitzonderingen meer'
'Of jij gaat niet terug de arena in, en moet je door de bossen naar district 13 lopen, waar je veilig bent, maar dan zie je je vrienden op televisie sterven.
"Marcus' zou ons uit de arena halen, heeft hij beloofd, maar ik denk dat Marcus' dood is en aangezien hij Julie en mij bijna heeft vermoord, zal hij waarschijnlijk nooit komen en moet ik de opstand in stand houden. Rif is dood, Julie is dood, zelfs mex is dood.
Waarom zou ik nog terug gaan? Voor een paar winnaars, ze kunnen ook verder zonder mij.
"Ik ga terug naar district 13"
'Verstandige keuze, dan brengen we deze jonge dame met je mee'
Hij wijst naar de tafel waar mex op lag, maar haar lichaam is verdwenen en verbaasd kijk ik om me heen. Ik heb niet eens door gehad dat ze weg was gehaald.
Dan klapt de deur open en loopt er iemand zachtjes binnen, voor ik het weet staat ze voor me en maakt ze mijn handen en voeten los, en zonder enige aarzeling knuffel ik haar. Mex staat recht voor me neus, in mijn armen.
"Geen tijd voor kletspraat nu, we krijgen wapens en we hebben een uur om te vertrekken en als we dan niet weg zijn schieten ze ons neer"
Mex heeft al kleren aan, een geweer vast, extra messen, en een handpistool om haar been in een holster.
Ik sta meteen op en Mex brengt me naar de wapenkamer waar ik me vol laad met wapens en wat eten meeneem, ik weet dat ik aan selen en Brice zou moeten denken maar mijn prioriteit is nu om in district 13 te komen, en veilig, en de opstand aan te wakkeren
JE LEEST
De 89e hongerspelen: The Revolution
FanfictionTot ons grote geluk hebben de tributen uit district 7: Sjoerd Coldplay en Julie Slow de hongerspelen overleeft maar wel met een bijzondere wending. Sjoerd en Julie en een paar andere winnaars die mee werken aan de opstand zijn beland in het Grimmige...
